Η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους απασχολεί τους δανειστές

Με εκλογές στην Ελλάδα ή όχι, το Εurogroup στις αρχές του Ιανουαρίου έχει στην ατζέντα του κεντρικό θέμα την “βιωσιμότητα” του ελληνικού χρέους. 

Δηλαδή το κατά πόσο πέρα από το δίμηνο που ακολουθεί, μέχρι τα τέλη του 2015 το ελληνικό δημόσιο έχει την δυνατότητα να καλύψει το “χρηματοδοτικό κενό” που αφορά στην εξυπηρέτηση του χρέους του για τους επόμενους δώδεκα μήνες.

Από την θετική ή αρνητική απάντηση στο ερώτημα αυτό κρίνεται με βάση το καταστατικό του ΔΝΤ και την απόφαση του Eurogroup της 27ης Νοεμβρίου του 2012, το κατά πόσο η Ευρωζώνη θα χρειασθεί να κινητοποιήσει πόρους για να καλυφθεί το “κενό” αυτό. 

Και για μεν το πρώτο δίμηνο του έτους οι χρηματοδοτικές ανάγκες είναι σχετικά μικρές και δεν ξεπερνούν το 1,1 δισ. ευρώ, αλλά τον Μάρτιο ξεπερνούν το 1,5 δισ. ευρώ, με τις μεγάλες υποχρεώσεις να έρχονται Ιούλιο - Αύγουστο (7,5 δισ. ευρώ). 

Τι θα κάνει απέναντι στις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ευρωζώνη απέναντι στο ΔΝΤ τον Νοέμβριο του 2012 (σ.σ. Διασφάλιση βιωσιμότητας του χρέους); Θα τις κρατήσει ή αυτό θα εξαρτηθεί από το τι κυβέρνηση θα έχει απέναντί της στην Αθήνα;   

Δύο δηλώσεις που έγιναν τις τελευταίες ημέρες σε δύο διαφορετικές περιπτώσεις δείχνουν ότι η Ευρωζώνη εξακολουθεί να περπατά στο κενό, σε δύο διαφορετικούς κόσμους... 

Ο κ. Moscovici, ο καθ΄ ύλην αρμόδιος Επίτροπος της νέας Κομισιόν του κ. Juncker, απαντώντας σε αιτιάσεις Γάλλων σοσιαλιστών στο οικονομικό κανάλιBFM TV για το αν αισθανόταν άνετα που ήρθε στην Ελλάδα  σε μία συντηρητική κυβέρνηση, θεώρησε σκόπιμο να υποστηρίξει ότι “θα πρέπει μέσα σ΄ ένα δίμηνο να περάσουμε σε κάτι διαφορετικό από την τωρινή τρόικα”. Και προχώρησε ακόμα περισσότερο δηλώνοντας ότι Βρυξέλλες και Αθήνα “θα πρέπει να καταλήξουμε από κοινού σε ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων που θα μας επιτρέψει να περάσουμε σε ένα είδος εποπτείας και να προσανατολιστούμε πλέον προς την ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ελλάδα». 

Και αυτά χωρίς να βάλει ως “προαπαιτούμενο” το ποιος θα είναι ο συνομιλητής τους...  

Σχεδόν παράλληλα ο κ. Regling, το αφεντικό του EFSF/ESM, δηλαδή του χρηματοδοτικού Ταμείου της Ευρωζώνης από το οποίο εκπορεύονται πάντα τα “λεφτά” έβαλε “προαπαιτούμενα”, δηλώνοντας ότι στο Eurogroup του νέου έτους, «θα λάβει υπ’ όψιν του τη μεταρρυθμιστική πρόοδο, την αβεβαιότητα γύρω από τις τωρινές προβλέψεις, τις προσδοκίες από τις αγορές και τις γενικές διεθνείς εξελίξεις” πριν κρίνει το τι θα κάνει με την Ελλάδα και αν θα ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις του απέναντι στο ΔΝΤ για την βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους... 

Και για να μη αφήσει περιθώρια παρεξηγήσεων θύμισε ότι “η Πορτογαλία και η Ιρλανδία είχαν καλύψει τις χρηματοδοτικές τους ανάγκες για τους επόμενους 12 μήνες πριν βγουν από το μνημόνιο”, κάτι που δεν θα ίσχυε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας.

Αποκλείεται να κάνει κανείς λάθος αν ισχυρισθεί ότι οι κ.κ. Moscovici και Regling βρίσκονται σε διαρκή επικοινωνία και σαφώς γνωρίζουν ο ένας τις θέσεις και τις προθέσεις του άλλου. 

Παρ΄ όλα αυτά συνεχίζουν ο ένας να χτυπάει στο... καρφί και ο άλλος στο πέταλο. 

Πηγή:www.capital.gr