Ο άνθρωπος στα ... Ρήματα

O άνθρωπος είναι εκείνο το μοναδικό στη φύση πλάσμα που, με την ελεύθερη βούλησή του, ΜΠΟΡΕΙ να υπερβαίνει και να μεταμορφώνει τον εαυτό του. 
Αντίστοιχος της βαθύτερης ουσίας του στόχος ΕΙΝΑΙ το «καλό».
Εμπόδια σε αυτή την πορεία του είναι είτε έξωθεν επιβολές με τη μορφή τού – «αυτό ΥΠΟΧΡΕΟΥΣΑΙ να κάνεις» (νομικό σύστημα, ήθη, κοινή γνώμη, κοινωνικοί καταναγκασμοί) είτε έσωθεν επιταγές και επιθυμίες με τη μορφή τού – «αυτό ΘΕΛΩ να κάνω» (εγωτικά, αυτοεπιβεβαιωτικά και ωφελιμιστικά όνειρα και οράματα).
Ο άνθρωπος, για να είναι άνθρωπος, ΠΡΕΠΕΙ να ορθώσει το ανάστημά του απέναντί τους, αλλιώς θα χαθεί στις βολικές συμβάσεις είτε της κοινωνίας είτε του (κατ’ ουσίαν εξίσου κοινωνικού) ατομικισμού του, μακριά από την συχνά άβολη αλλά πάντοτε λυτρωτική «αλήθεια». 
Μοναδικός σύμμαχος σε αυτή την πάλη του είναι η «ηθική του συνείδηση», με τη μορφή τού – «αυτό ΟΦΕΙΛΕΙΣ να κάνεις».
Η πραγματική ελευθερία της βούλησής του έγκειται στο να ΠΑΨΕΙ να παραγνωρίζει, να διαστρέφει και να φιμώνει την «ηθική του συνείδηση» και να την κάνει πυξίδα του.
Με άλλα λόγια, ο άνθρωπος, για να μεταμορφώσει επί τω καλώ τον εαυτό του, πρέπει να τον ΚΡΙΝΕΙ όχι σαν μέσα από τα μάτια της κοινωνίας ή του εαυτού του, αλλά σαν μέσα από το βλέμμα του Θεού.

του Πάνου Σταθόγιαννη