Στον έρωτα που δεν μπαίνει τελεία... εκεί θα ανήκεις πάντα!

Έχεις ερωτευτεί ποτέ σου; Μα τι ρωτάω η χαζή; Και ποιος δεν έχει; Ίσως, να υπάρχουν κι ορισμένες εξαιρέσεις.. Αν ήσουν λίγο «έξυπνος» ή είσαι πολύ νέος ακόμη για να πέσεις στη παγίδα του, μην χαίρεσαι θα έρθει και η σειρά σου! Κανείς δεν ξεφεύγει από τα βέλη του φτερωτού έρωτα. Κανείς!

Λογικά, όλοι εσείς οι «τυχεροί», θα θύμαστε κάτι από εκείνες τις φορές που αφήσατε τη τρέλα του να σας παρασύρει. Μπορεί να θυμάστε κάποιες στιγμές, ανθρώπους και συναισθήματα που σας σημάδεψαν και παράλληλα σας άλλαξαν, μετατρέποντάς σας σε αυτό που είστε σήμερα.

Σίγουρα η κάθε ιστορία που ζήσατε αποτελεί, πλέον, παρελθόν. Ας αφήσουμε, λοιπόν, το μυαλό μας να γυρίσει για λίγο πίσω. Ας μιλήσουμε για τον πρώτο δυνατό μας έρωτα.

Τι θυμάσαι από τον πρώτο έρωτα σου; Βασικά, κατάφερες να ξεχάσεις τίποτα από όλα όσα έζησες μαζί του ποτέ σου; Αυτό θέλω να μάθω. Αν και ξέρω την απάντηση σου. Ήδη ακούω την φωνή σου να το λέει κι έχεις δίκιο. Ο πρώτος έρωτας δεν ξεχνιέται ποτέ!

Κάποτε κορόιδευες τους γύρω σου, τους θεωρούσες υπερβολικούς. Βλέπεις, εκείνοι το είχαν νιώσει και ήξεραν. Ήσουν πιστός στη θεωρία σου πως ο χρόνος είναι γιατρός. Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου σε αυτό. Όχι, φυσικά! Ο χρόνος γιατρεύει τα πάντα! Καταφέρνεις, όμως, να ξεχάσεις ποτέ;

Πως γίνεται να ξεχάσεις εκείνον τον πρώτο δυνατό έρωτα; Πως γίνεται να ξεχάσεις όλα εκείνα τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που γέννησε στη ψυχή σου; Πριν από αυτόν δεν ήξερες καν ότι υπήρχαν, θυμάσαι; Θυμάσαι πως σε μεταμόρφωσε; Θυμάσαι σε τι περιπέτειες σε παρέσυρε; Σε οδήγησε να ζήσεις πράγματα τα οποία μόνος σου δεν θα έπαιρνες ποτέ την απόφαση να ζήσεις!

Ήρθε ξαφνικά στη ζωή σου. Απρόσμενα. Κι εσύ έπεσες με τα μούτρα πάνω του. Παραδόθηκες ψυχή τε και σώματι. Οι άμυνες σου αποδυναμώθηκαν τελείως. Δεν κράτησες τίποτα για σένα εκείνη την φορά. Αυτός ο έρωτας θα σε έχει δικό του για πάντα! Γιατί δεν ήταν απλά περαστικός από την ζωή σου. Έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω σου. Ζει ακόμη μέσα σου. Σαν ανάμνηση γλυκιά, που θυμίζει τα χρόνια της νιότης. Σιγοκαίει μέσα σου, κι εσύ παλεύεις με τους δαίμονες σου.

Πόσους έρωτες απαρνήθηκες για χάρη του; Στη σύγκριση με αυτόν κάθε άλλος έβγαινε χαμένος. Μετά το πέρασμα του αναζητούμε διαρκώς να βρούμε κάτι παρόμοιο με αυτό που νιώσαμε μαζί του, απογοητευόμαστε από τις νυν σχέσεις μας και καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν μας ταιριάζουν. Δε δίνουμε εύκολα ευκαιρίες και βαριόμαστε ακόμη πιο εύκολα.

Γιατί στη ζωή υπάρχει ένας έρωτας, μόνο ένας, στον οποίο δεν βάζεις τελεία ποτέ. Στον πρώτο, δυνατό και παντοτινό έρωτα σου! Σε εκείνον ανήκεις πάντα. Για εκείνον μπορείς να αφήσεις τα πάντα και να τα ζήσεις όλα από την αρχή, ξανά και ξανά!

via