Αυτοδυναμία, συμπλήρωμα, ή προοδευτική συμμαχία; Του Θανάση Παπαμιχαήλ*

Το κλασικό τρίπτυχο της εκλογικής επιτυχίας για ένα πολιτικό πρόσωπο, είναι να έχει μια χαρισματική υποψηφιότητα, ισχυρή πολιτική και οικονομική στήριξη και ένα λαμπερό χαμόγελο, δίκην, μοντέλου οδοντόκρεμας. Το μόνο το οποίο θα προσέθετα είναι να έχει και τύχη. Γιατί χωρίς τύχη, τα πάντα ακυρώνονται. Τα ίδια ισχύουν και για ένα πολιτικό κόμμα.

Ζούμε σε μια εποχή πολλών και μεγάλων κρίσεων και σοβαρών απειλών, διεθνών και εθνικών. Ζούμε στην εποχή των αναγκών, για ασφάλεια και επιβίωση από την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, μέχρι και την ανασφάλεια από την επιθετικότητα της γείτονος χώρας.

Προς το παρόν, η κοινωνία μας στέκεται όρθια και η οικονομία μας, παρά τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις δυσμενείς διεθνείς εξελίξεις, παραμένει σταθερά δίπλα στις δοκιμαζόμενες οικονομικά ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες, χάρη στις παροχές, τα επιδόματα και τις άλλες οικονομικές διευκολύνσεις που δίνονται από τους έχοντες την εξουσία.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις ξένων ηγετών, η χώρα μας συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πρώτες ευρωπαϊκές χώρες, με την μεγαλύτερη οικονομική στήριξη, τα τελευταία χρόνια των κρίσεων, της επιδημίας και της ενεργειακής κρίσης, στους πολίτες της.

Απομένουν μόνο δύο με τρεις μήνες για να στηθούν οι κάλπες των εθνικών εκλογών.

Τα διλήμματα των πρωταγωνιστών μονομάχων, έχουν ήδη τεθεί. Ανανέωση της εμπιστοσύνης, κυβερνησιμότητα, σταθερότητα και ανάπτυξη από το κυβερνών κόμμα, εν ονόματι του έργου του και δημοκρατία ή εκτροπή από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης λόγω των παρακολουθήσεων. Συνθήματα και διλήμματα που έχουν έντονα  προσωποποιηθεί, με ακραία πόλωση, τοξικότητα, καταστροφολογία, κίνδυνο κατάλυσης δημοκρατίας, επιστροφή στο "αμαρτωλό" παρελθόν, διχασμός και ασυνεννοησία.

Σύμφωνα με τα δημοσκοπικά ευρήματα οι πολίτες ενδιαφέρονται περισσότερο για τα απλά, καθημερινά πράγματα και τα ορίζουν με σαφήνεια. Απαιτούν καθαρές απαντήσεις για τον τρόπο επιβίωσης τους, από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση, την αντιμετώπιση της τουρκικής προκλητικότητας και τα  έντονα προβλήματα κλιματικής αλλαγής, προβλήματα που συγκλονίζουν συθέμελα την κοινωνία.

Δεν ενδιαφέρονται, στην πλειοψηφία τους, για την αυτοδυναμία το ενός ή για την προοδευτική διακυβέρνηση του άλλου. Αυτό απαντάνε οι πολίτες, στις δημοσκοπήσεις.

Απορρίπτουν την τυφλή πόλωση, τις κοκορομαχίες και τις εκάστοτε εργαλειοποιήσεις των κομμάτων με θέματα δικαιοσύνης,  πατριωτισμού, το καλάθι του νοικοκυριού, και για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, της πρώτης κατοικίας.

Ο ρεαλισμός των επιδομάτων και ο λαϊκισμός των άκρατων υποσχέσεων, αναμένεται να κυριαρχήσουν πιο έντονα στην προεκλογική περίοδο, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια σε νέα αδιέξοδα και εκλογικά και οικονομικά.

Μέσα σε αυτό το εκλογικό σκηνικό, οι πολίτες θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι το μάρμαρο, αν οι επιλογές τους δεν είναι σαφείς και ξεκάθαρες.

Αυτοδυναμία, συμπλήρωμα, ή προοδευτική συμμαχία; Οψόμεθα!

*Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι Επικοινωνιολόγος

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Ο αναποτελεσματικός κύριος Μητσοτάκης. Του Χάρη Μαμουλάκη*

Νέοι και Αναποφάσιστοι, το εκλογικό ζητούμενο των πολιτικών κομμάτων! Του Θανάση Παπαμιχαήλ*

Τουρκία και Διεθνές Δίκαιο, δύο έννοιες ασύμβατες. Του Κωνσταντίνου Β. Κεφαλογιάννη*