Τα smartphones εντοπίζουν την κατάθλιψη

Η διάγνωση της κατάθλιψης συνήθως περιλαμβάνει τη συμπλήρωση ερωτηματολογίων σχετικά με τη διάθεσή σας και τη διεξαγωγή συνεντεύξεων με έναν ψυχίατρο. Ωστόσο, εφαρμογές των smartphone ενδέχεται να είναι σε θέση να ανιχνεύσουν τον κίνδυνο κατάθλιψης, μόνο με τη συλλογή πληροφοριών GPS και άλλων δεδομένων, σύμφωνα με νέα μελέτη.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Northwestern στο Ιλλινόις έφτιαξαν μια εφαρμογή με το όνομα «Purple Robot». Η εφαρμογή αυτή χρησιμοποιεί δεδομένα μέσω αισθητήρων στο smartphone, οι οποίοι ανιχνεύουν την τοποθεσία, την κίνηση, τη χρήση του τηλεφώνου και άλλες δραστηριότητες, για να εκτιμήσουν εάν ο χρήστης είναι πιθανό να έχει κατάθλιψη.

«Ο κύριος λόγος δημιουργίας της εφαρμογής είναι να δούμε αν μπορούμε να εντοπίσουμε το αν οι άνθρωποι πάσχουν από κατάθλιψη ή αν τείνουν να την εμφανίσουν», δήλωσε ο Sohrob Saeb, μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Σχολή Ιατρικής του Feinberg στο Northwestern University, ένας από τους υπεύθυνους ανάπτυξης της εφαρμογής «Purple Robot».

Στη μελέτη του «Purple Robot», ο Saeb και οι συνεργάτες του στο Northwestern και στο Michigan State University εξέτασαν τα δεδομένα χρήσης GPS ή τηλεφώνου μεταξύ 28 συμμετεχόντων για δύο εβδομάδες.

Διαπίστωσαν ότι το «Purple Robot» μπορούσε να εντοπίσει το 87% των συμμετεχόντων στην ομάδα που διατρέχουν τον κίνδυνο κατάθλιψης, σύμφωνα με το PHQ-9, ένα τεστ εννέα ερωτήσεων για την κατάθλιψη, βασισμένο μόνο σε δεδομένα GPS. Όσο περισσότερο οι χρήστες μετακινούνται, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να βρεθούν στην κατηγορία κινδύνου.

Επιπλέον, με τον εντοπισμό των συμμετεχόντων που χρησιμοποίησαν το τηλέφωνό τους περισσότερο, από την αποστολή μηνυμάτων μέχρι τα παιχνίδια, αλλά χωρίς να μιλούν στο τηλέφωνο, το «Purple Robot» μπορεί να ανιχνεύσει το 74% αυτών που βρίσκονται στην ομάδα κινδύνου.
«Τα στοιχεία που συλλέγονται τόσο από το GPS, όσο και από τη χρήση του τηλεφώνου δεν ήταν διαθέσιμα για αρκετούς συμμετέχοντες ώστε να καταλάβουν οι ερευνητές πόσο καλά λειτούργησε το «Purple Robot», σε σχέση με όταν ήταν διαθέσιμα και τα δύο σύνολα δεδομένων», δήλωσε ο Saeb.
«Ωστόσο, το PHQ-9 είναι μόνο ένα εργαλείο ελέγχου, που εντοπίζει τη μέση πιθανότητα ανάπτυξης κατάθλιψης και δεν αρκεί για τη διάγνωσή της», δήλωσε ο κ. Scott Monteith, κλινικός βοηθός καθηγητή ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν. «Ο τρόπος με τον οποίο έγινε η δοκιμή, πιθανώς λανθασμένα αναγνώρισε ότι πολλοί από τους συμμετέχοντες βρίσκονταν σε κίνδυνο κατάθλιψης, που όμως δεν ήταν», πρόσθεσε.

Για να αποκτήσουν μια καλύτερη εικόνα της αποτελεσματικότητας του «Purple Robot», οι ερευνητές πρόκειται να κάνουν μια μελέτη, στην οποία το δείγμα θα είναι μεγαλύτερο, όπως και το χρονικό διάστημα διεξαγωγής της, για να διαπιστώσουν αν η εφαρμογή μπορεί να ανιχνεύσει αλλαγές στη συμπεριφορά με την πάροδο του χρόνου.

Επιπλέον, η ομάδα θα διαπιστώσει αν μπορούν να βελτιώσουν την ικανότητα του «Purple Robot» να εντοπίζει την κατάθλιψη, συμπεριλαμβάνοντας πρόσθετα δεδομένα, όπως πόσο χρόνο οι άνθρωποι μιλούν στο τηλέφωνο και με ποιους μιλάνε.

Η κατάθλιψη είναι μια εξουθενωτική ψυχική ασθένεια, που επηρεάζει περίπου το 17% των ανθρώπων σε κάποια φάση της ζωής τους. 

Υπάρχουν πιθανώς εκατοντάδες εφαρμογές που υπόσχονται να βελτιώσουν την ψυχική σας υγεία, προσφέροντας μετρήσεις του κινδύνου κατάθλιψης και πληροφορίες σχετικά με θεραπείες της. Άλλες, όπως το «Purple Robot», βρίσκονται ήδη σε στάδιο ανάπτυξης.

Οι «Optimism» και «DBSA Wellness Tracker» είναι δύο εφαρμογές που ήδη βρίσκονται στην αγορά και παρακολουθούν τη διάθεσή σας. Το «Ginger.io» προχωρά ένα βήμα παραπέρα, αναλύοντας δεδομένα όπως το πόσα άτομα μετακινούνται τα Σαββατοκύριακα και πόσο χρόνο περνούν μιλώντας στο τηλέφωνο, για να τους προειδοποιήσουν για τους σχετικούς κινδύνους που απειλούν την ψυχική τους υγεία. Το «Ginger.io», χρησιμοποιείται ήδη σε περίπου 30 ιατρικά κέντρα.

«Ωστόσο, το πρόβλημα με όλες τις εφαρμογές που έχουν σχεδιαστεί για να προειδοποιούν για τον κίνδυνο κατάθλιψης, είναι ότι η αποτελεσματικότητά τους δεν έχει αποδειχθεί», επεσήμανε ο Monteith. «Υπάρχουν πολλά ερωτήματα σχετικά με τους κινδύνους, αλλά και τα δεδομένα που συλλέγουν οι εφαρμογές, τα οποία είναι ιδιωτικά. Τα δεδομένα από αυτούς τους τύπους εφαρμογών θα μπορούσαν ενδεχομένως να καταλήξουν στα χέρια του οποιουδήποτε. Ένας άλλος τρόπος που η ασφάλεια των δεδομένων θα μπορούσε να τεθεί σε κίνδυνο, είναι ότι όταν αγοράζεται μια εταιρεία, ο αγοραστής μπορεί να μη συμμορφωθεί με τους αρχικούς όρους και τις προϋποθέσεις για τον τρόπο χρήσης των δεδομένων», πρόσθεσε ο Monteith, ο οποίος συνέταξε ένα πρόσφατο άρθρο σχετικά με την ιδιωτική ζωή των δεδομένων υγείας.

Εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένου του Monteith, ανησυχούν ότι αν τα δεδομένα βρεθούν σε λάθος χέρια, αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει δυσκολίες στο άτομο στην εύρεση εργασίας, αγοράς ασφάλειας ζωής ή σύναψης συμβολαίου δανείου.

«Ο καλύτερος τρόπος για να διατηρηθούν τα δεδομένα ασφαλή, τουλάχιστον από τους χάκερ και τους κλέφτες, θα ήταν να διαητρηθούν κρυπτογραφημένα στο τηλέφωνο και να μη αποστέλλονται πίσω στους προγραμματιστές εφαρμογών ή σε άλλες εταιρείες», σύμφωνα με τον Δρ Deborah C. Peel, επικεφαλής των δικαιωμάτων προστασίας προσωπικών δεδομένων του ασθενούς, μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης υπεράσπισης. Ο Monteith συμμετέχει στο συμβουλευτικό συμβούλιο των Δικαιωμάτων Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων του Ασθενούς.

Όσο για το «Purple Robot», ο Saeb και οι συνεργάτες του δουλεύουν με κρυπτογραφημένα δεδομένα. Ωστόσο, αν τελικά κάνουν την εφαρμογή δημόσια, έχοντας αποδείξει την αποτελεσματικότητά της, θα έχουν όλα τα δεδομένα σε ασφαλείς διακομιστές στο Northwestern. 
«Μέχρι στιγμής, οι αναλύσεις που κάνει το «Purple Robot» είνα μόνο για ερευνητικούς σκοπούς», τόνισε ο Saeb. «Ταυτόχρονα, γίνεται επίσης έρευνα, σχετικά με το αν η εφαρμογή μπορεί να αναγνωρίσει σημάδια διπολικής διαταραχής στους χρήστες».

Στην εφαρμογή έχει δοθεί το συγκεκριμένο όνομα, διότι το χρώμα του Northwestern University είναι μοβ και επειδή οι προγραμματιστές ελπίζουν ότι η εφαρμογή μπορεί να λειτουργήσει σαν ρομπότ, ειδοποιώντας αυτόματα τον χρήστη για τον κίνδυνο της ψυχικής υγείας του και ενημερώνοντάς τον για το πώς θα μετριάσει τον κίνδυνο, χρησιμοποιώντας λιγότερο το τηλέφωνο και βγαίνοντας περισσότερο από το σπίτι.