Φόβοι ακόμη και για 10.000 νεκρούς από το φονικό σεισμό στο Νεπάλ

Τον φόβο ότι ο αριθμός των νεκρών από τον σεισμό στο Νεπάλ μπορεί να φθάσει και τις 10.000 εξέφρασε ο πρωθυπουργός της χώρας Σουσίλ Κοϊράλα στο Reuters. Όπως είπε, έχει δώσει εντολή για την ενίσχυση των επιχειρήσεων διάσωσης. Ακόμη απηύθυνε έκκληση προς τη διεθνή κοινότητα για βοήθεια σε σκηνές και ιατροφαρμακευτικό υλικό.
 
«Η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για τη διάσωση και ανακούφιση (του πληθυσμού) και βρίσκεται σε πλήρη κινητοποίηση. Αντιμετωπίζουμε μία πρόκληση και μία πολύ δύσκολη στιγμή για το Νεπάλ» , είπε.
 
Όπως αναφέρει το naftemporiki.gr, βάσει του τελευταίου απολογισμού οι νεκροί είναι 4.349. Εάν επιβεβαιωθεί η εκτίμηση του Νεπαλέζου πρωθυπουργού, ο αριθμός των νεκρών θα υπερβεί εκείνον του σεισμού του 1934 (8.500 νεκροί). 
 
Ο Κοϊράλα βρισκόταν στο εξωτερικό όταν ο σεισμός έπληξε τη χώρα του και επέστρεψε την Κυριακή. Εχει δώσει εντολές για τη βελτίωση του συντονισμού των επιχειρήσεων αρωγής και θα απευθύνει διάγγελμα εντός της ημέρας.
 
Οι κάτοικοι που πέρασαν την τρίτη τους νύχτα στην ύπαιθρο, στα πεζοδρόμια, σε πάρκα και ανοικτούς χώρους, κάτω από αυτοσχέδια καταφύγια, σκάβουν με τα χέρια τους στα ερείπια των γκρεμισμένων σπιτιών τους για να ανασύρουν τους νεκρούς συγγενείς τους.

Η οργή για την καθυστέρηση της βοήθειας αρχίζει να κυριαρχεί. Τα νοσοκομεία ξεχειλίζουν, γιατροί χειρουργούν σε αυτοσχέδια χειρουργεία.
 
Στις απομακρυσμένες περιοχές κοντά στο επίκεντρο του σεισμού η καταστροφή είναι ολική, οι ανάγκες τεράστιες και η βοήθεια δεν μπορεί να φτάσει εξαιτίας του κατεστραμμένου οδικού δικτύου. 

Συνολικά 8 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πληγεί από τον σεισμό, ενώ περισσότεροι από 1,4 εκατομμύριο έχουν επείγουσα ανάγκη για τρόφιμα, πόσιμο νερό και στέγη, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). 
 
Οι διασώστες και το προσωπικό των οργανώσεων αρωγής αγωνίζονται για να αντεπεξέλθουν στο μέγεθος της καταστροφής. Η διεθνής βοήθεια αρχίζει να φθάνει στο Νεπάλ.
 
Φορτία τροφίμων, ιατροφαρμακευτικού υλικού, σκηνές, κουβέρτες συγκεντρώνονται στο αεροδρόμιο του Κατμαντού, όμως η μεταφορά και η διανομή τους καθυστερεί εξαιτίας της χαώδους κατάστασης, της έλλειψης προσωπικού, της καταστροφής του οδικού δικτύου και της διακοπής των τηλεπικοινωνιών που καθιστά εξαιρετικά δύσκολο τον συντονισμό των επιχειρήσεων.