Η Ελλάδα διώχνει ξανά τα παιδιά της, επιτακτική είναι η ανάγκη αλλαγής αναπτυξιακού μοντέλου.

Η μετανάστευση, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που οι ρίζες του βρίσκονται από τα πανάρχαια χρόνια και κρατούν μέχρι σήμερα. Ο στόχος κάθε μετανάστη, (ανεξάρτητα από τις αιτίες φυγής, πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές, προσωπικές κλπ) είναι η αναζήτηση της επιβίωσης μιας καλλίτερης ανθρώπινης μέρας για αυτόν και την οικογένεια του.

Η Ελλάδα, με την ιδιαίτερη μας πατρίδα την Κρήτη τους τελευταίους αιώνες, έχουν βιώσει για καλά αυτό το φαινόμενο της εσωτερικής και εξωτερικής μετανάστευσης. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά με την Ελληνική διασπορά σε όλα τα μήκη και πλάτη της Υδρογείου.

Τα τελευταία  20 χρόνια η Ελλάδα γίνεται χώρα υποδοχής οικονομικών  και όχι μόνο μεταναστών. Δυστυχώς ήταν ανέτοιμη σε αυτό το εισαγόμενο μεταναστευτικό ρεύμα χωρίς νομικό μεταναστευτικό πλαίσιο, ρυθμιστικό για τους νύν συμπολίτες μας. Ίσως είναι μια από της φασικές αιτίες της ξενοφοβίας και του ρατσισμού που παρουσιάζονται σε αυτό το μέγεθος στη πάντα φιλόξενη χώρα μας.

Όμως οι καιροί αλλάζουν από την πρόσκαιρη ευημερία της ένταξη μας στην Ευρωζώνη και των Ολυμπιακών αγώνων του 2004, τότε που είχαμε βρεθεί στις 29 περισσότερες αναπτυγμένες χώρες του κόσμου. Με τα λάθη των πολιτικών επιλογών που εφαρμόστηκαν από την μεταπολίτευση μα πιο πολύ την τελευταία οκταετία φθάσαμε στο κατώφλι της χρεωκοπίας.

Η αλόγιστη σπατάλη των δανικών χρημάτων, η φοροδιαφυγή , ο νεποτισμός, η αναξιοκρατία, η μη εφαρμογή των νόμων, η νοοτροπία του εφησυχασμού μα και ηθική κατάπτωση  είναι οι βασικές αιτίες που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση που βρίσκεται η πατρίδα μας – Βαρέλι χωρίς πάτο-. Ευθύνη έχουμε όλοι μας, ανεξάρτητα του καταμερισμού, από τους άρχοντες μέχρι τον τελευταίο έλληνα πολίτη.

Δεν μπορούσαμε μόνοι μας, όταν ήταν καιρός να κάνουμε τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές και όσες φορές υπήρξε μία πρωτοβουλία πχ το ασφαλιστικό, αμέσως υπήρξαν αντιδράσεις, απεργίες και λόγω του πολιτικού κόστους μετατίθεται η λύση του προβλήματος επ αόριστο. Όλα αυτά  έφεραν ή μας έφεραν οι δανειστές μας την Τρόικα για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα  τα διαρθρωτικά και να μπουν οι βάσεις για μια νέα αρχή με Ευρωπαϊκές δομές.  

Τα τελευταία τρία χρόνια οι συμπατριώτες μας, οι οικογένειες μας βιώνουν μια βαθιά οικονομική κρίση, από τη μια μέρα στην άλλη  περνούν σε μια τραγική κατάσταση παρόμοια  με μεταπολεμική περίοδο, ίσως ανάλογη της δεκαετίας του 50.

Οι πολιτικές λιτότητας, με την επιχειρούμενη εσωτερική  υποτίμηση στην εποχή των μνημονίων οδηγεί στη μείωση των μισθών, στις απολύσεις στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα στο κλείσιμο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και έχουν διογκώσει το κοινωνικό πρόβλημα της ανεργίας.

Το Μάριο του 2013 η ανεργία ανήλθε στο ποσοστό των 26,8% που μεταφράζεται  σε 1.309.071 άτομα στην ανεργία. 58,3% είναι το ποσοστό των νέων κάτω των 25 χρονών. Πηγή Ελληνική στατιστική αρχή ΕΛΣΤΑΤ.

Αυτό το οικονομικό περιβάλλον φέρει καταστροφικές συνέπειες, οδηγεί τη χώρα μας σε επιδείνωσε της  ύφεσης, αύξηση των ελλειμμάτων, μείωση του ΑΕΠ , (το δημόσιο χρέος πριν το μνημόνιο ήταν 115% του ΑΕΠ σήμερα έχει φθάσει στο 175% του ΑΕΠ)  και αύξηση της ανεργίας.Απότοκο αυτής της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι το νέο κύμα Νέομεταναστών από την Ελλάδα προς όλες τις αναπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε το Μάρτιο 2013 το γραφείο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας , την τελευταία πενταετία έχουν μεταναστεύσει περισσότεροι από 150.000 Έλληνες επιστήμονες σε 74 χώρες συνολικά  σε 528 πόλεις του κόσμου.

 Το 2012 σύμφωνα με στοιχεία της Γερμανικής στατιστικής υπηρεσίας έχουν έλθει και εγκατασταθεί στη Γερμανία 34.000 Έλληνες. Οι  νέοι μετανάστες διαθέτουν άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τον Gastarbeiterτης δεκαετίας του 60 ή 70, υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο από το μέσω Γερμανών, το 43% των νέων μεταναστών διαθέτων πτυχίο ανώτερης ή ανώτατης βαθμίδας, ενώ το ποσοστό των Γερμανών είναι μόλις το 26% Πηγή ίδρυμα Bentelmann.

Σήμερα εργάζονται στη Γερμανία περίπου 6.500 Έλληνας γιατροί. Η τάση φυγής των νέων γιατρών αυξάνεται απογοητευτικά , από την ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Κρήτης από τους 8 στους 10 φοιτητές σκέπτονται ή είναι έτοιμοι με το πτυχίο να έχουν και το διαβατήριο μαζί τους.

 Η παιδεία, η έρευνα και η καινοτομία είναι δημόσια επένδυση που ο λογαριασμός πληρώνεται από τον Έλληνα φορολογούμενο. Η υποχρηματοδότηση υπονομεύει την ανάπτυξη και τροφοδοτεί την  κρίση με την-διαρροή Εγκεφάλων- στις αναπτυγμένες χώρες. Οι  αναπτυγμένες χώρες από την άλλη πλευρά παίρνουν έτοιμους  χωρίς να έχουν ξοδέψει για την μόρφωση των.

Σήμερα οι Ευρωπαϊκές αναπτυγμένες χώρες και ειδικά οι Σκανδιναβικές και η Γερμανία βασίζουν την ανάπτυξη των στο ειδικευμένο υψηλό ανθρώπινο δυναμικό.

Για τη χώρα μας η αλλαγή πολιτικής είναι επιτακτικό κοινωνικό αίτημα. Αλλαγή αναπτυξιακού μοντέλου με διεύρυνση της παραγωγικής βάσης.  Δεν μπορούμε στην Ελλάδα του σήμερα, δεν έχουμε τα μεγέθη, να γινόμαστε ανταγωνιστικοί στη βάση του φθηνού κόστους εργασίας, αλλά στη βάση παραγωγής ποιοτικών σύνθετων προϊόντων που θα ενσωματώνουν γνώση και νέα τεχνολογία.

Ειδικά για την Κρήτη έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα σε όλους τους παραγωγικούς τομείς, από τον πρωτογενή μέχρι τον τουρισμό, μα πιο πολύ στο ανθρώπινο δυναμικό του τόπου μας. Μόνο με την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου με στόχο την ανάπτυξη και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και με την εξωστρέφεια των επιχειρήσεων,  θα σταματήσουμε την φυγή επιστημόνων και ίσως ένα μέρος από αυτούς να παλιννοστήσουν στην πανέμορφη πατρίδα μας.   

Γιάννης Επιτροπάκης         

Οικονομολόγος

Πρόεδρος, της Παγκρητικής Ομοσπονδίας Ευρώπης ΠΟΕ