Η διάβρωση των ακτών απειλεί τον άνθρωπο και τη βιοποικιλότητα

Οι ακτές είναι δυναμικά οικοσυστήματα καθώς μεταβάλλονται καθημερινά με την κίνηση των κυμάτων και τη μεταφορά των ιζημάτων. Αυτές οι διαρκείς αλλαγές, ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον εκθέτοντας σε κίνδυνο άνθρωπο και βιοποικιλότητα.

Τα κύματα, η άνοδος της στάθμης των υδάτων ως επίπτωση της κλιματικής αλλαγής, οι παράκτιες υποδομές είναι πιθανό να προκαλέσουν διάβρωση, με αποτέλεσμα να παρατηρηθεί καθίζηση του εδάφους και να αυξηθούν οι πιθανότητες πλημμυρικών φαινομένων απειλώντας κτίρια, κατοίκους και περιβάλλον.

Σύμφωνα με έκθεση ερευνητών του Βασιλικού Ολλανδικού Ινστιτούτου για τη Θαλάσσια Έρευνα (NIOZ), σε όλο τον κόσμο οι παράκτιες περιοχές συρρικνώνονται εξαιτίας της ανόδου της στάθμης των θαλασσών και της οικοδομικής δραστηριότητας.

 

 

Όπως προκύπτει από την έρευνα, η απόσταση ανάμεσα στην ακτογραμμή και τις πρώτες κατασκευές έχει μειωθεί κατά 400 μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο, με τους ειδικούς να συνδέουν τη συρρίκνωση και με την απώλεια βιοποικιλότητας.

Ωστόσο, το φαινόμενο δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τον μετριασμό των ειδών, αλλά περιορίζει την αντιμετώπιση των πλημμυρών και την παροχή πόσιμου νερού.

Η περιβαλλοντολόγος και ερευνήτρια Εύα Λανσού τονίζει ότι οι κατασκευές στις ακτές καθιστούν τις παράκτιες περιοχές ιδιαίτερα ευάλωτες.

«Όσο στενότερη είναι μια ακτή, τόσο πιο γρήγορα θα προκύψουν προβλήματα με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας», σχολιάζει.

Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξε έπειτα από μελέτη 35 παράκτιων περιοχών σε Ολλανδία και ΗΠΑ, όπου κατέγραψαν την ποικιλομορφία των φυτών κάθε 100 μέτρα. Η Λανσού με συνεργάτες της διαπίστωσαν ότι όσο φαρδιά ήταν η ακτή, τόσο περισσότερα ήταν τα φυτικά είδη που συναντούσαν. Ιδίως, στα πρώτα δύο χλμ. η ποικιλία είναι σημαντικά αυξημένη.

Μόνο στην Ολλανδία, για παράδειγμα, ο μέγιστος βαθμός διαφορετικών ειδών σημειώθηκε σε απόσταση τουλάχιστον 3,8 χλμ. από τη θάλασσα.

Εντούτοις, τέτοιες περιοχές σπανίζουν στη χώρα, καθώς στην πλειονότητά τους οι ακτές έχουν πλάτος όχι μεγαλύτερο του ενός χλμ.

Η ειδικός παρ’όλα αυτά, επισημαίνει ότι υπάρχουν τρόποι για να ενισχυθεί η περιορισμένη βιοποικιλότητα. Ανάμεσα στις προσπάθειες διατήρησης της φύσης συγκαταλέγεται και ο κατάλληλος σχεδιασμός και επέκταση των ακτών, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν στην Ολλανδία.

Πριν περίπου 15 χρόνια κοντά στη Χάγη κατασκευάστηκε μία μεγάλη χερσόνησος χρησιμοποιώντας 21,5 εκατ. κυβικά μέτρα άμμου με σκοπό να επεκταθεί και να ενισχυθεί η ακτή της περιοχής Κέγνταϊντ. Αυτή η τεχνητή αμμώδης συστάδα δημιουργήθηκε με τη μεταφορά της άμμου και σε συνεργασία με τη φύση, καθώς τα θαλάσσια ρεύματα, ο άνεμος και τα κύματα άπλωσαν την άμμο στην ακτή. Στο σημείο σχηματίζονται αμμόλοφοι και αναπτύσσεται βλάστηση, ενώ η χερσόνησος φιλοξενεί παράκτια πτηνά και αποτελεί χώρο για διεξαγωγή αθλητικών δραστηριοτήτων.

Ανάλογες παρεμβάσεις στη χώρα θα μπορούσαν να ενισχύσουν τη βιοποικιλότητα, η οποία όπως τονίζει η ειδικός, «δεν είναι πολυτέλεια, είναι η ασφάλειά μας για το μέλλον, για την παράκτια άμυνα, την παροχή πόσιμου νερού και γενικά για την προμήθεια φαγητού μας».

Διαβάστε επίσης:

Τραμπ: Βαδίζει στα χνάρια του... Μπάιντεν - Σκόνταψε ανεβαίνοντας τη σκάλα για το Air Force One (βίντεο)

Η Ελβετία άνοιξε την πόρτα για αρνητικά επιτόκια – Τι θα κάνει η Ευρωζώνη;