Η μεγάλη παγίδα της άχρηστης πληροφόρησης. Του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου

Πριν λίγες μέρες ενώ πήγαινα να βγω από το διαδίκτυο μου πετάει μια είδηση για έναν Αφγανό που στο κέντρο της Αθήνας σημάδευε με πιστόλι τους περαστικούς. Μπήκα από περιέργεια και έμαθα ότι αφού τον συνέλαβαν οι αστυνομικοί ύστερα από καταδίωξη, αποδείχθηκε ότι το πιστόλι ήταν ψεύτικο. Πηγαίνοντας να ξαναβγω μου πετάει μια είδηση για μια γυναίκα που ευνοούσε τις απιστίες του άντρα της και επειδή μου κέντρισε την περιέργεια μπήκα και έμαθα ότι ο λόγος ήταν ότι ήθελε να τον χωρίσει.

Τελικά αφού κατάφερα να βγω από το διαδίκτυο σκέφθηκα ότι γι αυτές τις δυο ειδήσεις ξόδεψα κάποια λεπτά από την ζωή μου και ποιο ήταν το όφελος ; Μετά στάθηκα λίγο στην τηλεόραση που ένα κανάλι έλεγε ειδήσεις και άκουσα για τον Πούτιν, τον Ερντογάν, ένα δήμαρχο στην Αθήνα που φύτεψε κάπου φυτά, για μερικούς συνανθρώπους μας που διέπραξαν εγκλήματα … Φυσικά ούτε κι από αυτά ωφελήθηκα κάτι αν και αφιέρωσα χρόνο από την ζωή μου.

Επειδή διδάσκω Βιολογία στην Β΄ Λυκείου και υπάρχει μάθημα για ουσίες που προκαλούν εθισμό είπα να δω στο Netflix μια σειρά ντοκιμαντέρ 5 ωριαίων επεισοδίων για τα ναρκωτικά μήπως και αξιοποιήσω κάποιες πληροφορίες στο μάθημα.

Αφού τα είδα είπα στον εαυτό μου, και τι θα ωφεληθούν οι μαθητές αν μάθουν πως το 30% του εθνικού προϊόντος του Αφγανιστάν είναι από τα ναρκωτικά, ότι στην Κολομβία για να μπορέσουν να ζήσουν οι φτωχοί αγρότες καλλιεργούν την κοκαΐνη, ότι οι χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας μόλις πέρασαν από απολυταρχικά καθεστώτα στην Δημοκρατία γέμισαν από ναρκωτικά, ότι η Πολιτεία της Καλιφόρνια των ΗΠΑ θέσπισε νόμιμη την παραγωγή και χρήση της μαριχουάνας …

Κοντολογίς, η πολλή πληροφόρηση που θα έχουν για τα ναρκωτικά οι μαθητές θα τους εμποδίσουν να τα χρησιμοποιήσουν ; Όχι βέβαια, αφού οι νέοι που καταφεύγουν στα ναρκωτικά είναι γιατί δεν βλέπουν κάποιο νόημα στην ζωή τους, δεν έχουν χαρά στην ζωή τους. Μια ωραία συνέντευξη που δείχνω στους μαθητές στο μάθημα αυτό είναι «εξαρτήσεις : κανενός το πρόβλημα, όλων το σύμπτωμα». Σε ένα σημείο στο βίντεο ο ειδικός στις εξαρτήσεις Διευθυντής του ΚΕΘΕΑ κ. Φαίδων Καλοτεράκης λέει ότι πήγε να γνωρίσει την οικογένεια κάποιου μαθητή εθισμένου στα ναρκωτικά. Όταν την γνώρισε είπε στον μαθητή «παιδί μου με τέτοια οικογένεια και κάμνεις μόνο χρήση ναρκωτικών ; εγώ στην θέση σου θα είχα αυτοκτονήσει». Μήπως αντί να δω αυτήν την σειρά για 5 ώρες θα ήταν πιο ωφέλιμο για τους μαθητές μου να είχα κάνει προσευχή γι αυτούς 5 ώρες ;

Γράφει ο Απόστολος Πέτρος στην επιστολή του «νήψατε, γρηγορήσατε, ο αντίδικος υμών διάβολος ως λέων ωρυόμενος περιπατεί ζητών τίνα καταπίη»(Α΄Πετρ.5,8).

Σαν λιοντάρι που βρυχάται, σαν λυσσασμένο σκυλί ζητάει να κερδίσει τις ψυχές μας ο διάβολος και δυστυχώς με την άχρηστη πληροφόρηση που δεχόμαστε από τηλεόραση, υπολογιστές, κινητά, τάμπλετ, μέσω των facebook, instagram, twitter, tik-tok το πετυχαίνει εύκολα.

Γιατί έτσι ναρκωμένοι που είμαστε ούτε ένα «Κύριε ελέησον» την ημέρα δεν προλαβαίνουμε και δεν θέλουμε να πούμε ώστε απ’ αυτό να πιαστεί ο Θεός για να μας σώσει. Ξεχάσαμε και την τόσο σημαντική αρετή της φιλοξενίας που πάντα είχαν οι Έλληνες έτσι που είμαστε ζαλισμένοι από την πολλή «πληροφόρησή» μας.

Ο άγιος Σωφρόνιος του Essex που θεωρείται από πολλούς ο σπουδαιότερος Θεολόγος του προηγούμενου αιώνα είπε κάποια φορά «η καλύτερη ηλικία είναι η γεροντική, επειδή και τα πάθη έχουν ατονήσει και ο άνθρωπος έχει κάπως ηρεμήσει και η ώρα να ενωθεί με τον Χριστό πλησιάζει, ο άνθρωπος είναι χαρούμενος».

Νομίζω για το πρώτο που λέει ο άγιος εμείς που έχουμε περάσει τα 60 θα συμφωνήσουμε. Φοβάμαι όμως ότι για να μην χαρούμε το δεύτερο δηλαδή την προσμονή της ένωσής μας με τον Χριστό που θα γίνει με τον θάνατό μας που πόσο μακριά είναι όταν περάσεις τα 60, στήθηκε ειδικά για εμάς η μεγάλη παγίδα της άχρηστης πληροφόρησης.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Οι επιπτώσεις από το νέο αεροδρόμιο - Μεγάλες ευκαιρίες  για την πόλη του Ηρακλείου

Ασόβαρο κράτος, σοβαροί «κοριοί». Του Αργύρη Αργυριάδη

Το «νέο» στην πολιτική. Του Φραγκίσκου Λαμπρινού*