Κι όμως υπάρχει εξάρτηση από τα... σπορ!

Μία από τις καθοριστικότερες αδυναμίες που παρουσιάζει το ανθρώπινο είδος στην εξελικτική πορεία του, είναι χωρίς αμφιβολία η εξάρτηση... Δεδομένης της -εις το διηνεκές- ανάγκης, να πιστεύει σε κάτι που θεωρεί ανώτερο, ο άνθρωπος ανέπτυξε άρρηκτους δεσμούς με φαινόμενα, όπως η βροχή και η αστραπή.

Εξελισσόμενο το είδος, πάραξε άτομα που θεωρήθηκαν ισχυρότερα σε πνευματικό επίπεδο από το σύνολο... Άτομα με ...ειδικές ικανότητες που απέκτησαν προεξάρχουσα θέση στην ιεραρχία και κάλυψαν τρόπον τινά την αρχέγονη ανάγκη εξάρτησης...Ακολούθησε η εφεύρεση των θρησκειών, των αιρέσεων και των δογμάτων, που αντικατέστησαν κάθε προηγούμενη μορφή εξάρτησης και επιβίωσαν παράλληλα με τις ιδεολογικές εξάρσεις και εμπνεύσεις, οι οποίες παρατηρήθηκαν κατά καιρούς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

Προϊόντος του χρόνου κι ενώ θρησκεία και ιδεολογία, αποτελούν κοινούς παρονομαστές εξάρτησης της μάζας, ο άνθρωπος βρήκε πιο ...γήϊνα πεδία εξάρτησης, τα οποία άπτονται της καθημερινότητας. Τυχερά παιχνίδια, αλκοόλ και ναρκωτικά, αποτελούν -με αυτήν την σειρά στην κλίμακα ισχύος- πλέον τα τρία βασικά κομμάτια αυτού του καταστροφικού παζλ...
Εσχάτως και συγκεκριμένα από τον Σεπτέμβριο του 2011, προστέθηκε στον σχετικό κατάλογο ασθενειών, που διατηρεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας, μία μορφή εξάρτησης που προκαλεί έκπληξη... Πρόκειται για την «bigorexie», δηλαδή την εξάρτηση από την αθλητική δραστηριότητα!

Από τους πρώτους επιστήμονες διεθνούς βεληνεκούς, που εντόπισαν, επεσήμαναν και ασχολήθηκαν με την συγκεκριμένη μορφή εθισμού, ήταν ο διάσημος Αμερικανός ψυχίατρος, Ουίλιαμ Γκλέϊζερ. Την ώρα που σε παγκόσμιο επίπεδο, οι κυβερνήσεις εκπονούν σχέδια προτροπής ενασχόλησης με τον αθλητισμό, οι αθλούμενοι ...κινδυνεύουν να βρεθούν σε θέση εξαρτώμενου, καθώς η εν λόγω δράση γίνεται προτεραιότητα και «κρατά τον εγκέφαλο όμηρο» υποχρεώνοντας τον να σκέπτεται μόνο τον αθλητισμό. Οι βραχυπρόθεσμοι, οι μεσοπρόθεσμοι, αλλά και οι μακροπρόθεσμοι στόχοι κάθε αθλητή, δημιουργούν σχέσεις εξάρτησης με την συγκεκριμένη ενασχόληση, καθώς η διάκριση σε υψηλό επίπεδο, έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την διαρκώς αυξανόμενη ένταση εκγύμνασης, αγγίζοντας πολλές φορές τα ανθρώπινα όρια.

«Μπορούμε να διαγνώσουμε ότι κάποιος πάσχει από bigorexia, όταν διαπιστωθεί απώλεια του χρόνου, όταν δεν υπάρχει έλεγχος του χρόνου που αφιερώνει, αγνοώντας τις σημαντικές συνέπειες. Και όταν αυτό συμβαίνει για τουλάχιστον ένα χρονικό διάστημα δώδεκα μηνών», εξηγεί ο Γάλλος καθηγητής Ψυχιατρικής, Λοράν Καριλά και προσθέτει: «Θεωρούμεθα ασθενείς ή εξαρτημένοι, όταν χρησιμοποιούμε ένα προϊόν ή όταν υιοθετούμε μία συμπεριφορά, προκειμένου να μην υποφέρουμε».

Πηγή: ΑΜΠΕ