Καλαποθαράκου στο Ράδιο Κρήτη: "Ταφόπλακα" για την α' κατοικία ο νέος πτωχευτικός νόμος

Οριστική ταφόπλακα στην προστασία της α' κατοικίας των νοικοκυριών καθιερώνει η πτώχευση και των ιδιωτών που προβλέπει το νομοσχέδιο το οποίο κατατέθηκε στη Βουλή όπως δήλωσε η πρόεδρος της Ένωσης Καταναλωτών – Ποιότητα Ζωής (ΕΚΠΟΙΖΩ) και νομικός κ.Παναγιώτα Καλαποθαράκου σε συνέντευξή της στο Ράδιο Κρήτη και την εκπομπή του Λευτέρη Βαρδάκη.

Η κ. Καλαποθαράκου ανέλυσε τις εφιαλτικές όπως τις χαρακτήρισε διατάξεις του νόμου που έχει προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι θα εκποιείται το σύνολο της περιουσίας των οφειλετών και όχι μόνο η πρώτη κατοικία.

Ενοίκιο σε fund

Για τους ευάλωτους καμία προστασία δεν υπάρχει, όπως είπε , αφού η μόνη δυνατότητα που δίνει ο νέος πτωχευτικός είναι να γίνουν ενοικιαστές στα σπίτια τους και να πληρώνουν ενοίκιο για 12 χρόνια σε έναν ιδιωτικό φορέα αντί του δημοσίου που είχε αρχικά σχεδιαστεί ενώ προβληματισμό προκαλεί ακόμη και το ύψος του "ενοικίου."

Αν όμως συνέχισε ο ευάλωτος δανειολήπτης μετά από 12 χρόνια που πληρώνει ενοίκιο θελήσει να ξαναγοράσει το σπίτι του, θα πρέπει να πληρώσει την εμπορική αξία του ακινήτου χωρίς να αφαιρούνται από το τίμημα τα ενοίκια που τόσο καιρό κατέβαλλε, ούτε ό,τι είχε πληρώσει από το αρχικό δάνειο.

Δηλαδή και θα πληρώνει ενοίκιο και θα πρέπει να αγοράσει το σπίτι του μετά, χωρίς να συμψηφίζονται τα ποσά που έδωσε ως ενοίκιο.

Κατασχέσεις μισθών και συντάξεων

“Η κυβέρνηση όχι απλώς δεν δίνει καμία δεύτερη ευκαιρία αλλά, μάλιστα, προβλέπει ότι κάθε εισόδημα που έχει ένας πολίτης και υπερβαίνει τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης (611 ευρώ) θα κατάσχεται και θα χρησιμοποιείται για την ικανοποίηση των τραπεζών. Δηλαδή και μισθοί και συντάξεις που μέχρι τώρα ήταν ακατάσχετες. Με το νομοσχέδιο αυτό οι πολίτες καθίστανται για πάντα όμηροι των πιστωτών τους” επισημαίνει η κ.Καλαποθαράκου.

 

Πτώχευση ακόμη και για καταναλωτικά δάνεια

Επίσης τόνισε ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε πιστωτής ενός δανειολήπτη να ζητήσει την ένταξή του στον πτωχευτικό νόμο για ποσά άνω των 30.000 ακόμη και για καταναλωτικά δάνεια χωρίς εμπράγματη εξασφάλιση ή υποθήκη
 

Με την κατάργηση του νόμου Κατσέλη, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά δεν εντάσσονται πλέον σε μια ξεχωριστή διαδικασία δικαστικής ρύθμισης χρεών, αλλά ταυτίζονται με τις πολύ μικρές επιχειρήσεις και εντάσσονται στην διαδικασία του άρθρου 99, που δεν είναι παρά η πτωχευτική διαδικασία των επιχειρήσεων, με κάποιες απλουστεύσεις.

Ωστόσο, ούτε οι λόγοι που οδηγούν ένα νοικοκυριό σε υπερχρέωση είναι οι ίδιοι με μια επιχείρηση, ούτε οι ανάγκες του και τα οικονομικά και κοινωνικά διακυβεύματα.

“Στις αφερέγγυες επιχειρήσεις προτάσσεται η συλλογική ικανοποίηση των πιστωτών τους, ενώ αντίθετα στην περίπτωση των υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων η ρύθμιση των χρεών τους και η προστασία της κύριας κατοικίας συνιστούν υποχρεώσεις της Πολιτείας στο πλαίσιο του κοινωνικού κράτους δικαίου” αναφέρει η κ.Καλαποθαράκου.

Για το λόγο αυτό, στα περισσότερα ευρωπαϊκά δίκαια αφερεγγυότητας προβλέπονται ειδικές διαδικασίες δικαστικής ρύθμισης χρεών για τα φυσικά πρόσωπα, που διακρίνονται από τις λοιπές διαδικασίες για τις επιχειρήσεις.

Tους ενδιαφέρουν οι τράπεζες

Οι συντάκτες του σχεδίου αυτού διαγράφουν με μία πρόταση όχι μόνο το νόμο Κατσέλη αλλά και τις αρχές του νομικού πολιτισμού που εξυπηρετούσε ως νομοθέτημα. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η μέγιστη συλλογική ικανοποίηση των τραπεζών και όχι η προστασία των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των οφειλετών.

Απόρροια των αρχών που αναφέρθηκαν παραπάνω και πρέπει να σέβεται ένα σύγχρονο δίκαιο ιδιωτικής αφερεγγυότητας είναι ότι η ρύθμιση των χρεών με το νόμο Κατσέλη είναι ένα δικαίωμα του οφειλέτη. Μόνο εκείνος μπορεί να ζητήσει να ενταχθεί στη διαδικασία και να υποστεί τις δοκιμασίες που αυτή προβλέπει. Αντίθετα, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, την πτώχευση του φυσικού προσώπου μπορεί να τη ζητήσουν και οι πιστωτές του.

Έτσι, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά θα κινδυνεύουν να εμπλακούν σε μια πολύπλοκη και δαπανηρή διαδικασία ακόμα και αν δεν το επιθυμούν, καθώς και να υποστούν το στίγμα της κατηγοριοποίησης τους ως πτωχευμένων στο νέο Ηλεκτρονικό Μητρώο Φερεγγυότητας.

Υπάρχουν πολλές ασάφειες

 Η προστασία της κύριας κατοικίας, ως συνταγματική επιταγή, αποτελούσε για τον καλόπιστο οφειλέτη απόλυτο δικαίωμα που μπορούσε να ασκήσει μέσα από τις διατάξεις του νόμου Κατσέλη. Η ρύθμιση του “νέου πτωχευτικού” συνιστά στην ουσία μια ελεημοσύνη της πολιτείας στα πολύ φτωχά νοικοκυριά, προκειμένου να μη βρεθούν χωρίς στέγη στο άμεσα μέλλον, αλλά λίγο αργότερα.

Πιο συγκεκριμένα, μόνο πολύ φτωχοί οφειλέτες θα μπορούν να ζητήσουν να αγοραστεί η κύρια κατοικία τους από έναν ιδιωτικό φορέα, στον οποίο θα καταβάλλουν μισθώματα για 12 έτη με δικαίωμα επαναγοράς στην αξία που θα έχει το ακίνητο όταν ασκήσουν το σχετικό δικαίωμα.

Δεκάδες κρίσιμα στοιχεία των σχετικών διατάξεων είτε μένουν αρρύθμιστα είτε παραπέμπεται να ρυθμιστούν στο μέλλον από υπουργική απόφαση. Υπό τις προϋποθέσεις που τίθενται στην υπό διαβούλευση διάταξη και τις αμέτρητες ασάφειες που τη χαρακτηρίζουν, δεν δικαιούται να είναι κανείς αισιόδοξος για την προστασία της κύριας κατοικίας στην Ελλάδα.

ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΤΩΧΕΥΤΙΚΟΥ

- Το σύνολο των χρεών προς χρηματοδοτικούς φορείς, Δημόσιο και Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης να είναι τουλάχιστον 20.000 ευρώ, το υπόλοιπο της οφειλής από δάνειο με υποθήκη την α΄κατοικία τις 135.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 20.000 για κάθε επιπλέον μέλος και με ανώτατο ποσό τις 215.000 ευρώ.

- Να έχει επέλθει σημαντική μείωση των οικογενειακών εισοδημάτων το τελευταίο εξάμηνο.

- Το ποσό της επιδότησης ορίζεται σε 70 ευρώ το μήνα για τον αιτούντα Προσαύξηση κατά 35 ευρώ το μήνα για κάθε επιπλέον μέλος του νοικοκυριού Επιπλέον προσαύξηση 35 ευρώ το μήνα για μονογονεϊκή οικογένεια

- Προσαύξηση 35 το μήνα για κάθε απροστάτευτο τέκνο στα νοικοκυριά με απροστάτευτο/α τέκνο/α

- Ως ανώτατο όριο του επιδόματος στέγασης ορίζονται τα 210 ευρώ μηνιαίως ανεξάρτητα από τη σύνθεση του νοικοκυριού.