Ερωτηθείς από την δημοσιογράφο Amy Goodman αναφορικά με τη σημασία των κινημάτων όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και το Podemos, ο κ. Chomsky λέει πως «είναι πολύ σημαντικά. Παρατηρείστε όμως την αντίδραση. Η αντίδραση στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαιρετικά βάναυση. Έκαναν μικρή πρόοδο στις διαπραγματεύσεις τους, όχι όμως πολλή. Οι Γερμανοί τους συμπεριφέρθηκαν πολύ σκληρά».
«Τους ανάγκασαν κατά κάποιον τρόπο να κάνουν πίσω σε όλες σχεδόν τις προτάσεις τους», σχολιάζει, συμπληρώνοντας πως «αυτό που συμβαίνει με την λιτότητα είναι στην πραγματικότητα ένας ταξικός πόλεμος. Ως οικονομικό πρόγραμμα, η λιτότητα, με ύφεση, δεν έχει λογική. Απλώς κάνει την κατάσταση χειρότερη. Έτσι το ελληνικό χρέος, σε σχέση με το ΑΕΠ, ουσιαστικά αυξήθηκε κατά την περίοδο εφαρμογής των πολιτικών που υποτίθεται ότι θα εφαρμόζονταν για να ξεπεραστεί το χρέος».
«Στην περίπτωση της Ισπανίας», λέει, «το χρέος δεν ήταν δημόσιο, αλλά ιδιωτικό. Ήταν οι ενέργειες των τραπεζών. Και αυτών σημαίνει και των γερμανικών τραπεζών επίσης. Θυμηθείτε, όταν μια τράπεζα κάνει ένας επικίνδυνο, υψηλού ρίσκου δανεισμό, κάποιος κάνει μια υψηλού ρίσκου δανειοδότηση. Και οι πολιτικές που έχουν σχεδιαστεί από την τρόικα, βασικά ξεπληρώνουν τις τράπεζες, τους αυτουργούς. Ο πληθυσμός δεινοπαθεί».
«Όμως», συνεχίζει ο Noam Chomsky, «ένα από τα πράγματα που συμβαίνουν είναι ότι διαβρώνονται οι κοινωνικές δημοκρατικές πολιτικές, το επονομαζόμενο κοινωνικό κράτος. Αυτός είναι ένας ταξικός πόλεμος. Δεν είναι οικονομική πολιτική που έχει λογική ως μέσω για τον τερματισμό μιας σοβαρής ύφεσης. Και υπάρχει αντίδραση –στην Ελλάδα, στην Ισπανία, λίγο στην Ιρλανδία, ενώ αυξάνεται στη Γαλλία».
Όπως προειδοποιεί, «είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακροδεξιά αντίδραση. Η εναλλακτική του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι η Χρυσή Αυγή».