Να 'σαι χρήσιμος - Ένα άρθρο του Γιώργου Αντωνάκη

Του Γιώργου Αντωνάκη, Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Δήμου Ηρακλείου

Να ’σαι χρήσιμος θα πει ότι ζεις μαζί με ανθρώπους που σε σέβονται και τους σέβεσαι.

Θα πει πως κάνεις αυτό που εσύ θεωρείς σωστό χωρίς να σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι.

Να ’σαι χρήσιμος θα πει να ονειρεύεσαι το όμορφο το ωφέλιμο το μεγάλο και να προσπαθείς να το κάνεις πράξη.

Θα πει πως η σκέψη και η ψυχή σου είναι πάντα ανοικτή για να δεχτεί το νέο, το ιδιαίτερο, το διαφορετικό.

Να ’σαι χρήσιμος είναι στάση ζωής.

Κοσμοθεωρία και Επανάσταση.

Ενάντια στο ατομικό συμφέρον. Στην άκρατη φιλοδοξία. Στην Μισαλλοδοξία στον Ωχαδερφισμό.

Να ’σαι χρήσιμος θα πει να δηλώνεις παρόν. Να μην κρύβεσαι. Μη λιποτακτείς. Αλλά και μη προτρέχεις.

Να ’χεις υπομονή. Όπως ωριμάζει ένας ρόλος στον ηθοποιό.

Έτσι η αλήθεια βρίσκει το δρόμο της.

Να ’χεις επιμονή. Τίποτα δεν σου χαρίζεται. Όλα τα κερδίζεις εσύ. Με τον δικό σου – πάντα δικό σου – αγώνα.

Να ’σαι χρήσιμος θα πει να ‘κουβαλάς’ ευγενείς στόχους.

Και να προσπαθείς. Ακόμα και αν το σώμα σου δεν σε βοηθά. Κι ο δρόμος είναι ανηφορικός. Η κοινωνία ζαλισμένη. Και κανείς δεν γνωρίζει στ ’αλήθεια την προσπάθειά σου. Η την θεωρεί μικρή. Ασήμαντη.

Να ’σαι χρήσιμος θα πει να γνωρίζεις τις αδυναμίες σου και να τις πολεμάς.

Να μην νιώθεις ότι τα ξέρεις όλα και ειρωνεύεσαι, υποτιμάς και ταπεινώνεις τους άλλους.

Ακόμα κι αν είναι ανταγωνιστές σου και γνωρίζεις πολύ καλά ότι αυτό πράττουν με ζήλο για σένα.

Να ’σαι χρήσιμος θα πει να έχεις μια σταθερή πορεία στο χρόνο. Να λένε το όνομά σου και όλοι να βλέπουν τις πράξεις σου.

Να κάνεις πράγματα. Αναγνωρίσιμα. Σημαντικά.

Τότε θα ’σαι χρήσιμος.

Σημαντικά για σένα. Με την σκέψη σου. Με την σοφία σου. Κάποιοι μπορεί να τα χλευάσουν. Μη μασάς. Προχώρα.

Είναι αδύναμοι αυτοί. Τρομάζουν μπροστά στην αλήθεια.

Να μοιράζεσαι τη χαρά με πολλούς ανθρώπους. Τη θλίψη σου κράτα την μακριά από αυτούς.

Και μην λιγοψυχάς.

Μη σε τρομάζει η αχαριστία, η μικρότητα ή «όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια» και η βλακεία των ανθρώπων γύρω σου.

Έτσι ήταν πάντα και δεν βλέπω πως αυτά θα εκλείψουν.

Εσύ όμως εκεί.

Να ’σαι χρήσιμος.

Αυτό να θυμάσαι.

Αυτή είναι η ελπίδα.

Για τον τόπο αυτό.

Και για σένα!!