Το δημοτικό τραγούδι στην Επανάσταση του 1821 (βίντεο)

Άρρηκτα συνδεδεμένο με την επανάσταση και την ιστορία του 1821 είναι το δημοτικό τραγούδι, καθώς εκτιμάται ότι εκατοντάδες τραγούδια γράφτηκαν την περίοδο της επανάστασης μέχρι και την απελευθέρωση, δημιουργώντας μια μοναδική πνευματική παρακαταθήκη που φτάνει μέχρι τις μέρες μας.

Οι κλέφτες, στην πλειοψηφία τους, άνθρωποι αγράμματοι, γίνονται ανώνυμοι δημοτικοί δημιουργοί που εμπνέουν και συμπαρασύρουν κι άλλους Έλληνες στον αγώνα για την απελευθέρωση.

Το δημοτικό τραγούδι του 1821 ήταν το μέσο έκφρασης του πόνου, του πόθου και των ηρωϊκών κατορθωμάτων της εποχής. Δημιουργήθηκε στα κλέφτικα λημέρια. Τραγουδήθηκε και χορεύτηκε εκεί. Εξύμνησε τον άνδρα, την γυναίκα, τη λεβεντιά, τον ηρωϊσμό, τις νίκες επί των Τούρκων. Έδωσε χαρά και δύναμη σε όσους το άκουσαν, πολλοί από τους οποίους, την επόμενη κιόλας ημέρα, βγήκαν να πολεμήσουν, σιγοτραγουδώντας το. 

Ακολουθούν κάποια χαρακτηριστικά τραγούδια:

Έχε γεια καημένε κόσμε (Ο χορός του Ζαλόγγου)
Το συγκεκριμένο παραδοσιακό τραγούδι είχε δημιουργηθεί πιθανότατα το 1908, εκατόν πέντε χρόνια δηλαδή μεταγενέστερα από το ίδιο το ιστορικό γεγονός, σύμφωνα με τον καθηγητή της βυζαντινής και νεοελληνικής φιλολογίας, Αλέξιο Πολίτη.

«Έχε γεια καημένε κόσμε
έχε γεια γλυκιά ζωή
Έχετε γεια βρυσούλες
λόγγοι βουνά ραχούλες
έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες»

 

 

Σαράντα παλικάρια
Το «Σαράντα παλικάρια από τη Λιβαδιά» είναι ένα ελληνικό δημοτικό τραγούδι, κλέφτικο με σκοπό τσάμικου χορού, το οποίο συναντάται σε συλλογές από την Πελοπόννησο, την Ήπειρο, τη Στερεά Ελλάδα, τη Μακεδονία, τα Επτάνησα, τη Θεσσαλία, τη Θράκη, τη Λέσβο, την Κρήτη, τη Μικρά Ασία και την Κύπρο, με παραλλαγές.

«Σαράντα παλληκάρια
από τη Λε μωρ’ απ’ τη Λεβαδιά
πάνε για να πατήσουνε
την Τροπο, μωρ’ την Τροπολιτσά

Στο δρόμο που πηγαίνανε γέροντα,
μωρ’ γέροντ’ απαντούν.
Ώρα καλή σου γέρο
καλώς τα τα, καλώς τα τα παιδιά»

 

Παιδιά της Σαμαρίνας

Η ιστορία των παιδιών της Σαμαρίνας που έφυγαν από το χωριό τους για να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου

 

Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα.
Παιδιά της Σαμαρίνας κι ας είστε λερωμένα.
Αν πάτε, πά - μωρ' πάνω στα βουνά,
ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα.
ψηλά στη Σαμαρίνα κι ας είστε λερωμένα.

Τραγούδι Αλέκος Κιτσάκης

 

 

 

Ανθίζουν δένδρα και κλαδιά για το Διάκο (Τσάμικος)

Τραγούδι Αντώνης Σκούφης Κλαρίνο Βάγιος Μαλλιάρας

 

 

Για σήκω Γέρο του Μωριά

Τραγούδι Γεωργία Μηττάκη, στο κλαρίνο, ο Βασίλης Μπατζής. Ηχογράφιση δεκαετίας '50

 

 

Του Φλέσσα η μάνα

Κλέφτικο ηρωικό δημοτικό τραγούδι με στοιχεία μοιρολογιού

Τραγούδι Κώστας Καντζιλιέρης

 

 

Καραϊσκάκης Ηρωικό κλέφτικο

τραγούδι: Γιώργος Μεϊντάνας

 

 

 

Τσάμικος
Το 1976 ο Μανώλης Μητσιάς ερμήνευσε την ποιητική σύνθεση «Τσάμικος» του Νίκου Γκάτσου, του γητευτή έντονων συναισθημάτων και εικόνων. Το στίχο «ύφανε» μουσικά σε παραδοσιακό τσάμικο ρυθμό ο κορυφαίος Μάνος Χατζιδάκις και το τραγούδι συμπεριλήφθηκε στο δίσκο «Αθανασία».

«Από την Ήπειρο στο Μοριά
κι απ’ το σκοτάδι στη λευτεριά
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια του χάρου αλώνια.
Κριτής κι αφέντης είν’ ο Θεός
και δραγουμάνος του ο λαός»

 

 

 

Να ‘τανε το ‘21
Σε στίχους της Σώτιας Τσώτου και μουσική του Σταύρου Κουγιουμτζή, ο Γιώργος Νταλάρας ηχογράφησε σε πρώτη εκτέλεση το ιστορικό πια χασάπικο τραγούδι «Να ‘τανε το ‘21». Το δισκάκι του καλλιτέχνη κυκλοφόρησε προς τα τέλη του 1969.

«Μου ξανάρχονται ένα-ένα χρόνια δοξασμένα
να `τανε το 21 να `ρθει μια βραδιά»

 

 

Άκρα του τάφου σιωπή
Το 1977 ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων συνθετών, μελοποίησε ένα μέρος από το θρυλικό ποιητικό σύνθεμα, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», του εθνικού μας ποιητή Διονύσιου Σολωμού, ένα έργο εμπνευσμένο από τα γεγονότα της πολιορκίας και της Εξόδου του Μεσολογγίου κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Η αφοπλιστική και βαθιά ανατριχιαστική ερμηνεία ανήκει στον αείμνηστο Νίκο Ξυλούρη.

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει.
Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί κι η μάνα το ζηλεύει.
Τα μάτια η πείνα εμαύρισε στα μάτια η μάνα μνέει
στέκει ο Σουλιώτης ο καλός παράμερα και κλαίει.
"Έρμο τουφέκι σκοτεινό, τι σ’ έχω `γώ στο χέρι;
Οπού συ μου `γινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει»

 

 

Το χάραμα (επήρα)
Από το έργο του Διονύσιου Σολωμού, «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», ο Γιάννης Μαρκόπουλος μελοποίησε το 1977 ένα ακόμη μέρος, «Το χάραμα (επήρα)», που ερμήνευσε η μεγάλη Νένα Βενετσάνου.

«Το χάραμα επήρα του ήλιου το δρόμο,
κρεμώντας τη λύρα τη δίκαιη στον ώμο
κι απ’ όπου χαράζει έως όπου βυθά,
τα μάτια μου δεν είδαν
τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι»

 

 

 

 Θούριος
Το 1975 ο Χρήστος Λεοντής χάρισε μουσική πνοή στον πατριωτικό ύμνο, στο φλογερά επαναστατικό έμμετρο κείμενο που συνέθεσε το 1797 ο σπουδαίος Έλληνας πολιτικός στοχαστής και εθνομάρτυρας, Ρήγας Βελεστινλής ή αλλιώς Ρήγας Φεραίος. Η σοφή επιλογή του αρχαιοελληνικού «θούριος», δηλαδή ορμητικός, μαινόμενος, πολεμικός, έγινε για να προσδιοριστεί η ψυχική διάθεση που επεδίωκε να καλλιεργήσει με αυτό ο δημιουργός. Το αφυπνιστικό των συνειδήσεων αυτό άσμα ερμήνευσε με τρόπο καθηλωτικό ο Νίκος Ξυλούρης.

«Ως πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή»

 

 

 

 

 

Κλέφτικη ζωή
Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ερμήνευσε το 1992 το παραδοσιακό τραγούδι «Κλέφτικη ζωή», αναδεικνύοντας και μία άλλη σημαντική πτυχή του αγώνα, αυτή των κλεφτών, των μελών δηλαδή των ένοπλων παράνομων ομάδων του βουνού, απ’ όπου και προέρχεται το όνομα των φημισμένων κλέφτικων δημοτικών τραγούδια.

«Μαύρη μωρέ πικρή είν’ η ζωή
που κάνουμε εμείς οι μαύροι
κλέφτες, εμείς οι μαύροι κλέφτες»

 

 

 

Μια φορά κι έναν καιρό
Το 1975 ο Μανώλης Μητσιάς ερμήνευσε το τραγούδι «Μια φορά κι έναν καιρό» σε στίχους του Μήτσου Ευθυμιάδη και μουσική του Χρήστου Λεοντή σε έναν δίσκο που κυκλοφόρησε με εργασίες και τραγούδια παραστάσεων του μεγάλου συνθέτη.

«Μια φορά κι έναν καιρό στον τόπο τούτο το μικρό
Ζούσαν κάτι φουκαράδες, οι ραγιάδες
Κοτσαμπάσηδες, πασάδες και σεβάσμιοι δεσποτάδες
κυβερνούσανε τη χώρα, καλή ώρα»

 

 

 

Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη
Το 1974 ο σπουδαίος Νίκος Ξυλούρης τραγούδησε τη σύνθεση του Σταύρου Ξαρχάκου «Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου, ο οποίος, ορμώμενος από τη ρήση του Μακρυγιάννη «Είμαστε εις το εμείς κι όχι εις το εγώ», θίγει τις εγωκεντρικές ορμέμφυτες τάσεις ορισμένων Ελλήνων και καλεί το μεγάλο αγωνιστή «να έρθει στη ζωή μας πίσω, το στραβό να κάμει ίσο»!

«Μπαρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη
δεν μας τά’ γραψες καλά.
Δες ο Έλληνας τι κάνει
για ν’ ανέβει πιο ψηλά.

Μπαρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη
πάρε μαύρο γιαταγάνι
κι έλα στη ζωή μας πίσω
το στραβό να κάμεις ίσο»

 

 

«Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε «πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα».
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Φιλική Εταιρεία: Ο προάγγελος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821

1821: Οι Έλληνες ξεσηκώνονται - Τα σημαντικότερα γεγονότα της Ελληνικής Επανάστασης

1821: Οι Ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης

Επανάσταση 1821: Τα όπλα του Αγώνα (Φώτο - Βίντεο)

Σημαίες και λάβαρα της Επανάστασης του 1821

Επανάσταση 1821: Η ενδυμασία των αγωνιστών στην Κρήτη και την Ηπειρωτική Ελλάδα (φώτο)