"Καταστροφικές συνέπειες από την άστοχη καρπόδεση στη φετινή παραγωγή της ελιάς"

Τι αναφέρει σε ανακοίνωση του ο Αγροτικός Σύλλογος Αστερουσίων αναφορικά με την άστοχη καρπόδεση και τις καταστροφικές της συνέπειες στην παραγωγή της ελιάς. Αναλυτικά:
Η καταστροφική αντιαγροτική πολιτική όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων συνεχίζεται και από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ακολουθώντας όλες πιστά τις κατευθύνσεις της ΕΕ, την ΚΑΠ, την παράδοση στην κυριολεξία της γης και της παραγωγής στους μονοπωλιακούς ομίλους. Την ίδια ώρα που τσακίζει τον μικροπαραγωγό με φοροεπιδρομή και τον αφήνει έρμαιο σε τράπεζες, μεγαλέμπορους και βιομήχανους, του κόβει παροχές και κοινωνικές δαπάνες, δίνει γη και ύδωρ στο κεφάλαιο, με τον νέο αναπτυξιακό νόμο, με διάφορες φοροαπαλλαγές στους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Σε αυτή τη ρότα κινείται και η πολιτική των αποζημιώσεων, του ΕΛΓΑ, δηλαδή στο κόψιμο δαπανών για την προστασία του μικρομεσαίου αγρότη. Αυτό αναδεικνύεται με αφορμή και τις φετινές καταστροφικές συνέπειες από την προβληματική αλλά και άστοχη γονιμοποίηση (καρπόδεση) των ελιών, που σίγουρα προκύπτει από μια σειρά αιτίες, όπως έλλειψη χειμωνιάτικων βροχοπτώσεων, 70% μειωμένες από πέρσι αλλά και 50% μειωμένες την τελευταία συνολικά δεκαετία, και σίγουρα από την γενικότερη κλιματολογική αλλαγή. Εδώ έρχονται και «δένουν» οι πολιτικές που ευθύνονται για την έλλειψη υποδομών, και που αφήνουν, σε τελευταία ανάλυση, απροστάτευτο τον μικρομεσαίο αγρότη στο έλεος των καταστροφών, με κουτσουρεμένες έως καθόλου αποζημιώσεις. 
Κάθε χρόνο οι καταστροφές, όπως αστοχία καρπόδεσης, σχινοκαρπία, βροχόπτωση, χαλαζόπτωση, ο δάκος με την σκανδαλώδη αντιμετώπιση του, ακριβότερα εφόδια – λιπάσματα, αυξημένα αρδευτικά τιμολόγια, κι από πάνω η φοροληστεία, με τον ΦΠΑ στα ύψη και με ένα κύκλωμα εμπορίας και διάθεσης του ελαιόλαδου που μας παραπέμπει σε οργανωμένη και καλά συντονισμένη μηχανή που καταληστεύει τον απροστάτευτο και φτωχό αγρότη, έχουν οδηγήσει τα αγροτικά νοικοκυριά στην εξαθλίωση και την απογοήτευση, την ίδια ώρα που έξω από την πόρτα του περιμένουν τα μαύρα κοράκια, οι μεγάλοι επιχειρηματίες, για να του πάρουν κοψοχρονιά και για ένα κομμάτι ψωμί τη γη από την οποία θρέφει την οικογένεια του, όπως και  την παραγωγή του, αποτελειώνοντας τον οικονομικά μια και καλή.
Οι συνέπειες αυτές αποδείχτηκαν καταστροφικές και κατά τη φετινή περίοδο, σε ότι αφορά στην καρπόδεση της ελιάς, και που όπως εκτιμούν οι ίδιοι οι παραγωγοί, μα και ειδικοί, χωρίς βέβαια το μέγεθος της καταστροφής να φαίνεται ακόμα σε ολόκληρη την έκταση της, μπορεί να ξεπεράσει σε ορισμένους τόπους ακόμα και το 60% της παραγωγής, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις τους. Επειδή η πορεία της παραγωγής έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει έως ότου ολοκληρωθεί, αναμένεται ότι η καταστροφή θα σκαρφαλώσει σε ακόμη υψηλότερο ποσοστό, λόγω της σημαντικής μείωσης της ποσότητας του νερού του υδροφόρου ορίζοντα, απόρροια της αυξημένης ζήτησης  λόγω των άνομβρων καιρικών συνθηκών, αλλά και τι πορεία θα ακολουθήσουν οι δάκος, πυρινοτρίτης, ρυχίτης, κ.λπ., ενώ δεν ξέρουμε ακόμα πως θα επηρεάσουν οι ακραίες κλιματολογικές αλλαγές.
Ο Αγροτικός Σύλλογος Αστερουσίων χτυπά για ακόμη μια φορά τις σειρήνες του συναγερμού, της επαγρύπνησης, και στέλνει μήνυμα προς όλους τους μικρομεσαίους αγρότες της περιοχής, ότι η κατάσταση έχει χτυπήσει κόκκινο. Όπως κάθε φορά, έτσι και τη φετινή χρονιά, ο μικρομεσαίος αγρότης βρίσκεται στο έλεος του ΕΛΓΑ, ενός ΕΛΓΑ με καθαρή την ιδιωτικοποίηση του, με ανεπάρκεια στη στελέχωσή του για άμεση καταγραφή των ζημιών στα ελαιόδεντρα, με ένα κανονισμό που δείχνει το αντιαγροτικό του πρόσωπο και αναδεικνύεται ο καλύτερός εισπράκτορας εσόδων από τον μικροπαραγωγό, χωρίς να ανταποκρίνεται στις πραγματικές του ανάγκες. Ακόμα και ο ίδιος ο διακηρυγμένος ρόλος του ΕΛΓΑ δεν είναι η αποζημίωση από την απώλεια του εισοδήματος των μικρομεσαίων αγροτών, αφού αυτοί τον συντηρούν οικονομικά  με τις εισφορές τους.  
Πρόσφατο είναι το παράδειγμα των συναδέλφων μας στην πάνω Ελλάδα, που καταστράφηκαν από βροχοπτώσεις, χαλαζοπτώσεις, πλημμύρες, που είχαν ζημιές σε βαμβάκια, σιτηρά, καρπόδεση στα δέντρα, κ.λπ. Η απάντηση της κυβέρνησης μέσω του υπουργού της στη βουλή που ήρθε το θέμα, ήταν ότι «ο κανονισμός του ΕΛΓΑ δεν προβλέπει αποζημίωση από τέτοια φαινόμενα», και τους παραπέμπει στα ψίχουλα που δίνουν, κι αν τα δίνουν, με μεγάλη καθυστέρηση και μόνο με την έγκριση της ΕΕ από τα «εργαλεία», όπως το De Minimis ή τα ΠΣΕΑ, δηλαδή στο πουθενά.
Εδώ όμως στην Κρήτη που έχουμε λειψυδρία, ξηρασία, που έχει σαν αποτέλεσμα να καταστραφεί η παραγωγή μας από άστοχη καρπόδεση κι άλλες συνέπειες, ισχύει το ίδιο, δηλαδή, δεν αποζημιώνουν τέτοιου είδους φαινόμενα, με βάση πάντα τον κανονισμό του ΕΛΓΑ. Ένας ΕΛΓΑ, δηλαδή, σαν αυτό που λέει ο λαός μας «Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνά»!
Οι βροχοπτώσεις που καταστρέφουν δεν αποζημιώνονται, αλλά και η ξηρασία που καταστρέφει κι αυτή δεν αποζημιώνεται. Βγάζει μάτι αυτό, και φαίνεται που το πάνε. 
Απαιτούμε:
Αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ.
Άμεση  καταγραφή των ζημιών στην καρπόδεση των ελαιόδεντρων.
Άμεση αποζημίωση από κάθε είδους καταστροφή στην παραγωγή, κάθε είδους καταστροφή που επηρεάζει την απόδοσή της.
Στελέχωση του ΕΛΓΑ από επαρκή αριθμό γεωπόνων κι λοιπού προσωπικού.
Σχεδιασμό και εκτέλεση όλων των αναγκαίων έργων που θα προλαμβάνουν και θα αντιμετωπίζουν την εκάστοτε λειψυδρία, αποταμιεύοντας και εμπλουτίζοντας τα υδατικά αποθέματα.
Αύξηση των κονδυλίων για την καταπολέμηση του δάκου και άμεση παρέμβαση.
Κατώτατες εγγυημένες τιμές στο λάδι και στα αγροτικά προϊόντα γενικότερα.
Ο Αγροτικός Σύλλογος Αστερουσίων θα ενημερώσει πλατιά τους μικρομεσαίους αγρότες της περιοχής το επόμενο διάστημα, θα μπει μπροστά για την οργάνωση της πάλης τους και για αυτό το πρόβλημα, και θα συντονιστεί με άλλους Αγροτικούς Συλλόγους για την ανάδειξη του ζητήματος ή παρεμφερών και σε άλλες περιοχές. Θα βγούμε μπροστά για να δώσουμε αγωνιστική απάντηση στην κυβέρνηση, μέσω παρεμβάσεων στον ΕΛΓΑ. 
Οι μικρομεσαίοι αγρότες πρέπει να σηκώσουν κεφάλι, και να παλέψουν για την επιβίωσή τους, για τις ανάγκες τους, βάζοντας κόντρα στην πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ, που τους ξεκληρίζει, σε αυτή τη πολιτική που τον βλέπει ως εμπόδιο στη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, σε αυτή τη πολιτική που λογαριάζει τις πενιχρές δαπάνες που του απέδιδε το κράτος ως κόστος που θέλει να περικόψει για να δίνει ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες!