Μανώλης Λιδάκης: Η ανατριχιαστική εξομολόγηση της αδελφής του

Τελέστηκε το 40ήμερο μνημόσυνο για τον Μανώλη Λιδάκη στην Κρήτη και η αδελφή του, Χαρά Σπυρλιδάκη, μίλησε στην εκπομπή Πρωινο και συγκινεί.

«Την Κυριακή, έγινε το μνημόσυνο το 40ημερο.  Σε ένα μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων. Απλά, λιτά και απέριττα, ακριβώς όπως ήταν και η ζωή του όλη. Όλα αυτά τα χρόνια, όλη μου η οικογένεια, όλη μας η οικογένεια, όλα του τα αδέλφια και παιδί μου σχεδόν, έμειναν, πάρα πολύ μακριά, από τη δημοσιότητα. Ο Μανώλης έφυγε και εμείς χάσαμε τα πάντα. Το καμάρι μας. Αλλά πάνω απ’ όλα, χάσαμε το μικρό μας τον αδελφό και θέλω, να σου πω κάτι. 

Κάποια στιγμή, μου έδωσε ένα μολύβι και ένα χαρτί μου λέει, ξέρεις, θα ήθελα, να μου γράψεις, τι έχεις μέσα στο μυαλό σου. Πώς με βλέπεις, πώς με σκέφτεσαι, τα αισθήματά σου. Έπιασα λοιπόν το μολύβι, άρχισα να γράφω και στην τέταρτη σειρά, ένιωσα μέσα μου, να μου βγαίνουν…. αυτά, που θα σου πω. Για να καταλάβεις και εσύ και όλη η Ελλάδα, της το χρωστάω. Να δει τι αγάπη, εισέπραξε ο Μανώλης, από την οικογένειά του». 

Στη συνέχεια η αδελφή του Μανώλη Λιδάκη διάβασε το ποίημα που του έγραψε: «”Ήσουν πανέμορφο μωρό και οι μοίρες σε αγάπησαν και σου έδωσαν, τα δώρα τους χωρίς, να λυπηθούνε. Μυαλό, φωνή, κορμοστασιά και αντριγιά μεγάλη. Βάλανε και στην πλάτη σου φτερά, για να πετάξεις. Και πέταξες και έκαμες τον ήλιο γείτονά σου, χωρίς να αφήσεις, τη φωτιά να κάψει τις φτερούγες. Εκεί ψηλά εστάθηκες και με πολλή αγάπη. Τίμησες τους γονέους σου και την καταγωγή σου, που ήταν φτωχή και ταπεινή. Μα είχε περηφάνια. Με ένα θερμό παρακαλώ, την προσευχή μου κάνω. Στον πλάστη μου, που με έπλασε τα μάτια, να με αφήσει. Ως τα βαθιά γεράματα, για να μπορώ, να βλέπω τον αδελφό μου το μικρό και να τον καμαρώνω. Έτσι σε βλέπουν μάτια μου, τα αδελφικά μου μάτια και έτσι σε καμαρώνουν και σ’ αγαπούν περίσσια. Όμως ο Θεός είχε άλλα σχέδια. Μου πήρε τον αδελφό μου. Τώρα δεν με νοιάζει και τα μάτια να μου πάρει”. 

Διαβάστε επίσης

Ιωαννίδης: "Μετά το έγκλημα στα Τέμπη πήρα την απόφαση να φύγουμε από την Ελλάδα"