Συγκλονίζει ο τερματοφύλακας της Σαπεκοένσε: «Σώθηκα από θαύμα, ο πόνος θα είναι αιώνιος»

Ο Τζάκσον Φόλαμ περιγράφοντας τις τελευταίες ανατριχιαστικές στιγμές στο μοιραίο αεροπλάνο που επέβαινε η Σαπεκοένσε, επισημαίνοντας ότι ο πόνος θα είναι αιώνιος.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του στο sportmediaset.mediaset.it:

Ένα χρόνο πριν η τραγωδία στο Μεντεγίν άλλαξε τη ζωή σου για πάντα. Τι θυμάσαι από τότε;
«Θυμάμαι όλα τα φώτα στο αεροπλάνο να σβήνουν και συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι πήγαινε στραβά. Ίσα που είχα χρόνο να προσευχηθώ. Κατά την πτώση έχασα τις αισθήσεις μου και ευτυχώς δεν είδα κανέναν να πεθαίνει δίπλα μου. Ξαφνικά άνοιξα τα μάτια μου και φώναξα «κάποιος να με βοηθήσει, δε θέλω να πεθάνω». Ήμουν σε κώμα για τρεις μέρες. Ήταν θαύμα από το Θεό, που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή».

Πως είσαι τώρα;
«Σωματικά αισθάνομαι πολύ καλά, αλλά όπως είναι λογικό είμαι πολύ λυπημένος. Ο πόνος είναι δυσβάσταχτος. Αυτός ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα. Φυσικά πρέπει να συνεχίσουμε τις ζωές μας, αλλά ήταν πολύ δύσκολος χρόνος. Ήμουν υποχρεωμένος να προσαρμοστώ το συντομότερο δυνατό ση νέα μου ζωή, επουλώνοντας όλες τις πληγές. Ο πόνος είναι αιώνιος. Πλέον φοβάμαι να πετάξω, είναι λογικό».

Πως είναι ο άνθρωπος Τζάκσον Φόλμαν, άλλαξε;
«Σήμερα βλέπω τη ζωή διαφορετικά, εκτιμώ τα απλά πράγματα, εκτιμώ το παρόν επειδή το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ. Ευχαριστώ τους γιατρούς, τα μηνύματα υποστήριξης και όλες τις θετικές σκέψεις που με βοήθησαν πολύ».

Πόσο δύσκολο ήταν να ξεπεράσεις την τραγωδία;
«Ήταν αναμφίβολα μια δύσκολη χρονιά και γεμάτη συναισθήματα. Η σπουδαιότερη στιγμή για μένα ήταν όταν φόρεσα για πρώτη φορά το πρόσθετο μέλος. Κοίταξα τριγύρω και είδα τους γονείς και τη σύντροφό μου να δακρύζουν. Τότε έκλαψα κι εγώ».

Πέρα από τους Νέτο και Άλαν Ρούσελ, συνάντησε τους υπόλοιπους που επιβίωσαν;
«Ποτέ δε συνάντησα όσους επιβίωσαν. Αν είχα την ευκαιρία θα ήθελα να τους συναντήσω ώστε να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας»

Πως είναι η σχέση σου με τις οικογένειες των θυμάτων;
«Έχω αμέριστο σεβασμό προς τις οικογένειες των θυμάτων και κάθε φορά που τους συναντώ προσπαθώ να τους μιλάω, να τους δίνω κουράγιο, στοργή, μια αγκαλιά. Πρέπει να έχουμε μεγάλο σεβασμό γιατί μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Όλοι θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια και οι έρευνες να ολοκληρωθούν το συντομότερο δυνατό. Αλλά παράλληλα πρέπει να συνεχίσουμε τις ζωές μας, καθώς έχουμε υποφέρει πολλά».

Κάποια στιγμή είπες ότι δουλεύεις σκληρά για να επανέλθεις σε κανονικούς ρυθμούς ζωής. Τι κάνεις ακριβώς;
«Η ζωή μου είναι φυσιολογική. Χρειάζομαι μια φυσιολογική ζωή. Πηγαίνω στην ομάδα, δουλεύω στην ομάδα, δεν παίρνω φάρμακα, ούτε βλέπω κάποιον γιατρό. Όπως είπα είναι μια φυσιολογική ζωή. Η προσαρμογή στη ζωή με το πρόσθετο μέλος είναι πολύ καλή. Μου πήρε 4-5 μέρες για να προσαρμοστώ.
Έχω μόνο ένα πρόσθετο μέλος και μπορώ να κάνω πολλά πράγματα».

Το περασμένο καλοκαίρι ήταν γεμάτο συναισθήματα. Πως αισθάνθηκες στο ματς με την Μπαρτσελόνα; Συνάντησες τον Μέσι;
«Ήταν τρομερό συναίσθημα να συναντήσω το Μέσι, είναι κορυφαίος στον πλανήτη. Ήταν πολύ φιλικός, δε συζητήσαμε τίποτα για το ατύχημα, μιλήσαμε για το άθλημα και την ευθύνη να εκπροσωπείς όσους το θαυμάζουν. Ήταν πολύ ωραία συζήτηση».

Στη συνέχεια ήρθε το φιλικό με τη Ρόμα και η συνάντηση με τον Πάπα στο Βατικανό.
«Η συνάντηση με τον Πάπα ήταν μια μοναδική στιγμή, ένα φοβερό συναίσθημα. Το να πας στο Βατικανό και να λάβεις τις ευλογίες του Πάπα είναι μοναδικό και θα μας συντροφεύει για το υπόλοιπο της ζωής μας».

Πάμε και στα αγωνιστικά. Η Σαπεκοένσε πανηγύρισε την παραμονή της στην κατηγορία, τρεις αγωνιστικές πριν το τέλος. Ένα σπουδαίο θαύμα...
«Ήταν κάτι εντυπωσιακό, κάτι που λίγοι πίστευαν. Ο σύλλογος πάτησε στα πόδια του και πέτυχε. Δόξω τω Θεό σήμερα μπορούμε να κοιτάμε μπροστά και να προσπαθούμε για περισσότερα σημαντικά γκολ»

Για λίγες μέρες είχες τη δυνατότητα να επιστρέψεις στις προπονήσεις. Ποια τα συναισθήματά σου;
«Ήταν μια μοναδική στιγμή, κάτι μοναδικό. Φόρεσα ξανά τα γάντια μου, μύρισα το χορτάρι και όποτε μπορώ θα ξαναπροπονηθώ».

Τι σκέφτεσαι για το μέλλον, καθώς το πλάνο για να συμμετάσχεις στους Παραολυμπιακούς Αγώνες προχωρά;
«Θέλω να αθλούμαι για την υγεία μου, αλλά όχι σε ανταγωνιστικό επίπεδο. Έχω την ανάγκη να τεστάρω τον εαυτό μου σε νέα αθλήματα και να καταλάβω τι είναι καλύτερο για μένα».

Ποιο είναι το σπουδαιότερο όνειρό σου;
«Αυτή τη στιγμή είμαι πρεσβευτής του συλλόγου σε διεθνείς σχέσεις, αλλά τη καριέρα που σχεδιάζω με τον ατζέντη μου είναι στο πεδίο του μάνατζμεντ. Πηγαίνω στην ομάδα κάθε μέρα, συμμετέχω σε συναντήσεις, ταξιδεύω με την ομάδα και όλο αυτό μου κάνει πολύ καλό. Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και θέλω να βοηθήσω την ομάδα που με στήριξε τόσο πολύ. Στις αρχές του 2018 θα ξεκινήσω να παρακολουθώ και μαθήματα μάνατζμεντ, ώστε να βελτιώσω τις γνώσεις μου.
Βλέπω το σύλλογο να μεγαλώνει και να κάνει πολλά σημαντικά πράγματα για μενα και για την κοινωνία. Παράλληλα βλέπω και έναν πολύ ώριμο και χρήσιμο Φόλμαν μέσα στον σύλλογο».