Σοφόν το ασαφές και τη Νέα Χρονιά! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Η διαφορά μεταξύ απαισιόδοξου και αισιόδοξου για την νέα χρονιά, που ξημερώνει, σύμφωνα με έναν Αμερικανό μυθολόγο και για πολλούς οραματιστή, είναι τρόπος που βλέπουμε ένα καρύδι.

"Ο αισιόδοξος βλέπει μόνο την καρυδόψιχα, ενώ ο απαισιόδοξος το καρύδι ολόκληρο" και φυσικά άντε να σπάσεις το σκληρό του κέλυφος!

Είναι γεγονός ότι διάγουμε από τις δυσκολότερες περιόδους των τελευταίων ετών, πιο δύσκολη και από αυτές των μνημονιακών χρόνων. Και οικονομικά με τις μεγάλες ανατιμήσεις προϊόντων και υπηρεσιών κοινής ωφελείας και εθνικά, με τις απειλές της γείτονος χώρας και υγείας, με την πανδημία που δεν λέει να κοπάσει. Με εμβόλια, με επιδόματα πετρελαίου και πάσης φύσεως κοινωνικά μερίσματα, ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών προσπαθεί να τα βγάλει πέρα.

Η αχτίδα φωτός στην άκρη του τούνελ είναι πολύ αχνή, για να ζωντανέψει στοιχεία αισιοδοξίας για τη νέα χρονιά. Οι θετικές προβλέψεις εγχώριων και ξένων ειδικών, για άνοδο των δεικτών της οικονομίας, μπορεί να αποτελούν μελλοντική αυτοεκπληρούμενη θεωρία, αλλά δεν παύει να είναι θεωρία. Και όπως γνωρίζουμε από τον Μαρξ, "τα πράγματα γίνονται σοβαρά όταν η θεωρία πρέπει να αναμετρηθεί με την πράξη".

Άνθρωποι της διπλανής πόρτας στερούνται παντελώς πόρους επιβίωσης, αντιμετωπίζουν τις απρόβλεπτες αντιξοότητες της σκληρής πραγματικότητας και σίγουρα δεν μπορούν να δουν με αισιοδοξία το αύριο της δικής τους ζωής, όσο κι αν οι πολιτικοί το διατυμπανίζουν.

Η κυβέρνηση καλά τα πάει μέχρι στιγμής, πράγμα το οποίο αποτυπώνεται και στις πολλαπλές δημοσκοπήσεις, τις οποίες δεν αποδέχεται η αντιπολίτευση.

Η πανδημία, όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, άλλαξε τα κριτήρια επιλογής των πολιτών για τα πολιτικά κόμματα. Η εμπιστοσύνη, πρώτη σε προτεραιότητα.

Οι πολίτες συσπειρώθηκαν στην κυβέρνηση, που ομολογουμένως  στην πρώτη φάση τα πήγε αρκετά  καλά. Μετά έκανε τα λαθάκια της, κυρίως στα θέματα των προληπτικών μέτρων. Όμως τα πολλαπλά θέματα που καλείται να αντιμετωπίσει τη νέα χρονιά, αρχής γενομένης, από τον «λαίμαργο» γείτονα, την έξαρση του μεταναστευτικού, την ακρίβεια, τις μεταρρυθμίσεις που λιμνάζουν, το πρόβλημα των Πρεσπών, τις ορδές των ανεμβολίαστων και φυσικά το σκληρό ροκ της αντιπολίτευσης, όλα αυτά ούτε αντιμετωπίζονται με τα διαγγέλματα και τις θετικές προβλέψεις των πολιτικών ούτε και από το πλούσιο συναίσθημα ολίγων «προνομιούχων» πολιτών, αλλά απαιτούνται συγκεκριμένες λύσεις να υιοθετηθούν.

Να τηρηθεί με θρησκευτική ευλάβεια η ενότητα του λαού, γιατί ο διχασμός καιροφυλακτεί και θα φέρει πολλά δεινά στη ζωή μας και στα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας.

Η άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας είναι, για τη νέα χρονιά, ένα δύσκολο σταυρόλεξο,

με δεδομένα που συνεχώς αλλάζουν και απρόβλεπτους εξωγενείς παράγοντες.

Εξίσωση με λίγους γνωστούς και πολλούς άγνωστους, δεν λύνεται εύκολα.

Σοφόν το ασαφές και τη νέα χρονιά.

 

***Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι Επικοινωνιολόγος

 

Διαβάστε επίσης:

Αντιπολιτευτική ανυπαρξία, κακό για την Δημοκρατία! Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Προϋπολογισμός: Στρατηγική κατεύθυνση της κυβέρνησης Μητσοτάκη η ενίσχυση των ελαχίστων και ισχυρών. Του Σωκράτη Βαρδάκη