Αυστηρό έλεγχο στο κόστος των ιδιωτικών υπηρεσιών υγείας που επιβαρύνει τις ασφαλιστικές εταιρείες προτείνει η Τράπεζα της Ελλάδος, τονίζοντας ότι το μοντέλο τιμολόγησης που ακολουθούν οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες έχει σοβαρά μειονεκτήματα, καθώς τείνει να οδηγεί σε υπερβολική παροχή υπηρεσιών στους ασφαλισμένους.
Ως επόπτης των ασφαλιστικών εταιρειών, η ΤτΕ εκφράζει ανησυχίες για την αγορά ασφαλίσεων υγείας σχετικά με την οικονομική σταθερότητα των εταιρειών, οι οποίες επιβαρύνονται με πολύ υψηλά κόστη από το σύστημα της ιδιωτικής υγείας. Το πρόβλημα, όμως, αφορά και τους ασφαλισμένους, καθώς οι προτάσεις της ΤτΕ οδηγούν σε περιορισμό των υπηρεσιών που θα τους παρέχονται, ενώ ήδη, ως γνωστόν, επιβαρύνονται και με τις αυξήσεις στα ασφάλιστρα που επιβάλλουν οι εταιρείες.
Η βασική πρόταση της ΤτΕ, όπως διατυπώνεται σε ειδικό άρθρο στην τελευταία Έκθεση για τη Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα είναι να μπουν... φύλακες {gatekeepers, σύμφωνα με τη διεθνή ορολογία). Δηλαδή, να γίνει προσπάθεια να περιορισθεί το κόστος που χρεώνουν τα θεραπευτήρια μέσω της χρήσης ειδικών εταιριών (gatekeepers) οι οποίες ελέγχουν ή και προεγκρίνουν τις σχετικές δαπάνες.
Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να γίνεται εκ των υστέρων έλεγχος των δαπανών και κάποιες ενδεχομένως να απορρίπτονται και να επιβαρύνουν τον ασφαλισμένο ή το ιδιωτικό θεραπευτήριο. Επίσης, οι gatekeepers θα μπορούσαν να παρεμβαίνουν και στο στάδιο της προέγκρισης, κόβοντας δαπάνες που με κάποια κριτήρια θα κριθεί ότι είναι υπερβολικές.
«Στραφείτε στα κρατικά νοσοκομεία»
Η ΤτΕ προτείνει επίσης άλλους δύο τρόπους που είναι διεθνώς καθιερωμένοι για τον έλεγχο των δαπανών για υπηρεσίες υγείας:
1. Υιοθέτηση εναλλακτικών τρόπων τιμολόγησης των υπηρεσιών υγείας, κυρίως μέσω ομογενών διαγνωστικών ομάδων (diagnosis related groups – DRGs). Το σύστημα DRG περιλαμβάνει την ομαδοποίηση, για σκοπούς τιμολόγησης, εξετάσεων, διαδικασιών και θεραπειών με γνώμονα τη διάγνωση με την οποία σχετίζονται.
Στο πλαίσιο αυτό, η χρέωση διαφοροποιείται ανά διάγνωση, ανεξαρτήτως των ιατρικών υπηρεσιών που πράγματι προσφέρθηκαν και της ποσότητας των υλικών που πράγματι χρησιμοποιήθηκαν. Σκοπός του συστήματος DRG είναι να δώσει κίνητρα στους παρόχους υγείας για καλύτερη χρήση των διαθέσιμων πόρων και να μειώσει τη διάρκεια παραμονής σε νοσηλευτικά ιδρύματα.
2. Διεύρυνση των διαθέσιμων παρόχων από τους οποίους οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις μπορούν να αγοράσουν υπηρεσίες υγείας. Τέτοια μέθοδο αποτελεί η υιοθέτηση ενός μοντέλου λειτουργίας στη βάση σύμπραξης ιδιωτικού και δημόσιου τομέα (ΣΔΙΤ), βάσει του οποίου, ενδεικτικά, οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις μπορούν να αγοράσουν υπηρεσίες υγείας και από τα δημόσια νοσοκομεία.
Οι αγορές αυτές γίνονται υπό όρους και προϋποθέσεις, ώστε μια σειρά ιατρικών πράξεων να εκτελούνται στα δημόσια νοσοκομεία, με αυξημένο όφελος τόσο για το δημόσιο σύστημα υγείας όσο και για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
Δηλαδή, η ΤτΕ προτρέπει τις ασφαλιστικές ακόμη και να κάνουν... bypass των ακριβών θεραπευτηρίων του ιδιωτικού τομέα και να κλείσουν συμβάσεις με κρατικά νοσοκομεία!
Πάσχει το μοντέλο τιμολόγησης
Όπως σημειώνει η ΤτΕ, το μοντέλο τιμολόγησης που ακολουθούν οι ασφαλιστικές εταιρείες στην Ελλάδα οδηγεί σε υπερβολικές χρεώσεις:
Η κοστολόγηση και, κατ’ επέκταση, η τιμολόγηση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας από τα νοσηλευτικά ιδρύματα προς τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα σήμερα ακολουθούν το μοντέλο της διακριτής τιμολόγησης εκάστης υπηρεσίας (fee-for-service, εφεξής FFS). Σε αυτό το μοντέλο πληρωμής υγειονομικής περίθαλψης, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης και οι γιατροί αποζημιώνονται με βάση τον αριθμό και το είδος των υπηρεσιών που παρέχουν.
Οι πληρωμές σε ένα μοντέλο FFS καθορίζονται στη βάση αναλυτικού καταλόγου τιμών. Αυτό σημαίνει ότι οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις χρεώνονται για κάθε εξέταση, διαδικασία και θεραπεία που παρέχεται κάθε φορά που ένας ασθενής επισκέπτεται το γιατρό, έχει συμβουλευτική επί-σκεψη ή νοσηλεύεται.
Αυτό το μοντέλο πληρωμής ανταμείβει τους γιατρούς και τα νοσηλευτικά ιδρύματα για τον όγκο και την ποσότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Το μοντέλο FFS έχει ως βασικό πλεονέκτημα την αυξημένη ικανοποίηση των ασθενών, καθώς διαθέτουν περισσότερες θεραπευτικές επιλογές και απολαμβάνουν καλή εξυπηρέτηση κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα νοσηλευτικά ιδρύματα.
Το μοντέλο όμως αυτό έχει και αρκετά σημαντικά μειονεκτήματα καθώς τείνει να οδηγεί σε υπερπαροχή υπηρεσιών, λόγω των κινήτρων που παρέχει για όγκο υπηρεσιών ανεξάρτητα από τις ανάγκες των ασθενών και για μεγαλύτερης διάρκειας νοσηλείες. Σε πολλές δε περιπτώσεις, ο τιμοκατάλογος των υπηρεσιών διαφοροποιείται αναλόγως της κατηγορίας νοσηλείας (ενδει-κτικά, διαφορετικές χρεώσεις για την ίδια ακριβώς επέμβαση ανάλογα αν ο ασθενής βρίσκεται σε μονόκλινο, δίκλινο κ.λπ.
Διαβάστε επίσης: