Ηράκλειο: Η μάνα με τον γιο στο θρανίο και η μαθήτρια που θα γίνει γιαγιά

Οικονομικές δυσκολίες, οικογενειακά προβλήματα, ακόμα και η ανωριμότητα, τους στέρησαν πριν από χρόνια το δικαίωμα στη μόρφωση. Τώρα αποφάσισαν να διεκδικήσουν μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και να επιστρέψουν στα θρανία και γιατί όχι να συνεχίσουν ακόμα και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Πρόεδρος του δεκαπενταμελούς συμβουλίου του σχολείου είναι ο Άγγελος Κατσιρντάκης, 30 χρονών σήμερα, που επέστεψε στα θρανία πριν από τρία χρόνια, «στα 27 μου πήρα την απόφαση να τελειώσω το σχολείο γιατί ένιωθα ότι κάτι έλειπε μέσα μου», αναφέρει. Στόχος του είναι να σπουδάσει στη Φιλοσοφική σχολή ενώ ασχολείται με τη συγγραφή. «Πιστεύω ότι τρία πράγματα είναι αυτά που αντιπροσωπεύουν έναν άνθρωπο, η παιδεία, η μόρφωση και η αυτοβελτίωση. Είναι τρεις παράγοντες για να προχωρήσεις στη ζωή και να αλλάξεις μια κοινωνία παράλληλα» αναφέρει.

Το πρωί εργάζεται σε μία κατασκευαστική εταιρεία και το βράδυ είναι μαθητής στο Εσπερινό Γυμνάσιο.

Αναφέρει πως το συγκεκριμένο σχολείο «είναι μια ιδεολογία, ένα όραμα, περιβάλλεται από εξαιρετικούς εκπαιδευτικούς που πάνω από όλα είναι παιδαγωγοί και βρίσκονται 24ωρες το 24ωρο δίπλα μας σε ο, τι χρειαστούμε.

Είμαστε εδώ για να αλλάξουμε ένα κομμάτι του κόσμου, του Ηρακλείου».

Για οικογενειακούς και οικονομικούς λόγους είχε αφήσει το σχολείο ο 23χρονος Διονύσης Πετμεζάς, ο οποίος δουλεύει από μικρή ηλικία για να βοηθήσει τον πατέρα του. «Αποφάσισα να επιστρέψω στο σχολείο γιατί πιστεύω ότι η μόρφωση είναι το παν σε ένα άτομο, ποτέ δεν είναι αργά να μορφωθεί ένας άνθρωπος, όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε» αναφέρει στην εφημερίδα "Πατρίς". Η μέρα του ξεκινά στις 5 το πρωί, αφού εργάζεται σε ένα φούρνο, και φτάνει στο σπίτι του στη 1 τη νύχτα. Παράλληλα με το σχολείο κάνει και μαθήματα αγγλικών. Θέλει να σπουδάσει διοίκηση επιχειρήσεων και ονειρεύεται να εργαστεί στο εξωτερικό, όπου θεωρεί ότι υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες. Επίσης, του αρέσει και ο κλάδος της ψυχολογίας.

Μαθήτρια... γιαγιά 

Γιαγιά ετοιμάζεται να γίνει τον ερχόμενο μήνα η Ευγενία Πονήρη, η οποία παντρεύτηκε σε πολύ μικρή ηλικία και όταν χώρισε ξεκίνησε να φτιάχνει τη ζωή της από την αρχή. Στα 19 της έγινε μαμά και 28 ετών απέκτησε το δεύτερο παιδί της. Έχει κάνει μαθήματα αγιογραφίας και έχει εργαστεί ως ζωγράφος. 

Σήμερα, ο γιος της έχει τελειώσει την Ιερατική σχολή στα Χανιά, είναι 23 ετών και περιμένει το πρώτο του παιδί.

Η κόρη της πηγαίνει στη Γ’ Γυμνασίου και δεν περίμενε πως η μητέρα της θα είναι τόσο ενεργή μαθήτρια και θα λάβει μέρος ακόμα και στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου!

«Η επιστροφή μου στα θρανία, δίνει δύναμη και στην κόρη μου να συνεχίσει», αναφέρει. 

Σε ερώτηση τι θα έλεγε σε όποιον σκέφτεται να ξανακαθίσει στα θρανία, απαντά «θεωρώ ότι σε όποια ηλικία και να είναι κανείς, δεν πρέπει να το βάζει κάτω. Η ζωή συνεχίζεται μέχρι να παραδώσουμε το πνεύμα μας στον Κύριο , πρέπει να δίνουμε το παράδειγμα στη γενιά που έρχεται ότι δεν πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω».

«Ήθελα να δώσω ένα καλύτερο παράδειγμα στα παιδιά μου και να μπορώ να τα βοηθήσω όταν θα πάνε σχολείο», αναφέρει ο Στέλιος Μακαρώνας, ο οποίος έχει δύο παιδιά, 2,5 ετών και 7 μηνών. Εργάζεται σε κουζίνα ξενοδοχείου και θεωρεί πως θα έχει ένα επιπλέον προσόν για τη δουλειά του. Καθημερινά, σηκώνεται στις 5 το πρωί, διανύει 40 χιλιόμετρα για να φτάσει στο σχολείο και βλέπει τα παιδιά του μόλις δέκα λεπτά μέσα στη μέρα! 

«Η σύζυγος μου με στηρίζει , είναι ένα όνειρο που το είχα χρόνια , δε μου άρεσε το σχολείο τότε. Τώρα, βλέπω στη ζωή μου ότι ισχύει το ρητό «άνθρωπος αγράμματος ξύλο απελέκητο»», αναφέρει. Πάντα στο πλευρό του έχει τη σύζυγό του ο Μιχάλης Μπαξεβάνης, ο οποίος θέλει να συνεχίσει και στο Λύκειο. «Ήθελα να επιστρέψω αλλά ήθελα κάποιον να με βοηθήσει», αναφέρει. Η μέρα του είναι γεμάτη και με πολλή κούραση, όμως, δεν το βάζει κάτω. «Παίρνω παράδειγμα από τη γυναίκα μου που δεν το παρατάει, τώρα θα κάνει μεταπτυχιακό» αναφέρει.

Συμμαθήτρια με το γιο της

Στην ίδια τάξη με τον 14χρονο γιο της πηγαίνει η Άννα Κατσαμπρακάκη και στο σπίτι τούς βοηθάει στα μαθήματα η 17χρονη κόρη της, μαθήτρια Β΄ Λυκείου. «Με παρότρυναν ο άντρας μου και τα παιδιά μου, τότε δεν είχα μυαλό, δε μου άρεσε το σχολείο. Τώρα αισθάνομαι μια χαρά, μετανιώνω που τόσα χρόνια δεν το είχα κάνει. Δίνω παράδειγμα στο γιο μου που δεν του αρέσουν τα γράμματα να καταλάβει ότι το μετάνιωσα που δεν προχώρησα. Δεν μπορείς να συνεχίσεις σε κάτι, το απολυτήριο χρειάζεται παντού», αναφέρει. Θα ήθελε να παρακολουθήσει σχολή κομμωτικής, που ήταν πάντα το όνειρό της.

Άλλαξε η ζωή της

Μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε η Στέλλα Κασσωτάκη, αποφάσισε πως είναι καιρός να κλείσει με τις εκκρεμότητες της ζωής της κι έτσι γράφτηκε στο Εσπερινό Γυμνάσιο Ηρακλείου. «Τότε σταμάτησα για οικονομικούς λόγους, ήμασταν πέντε παιδιά και έπρεπε να έχουν εργατικά χέρια οι γονείς, ήταν όνειρο ζωής να συνεχίσω το σχολείο» αναφέρει. Η μεγάλη κόρη της είναι νοσηλεύτρια και η μικρή δίνει φέτος πανελλήνιες.

Η ίδια εργαζόταν ως καμαριέρα, όμως ο γιατρός της απαγόρευσε να εργαστεί ξανά. 

Τότε καθόταν συνέχεια στο σπίτι κι έβλεπε τηλεόραση. «Σκέφτηκα πως αφού μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία ο Θεός και δε με πήρε, θα γυρίσω στο σχολείο. Με γεμίζει, το καλοκαίρι ήμουν μισός άνθρωπος» λέει χαρακτηριστικά. Η Στέλλα θέλει να γίνει βοηθός φαρμακοποιού.
Πηγή: patris.gr - Κατερίνα Μυλωνά