Είναι γνωστό ότι μέχρι τις εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν, το πολιτικό σκηνικό θα παρουσιάζει μεγάλη ρευστότητα, με μόνη «σταθερά» την πρώτη θέση κόμματος που κάθε ημέρα που περνάει δείχνει ότι δύσκολα θα απειληθεί, πλην κάποιου «τυχαίου» γεγονότος που μπορεί να φέρει τα πάνω- κάτω.
Το κυβερνών κόμμα αποτελεί τον κεντρικό πυλώνα του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο έχει πρόσφατα, πολιτικό σύστημα, έχει χαρακτηριστεί από πολιτικό άνδρα ως «κλαμπ-νάνων» και η δεύτερη θέση εναλλάσσεται διαρκώς μετά τις τελευταίες Ευρωεκλογές.
Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι, αν στις επόμενες εκλογές, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας θα καταφέρει να κερδίσει την αυτοδυναμία ή θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με άλλο κόμμα ή θα πάει σε δεύτερες εκλογές. Το γεγονός ότι στις τελευταίες δημοσκοπήσεις το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δείχνει μια ανοδική δημοσκοπική τάση και σημαντικά περιθώρια συσπείρωσης της εκλογικής της βάσης, τη φέρνουν πιο κοντά στη θέση του «αυτοδύναμου κυρίαρχου κόμματος». Η μεγάλη απόσταση από τον δεύτερο και μη ύπαρξη εναλλακτικού πόλου διεκδίκησης της εξουσίας, δίνουν θετικό πρόσημο στο πολιτικό αποτύπωμα της αυτοδυναμίας; Κανένα μάδημα μαργαρίτας δεν θα μας δώσει απάντηση στο ερώτημα.
Και προχωράμε στα επόμενα μεγάλα ερωτήματα. Πόσο θα μπορέσει να κρατηθεί η δεύτερη θέση, από ένα πολιτικό κόμμα, που επένδυσε μονοθεματικά στην τραγωδία των Τεμπών και στην οργή και θυμό των πολιτών;
Τα έντονα αντισυστημικά χαρακτηριστικά θα παραμείνουν μέχρι τη στιγμή της κάλπης ή τα νέα διλήμματα της εκλογικής αναμέτρησης και το υφιστάμενο ασταθές οικονομικό και διεθνές περιβάλλον θα αλλάξουν τα εκλογικά δεδομένα; Και εδώ, δεν θα δώσει τις απαντήσεις καμία μαργαρίτα!
Το σκηνικό των πιθανών μετεκλογικών συνεργασιών σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας είναι το άλλο μεγάλο ερώτημα.
Ο σημερινός τρίτος «παίκτης» στις δημοσκοπήσεις έχει κάνει «σημαία» του την αυτόνομη στρατηγική του. Η εμπειρία του παρελθόντος, του έχει διδάξει πολλά και έχει αφήσει το αποτύπωμα της.
Προεκλογικές δηλώσεις για συνεργασία, θα πυροδοτήσουν φυγόκεντρες δυνάμεις και το κόμμα θα «μείνει» από ικανό αριθμό ψηφοφόρων. Μετεκλογικά κι αν τα ποσοστά είναι υψηλά, τότε η συμμετοχή με όρους ισχυρού εταίρου, συζητιέται. Αλλά και πάλι, κανένα μάδημα μαργαρίτας, δεν το απαντά.
Και το τελευταίο ερώτημα, είναι πόσα κόμματα θα «πιάσουν» το πολυπόθητο 3% και ποια θα είναι η σειρά των κομμάτων, που θα εκπροσωπηθούν στο νέο κοινοβούλιο.
Και χωράφι από μαργαρίτες να μαδάγαμε, πάλι δεν θα παίρναμε απαντήσεις!
* Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής Αυτοβελτίωσης (Σ.Ο.Π.Α.)
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Το “Υπάρχω” των πολιτικών κινδυνεύει! του Θανάση Παπαμιχαήλ*
Κρήτη - μεταναστευτικό: Εκεί που τελειώνει ο χάρτης, αρχίζει η αλήθεια
Φάμελλος στο Ράδιο Κρήτη: Φοβάμαι ότι θα υπάρξουν και άλλες καθυστερήσεις στον ΒΟΑΚ