Αποκάλυψη Ράδιο Κρήτη: Γεωμετρική συσχέτιση μεταξύ των Ιερών σπηλαίων του Δία με την Τροία - Τι λέει ο γεωλόγος Μιχάλης Πουλτσίδης

Σε μια σημαντική επιστημονική ανακοίνωση προχώρησε σήμερα ο διεθνούς φήμης γεωλόγος Γεωφυσικός Μιχάλης Πουλτσίδης μιλώντας στο Ράδιο Κρήτη και την εκπομπή του Λευτέρη Βαρδάκη.

Ο κ. Πουλτσίδης με μεγάλη εμπειρία σε θέματα γεωφυσικής, γεωπεριβάλλοντος που έχει εκπονήσει δεκάδες μελέτες, σε πολύ σημαντικούς αρχαιολογικούς χώρους, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, με μοναδικό εξοπλισμό σε ευρωπαικό επίπεδο, απέδειξε την γεωμετρική συσχέτιση μεταξύ των Ιερών σπηλαίων: Δικταίου, Ιδαίου και Ζα, με τα Μινωικά Ιερά κορυφής: Κόφινα, Γιούχτα, νήσου Ντίας και των Μινωικών πόλεων και αποικιών: Κνωσού, Ακρωτηρίου Σαντορίνης και Αρχαίας Τροίας. Τη Χωροθέτηση μινωικών πόλεων και πλοήγηση βάση του αστερισμού του Δράκοντα.

 

Στην προηγούμενη συνέντευξη με τον κ. Πουλτσίδη τον περασμένο Αύγουστο, ο γνωστός επιστήμονας μας είχε αποκαλύψει ότι στις έρευνες με ειδικά μηχανήματα στο σπήλαιο που έγιναν από τον ίδιο εντοπίστηκε η πραγματική φυσική είσοδος του Δικταίου Άνδρου καθώς η σημερινή που είναι επισκέψιμη δημιουργήθηκε με ανατίναξη το 1900.

Επίσης είχε αναφερθεί στην γεωμετρική σχέση που υπάρχει μεταξύ των δύο σπηλαίων (Δικταίου και Ιδαίου) καθώς ανακοίνωσε ότι και τα δύο σπήλαια – ως λατρευτικοί χώροι εκείνης της εποχής - απέχουν ίση απόσταση από το Ιερό του Γιούχτα.

(Ο κ. Πουλτσίδης στο στούντιο του Ράδιο Κρήτη με τον Λευτέρη Βαρδάκη)

Η απόσταση του Ιδαίου Άντρου από τον Γιούχτα είναι 28 χλμ και 900 μέτρα, και αντίστοιχα η απόσταση του Δικταίου είναι 28 χλμ και 720 μέτρα, ενώ και τα δύο απέχουν περίπου 40 χλμ από το ιερό του Κόφινα.

Στη σημερινή παρουσίαση ανέλυσε περαιτέρω όλα τα δεδομένα λέγοντας ότι τα εν λόγω σπήλαια παρουσιάζουν και άλλα κοινά γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά, όπως ο ανατολικός προσανατολισμός των εισόδων τους, η ανάβλυση κατάντη και σε μικρή απόσταση από αυτά των πηγών Αγίου Κυρίλλου (Δικταίο) και Χριστού (Ιδαίο) τα νερά των οποίων προέρχονται από το ίδιο καρστικό σύστημα (αντίστοιχα) με αυτό των σπηλαίων και η ανάπτυξη κατάντη αυτών των οροπεδίων της Νίδας (Ιδαίο) και του Λασιθίου (Δικταίο). Υπάρχει και ένα τρίτο σπήλαιο, το σπήλαιο του Ζα στην Απείρανθο της Νάξου, θα αναφερθούμε αργότερα σε αυτό, το οποίο αφενός συσχετίζεται γεωμετρικά με το Δικταίο και το Ιδαίο και αφετέρου παρουσιάζει παρόμοια λατρευτικά και γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά.

 

 

Αναφερόμενος στην συσχέτιση των σπηλαίων Δικταίου και Ιδαίου ο κ. Πουλτσίδης επισήμανε ότι αν δεν υπήρχε ως λατρευτικός χώρος το ένα δεν θα υπήρχε και το άλλο.

Η απεικόνιση στο δαχτυλίδι του Μίνωα:

Αυτή η γεωμετρική αποτύπωση αναπαριστάται και ιστορικά, στο χρυσό δαχτυλίδι του Μίνωα, όπου υπάρχει ο προσανατολισμός Ανατολής – Δύσης και απεικονίζονται τρεις, Μινωικής εποχής, λατρευτικοί χώροι.

Πρόκειται για ένα επιμήκη σφραγιδόλιθο με τρεις ενχάρακτους πύργους. Στο μέσον του βρίσκεται το ιερό του Γιούχτα, ανατολικά (αριστερό τμήμα της φωτογραφίας) το Δικταίο Άντρο και δυτικά (δεξιό τμήμα της φωτογραφίας) το Ιδαίο Άντρο. Ακριβώς κάτω από τα ιερά απεικονίζεται ένα καράβι που σηματοδοτεί το ταξίδι.

Στον Αρχαίο κόσμο, η Αρχή του οποίου ήταν η Ανατολή, το ταξίδι γινόταν πάντα από την Ανατολή προς τη Δύση, γι αυτό και η πλώρη του καραβιού είναι στραμμένη προς δυσμάς.

Και εδώ γεννάται το ερώτημα: Γιατί επιλέγησαν αυτά τα δύο σπήλαια από τους Μινωίτες ως λατρευτικοί χώροι μεταξύ των υπολοίπων δεκάδων σπηλαίων και με πλουσιότερο φυσικό διάκοσμο, που βρίσκονται στην Κρήτη.

Γεωμετρική συσχέτιση σπηλαίων Δικταίου και Ιδαίου

 (Γεωμετρική συσχέτιση μεταξύ των σπηλαίων Δικταίου, Ιδαίου, της Κνωσού και του Ακρωτηρίου)

Αν ενώσουμε νοητά – τόνισε – τα σπήλαια και την ιερή κορυφή του Γιούχτα σχηματίζεται ένα ισοσκελές τρίγωνο και μάλιστα στη διάμεσο της μεγάλης πλευράς του, προς τα βόρεια, βρίσκεται η Κνωσός και η νήσος Ντία. Αντίστοιχα προς τα νότια και επί της διαμέσου, βρίσκεται το Ιερό κορυφής του Κόφινα, από το οποίο τα δύο σπήλαια απέχουν σε ευθεία, περίπου 40 χιλιόμετρα.

Εάν τώρα προεκτείνουμε την διάμεσο προς τα βόρεια τότε αυτή διέρχεται αρχικά από το Ακρωτήρι στην Σαντορίνη, εν συνεχεία από το Σπήλαιο του Ζα στην Απείρανθο της Νάξου και βορειότερα καταλήγει στην Αρχαία Τροία. Προκύπτει λοιπόν μια ευθυγραμμία μεταξύ των τριών αρχαίων πόλεων (Κνωσού - Ακρωτηρίου - Τροίας), η οποία ταυτίζεται γεωμετρικά με την διάμεσο της μεγάλης πλευρά του τριγώνου που σχηματίζουν τα σπήλαια Δικταίου και Ιδαίου και το Ιερό κορυφής του Γιούχτα. Επί της ίδιας ευθείας, πέραν του Ιερού του Γιουχτα, βρίσκεται και το Ιερό του Κόφινα και το σπήλαιο του Ζά στην Νάξο.

Η διεύθυνση αυτής της ευθείας είναι περίπου 10ο ΒΑ και επί αυτής της κατεύθυνσης βρίσκονται παράλληλα προσανατολισμένες (σε ότι αφορά τον βόρειο άξονα τους) οι πόλεις της Κνωσού, του Ακρωτηρίου και ορισμένων κτηριακών τοιχοποιιών των επίπεδων II έως V της Τροίας.

Εν κατακλείδι αποκαλύπτεται η γεωμετρική σχέση μεταξύ τριών αρχαίων πόλεων, τριών λατρευτικών σπηλαίων και δύο ιερών κορυφής της Μινωικής εποχής. Ελπίζουμε σε μελλοντικό χρόνο να ανακαλυφθεί και ένα ιερό κορυφής στην δυτική πλευρά της νήσου Ντίας, προκειμένου να ολοκληρωθεί και σημασιολογικά (τρεις πόλεις, τρία λατρευτικά σπήλαια και τρία ιερά κορυφής) η προαναφερόμενη γεωμετρική συσχέτιση.

Οι σχέσεις του Μινωικού πολιτισμού με την αρχαία πόλη του Ακρωτήριου είναι αδιαμφισβήτητες, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια Μινωική πόλη.

Η Τροία καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε πολλές φορές στο πέρασμα των αιώνων. Οι ανασκαφές απεκάλυψαν αρκετές πόλεις κτισμένες διαδοχικά η μία πάνω στην άλλη. Έτσι, οι αρχαιολόγοι χώρισαν τις ιστορικές περιόδους σε επίπεδα, καταλήγοντας συνολικά σε 10, αριθμημένα από το 1 ως το 10 με βάση την παλαιότητα των ευρημάτων. Τα επίπεδα I έως V χρονικά αντιστοιχούν στην εποχή του Χαλκού, την ίδια δηλαδή χρονική περίοδο που αναπτύχτηκε και ο Μινωικος πολιτισμός. Την εποχή εκείνη η Τροία φαίνεται να έχει υπάρξει μια ευημερούσα εμπορική πόλη, καθώς η θέση της επέτρεπε τον πλήρη έλεγχο των Δαρδανελλίων, από τα οποία έπρεπε να περάσει κάθε εμπορικό πλοίο κατευθυνόμενο από το Αιγαίο Πέλαγος προς τον Εύξεινο Πόντο. Αρκετοί ερευνητές και ιστορικοί την θεωρούσαν ως αποικία της Κρήτης

Οι πρώτες αναφορές για την Τροία προέρχονται από τον Όμηρο. Μυθολογικά η βασιλική οικογένεια της Τροίας ανάγεται στην Ηλέκτρα και το Δία, τους γονείς του Δαρδάνου. Επίσης τα βουνά ανατολικά της Τροίας αναφέρονται ως όρος Ιδα.

Παρατηρούμε λοιπόν σαφέστατες αντιστοιχίες με την Μινωική Κρήτη όπου ο βασιλιάς Μίνωας είναι γιος της Ευρώπης και του Δία καθώς και τις παρεμφερείς ονομασίες των βουνών, Ιδη και Δείκτη.

(Γεωμετρική συσχέτιση μεταξύ των σπηλαίων Δικταίου, Ιδαίου, Ζα, της Κνωσού του Ακρωτηρίου και της Τροιας)

 

(Κάτοψη κυριών αρχαιολογικών επιπέδων Τροίας)

Αστερισμός του Δράκοντα.

Ο αστερισμος του Δράκονται είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Εμπεριέχει πάνω από 100 άστρα. Ο μεγάλος αυτός αστερισμός βρίσκεται ολόκληρος στο βόρειο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας και αρκετά βόρεια ώστε να είναι αειφανής στο σύνολό του από ολόκληρη σχεδόν την Ευρώπη, και σχεδόν στο σύνολό του από την Ελλάδα. Μάλιστα μέχρι το 1800 π.Χ. περίπου μέσα στον Δράκοντα βρισκόταν ο Βόρειος Ουράνιος Πόλος, αλλά τον έχασε εξαιτίας της μεταπτώσεως του γήινου άξονα.

Η βασική του μορφή αποτελείται από δεκατέσσερα άστρα στοιχισμένα με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν ένα τεράστιο τελικό σίγμα στην αρχή του οποίου υπάρχει ένα τραπέζιο.

(Κυριότεροι αστέρες του αστερισμού του Δράκοντα)

Σε αυτό το σημείο θέλουμε να τονίσουμε ότι τα αστέρια βρίσκονται σε διαφορετικές αποστάσεις τόσο μεταξύ τους, όσο κι από τη Γη. Τα σχήματα των αστερισμών που φανταζόμαστε στον ουρανό δεν υπάρχουν πραγματικά στον τρισδιάστατο χώρο. Είναι απλά οπτικές ευθείες, σαν δισδιάστατα εφέ μιας επίπεδης οθόνης, όπως φαίνονται από τη Γη.

Κύριο ενδιαφέρον και παράλληλα προβληματισμός για εμάς, αποτέλεσε αφενός η γεωμετρική σχέση μεταξύ των Μινωικών ιερών, των σπηλαίων Δικταίου και Ιδαίου και των πόλεων Κνωσός - Ακρωτήρι - Τροία και αφετέρου η ευθυγραμμία που παρατηρείται μεταξύ των αστέρων ε, δ και ξ, η οποία ταυτίζεται με την διεύθυνση (10ο ΒΑ) της ευθείας Κνωσός - Ακρωτήρι - Τροία, κατά την Μινωική εποχή (2000 π.Χ), τα μεσάνυχτα περίπου της εαρινής ισημερίας.

Γνωρίζοντας ότι ο αστρικός ουρανός αποτελούσε το βασικό χάρτη προσανατολισμού και πλοήγησης των Μινωιτών, εκτιμούμε ότι επέλεγαν, οι θέσεις ανέγερσης κάποιων από τις κυριότερες πόλεις τους, να αποτελούν προβολές στην Γή συγκεκριμένων άστρων.

Το γεγονός αυτό διαπιστώσαμε ότι συμβαίνει και με τις πόλεις της Κνωσού, του Ακρωτηρίου και της Τροίας. Ο λόγος των αποστάσεων: Ακρωτήρι-Τροίας (406,86 Km) προς Ακρωτήρι-Κνωσός (118,95 Km) είναι 3.42 όσο δηλαδή και ο λόγος μεταξύ της απόστασης των αστέρων δ-ξ προς την απόσταση των αστέρων ε-δ, όπως αυτές παρουσιάζονται (αναπαριστώνται) στους σχετικούς χάρτες του αστερισμού του Δράκοντα.

Βάση αυτής της θεώρησης, η θέση της Κνωσού συμπίπτει με την προβολή επί της γης του αστέρα ε, και αντίστοιχα του Ακρωτηρίου με τον αστέρα δ και της Τροίας με τον αστέρα ξ.

Το σημαντικότερο όλων είναι ότι εάν προβάλουμε τον χάρτη του αστερισμού του Δράκοντα στη γη, βάση του προσανατολισμού της ευθείας των πόλεων Κνωσού-Ακρωτηρίου-Τροίας, υπό την κλίμακα που αναφέραμε και της θεώρησης που κάναμε, παρατηρούμε ότι οι προβολές των αστέρων ε, δ και ξ συμπίπτουν απόλυτα με τις αντίστοιχες θέσεις της Κνωσού, του Ακρωτηρίου και της Τροίας.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται αντιληπτό πόσο εύκολα θα μπορούσαμε να προσεγγίσουμε τις αρχαιολογικές θέσεις του Ακρωτηρίου και της Τροίας, εάν αυτές βεβαία δεν είχαν ήδη ανακαλυφτεί.

Μεταφορικά, η προβολή των αστέρων στις θέσεις των αρχαίων πόλεων και μνημείων, μοιάζει σαν ένα κέντημα του αστρικού ουρανού επί της γής.

(Προβολή του αστερισμού του Δράκοντα)

Επίσης παρατηρούμε ότι η προβολή του αστερισμού του Δράκοντα οριοθετεί ένα μεγάλο τμήμα του αρχαίου ελληνικού χώρου καθώς περιβάλει την Κρήτη, τις Κυκλάδες τα Δαρδανέλια, τον ηπειρωτικό κορμό της Ελλάδος και τα ανατολικά παράλια της Ιταλίας, από τον κόλπο του Τάραντα έως και την Σικελία. Ως χάρτης προσανατολισμού, ο αστερισμός του Δράκοντα φαίνεται να χρησιμοποιήθηκε από τους αρχαίους πολιτισμούς του Ελληνικού χώρου, καθώς παρατηρούμε πλήθος μνημείων διαφορετικών εποχών να βρίσκονται τοποθετημένα στην διεύθυνση ανάπτυξης της προβολής του αστερισμού. Οι νεώτεροι χρονικά πολιτισμοί μπορεί να διαδεχόταν τους παλαιότερους αλλά πάντα ακολουθούσαν τις διαδρομές των προγενέστερων τους.

Οι περισσότεροι από τους αστέρες του αστερισμού προβάλλονται σε θέσεις σπουδαίων αρχαιολογικών χώρων, όπως ο αστέρας γ στην Ραιδεστό και τον Μαρμαρα, ο αστέρας ζ στην Αρχαία Πελασγία και ο αστέρας η στον αρχαιολογικό χώρο της Βεργίνας. Στα ενδιάμεσα τμήματα, μεταξύ της προβολής των αστέρων συναντούνται αρχαιολογικοί χώροι όπως το Δίον, η περιοχή των Μυκηνών και της Τίρυνθας, της Επιδαύρου, του ασκληπιείου των Κεχρεών και πολλών άλλων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το τμήμα της προβολής μεταξύ των αστέρων ξ και γ το οποίο συμπίπτει με το στενών των Δαρδανελίων.

Στο ερώτημα λοιπόν που αρχικά θέσαμε: Γιατί επιλέγησαν τα σπήλαια του Δικταίου και του Ιδαίου ως λατρευτικοί χώροι μεταξύ των υπολοίπων δεκάδων σπηλαίων που βρίσκονται στην Κρήτη, η απάντηση είναι γιατί καταδεικνύουν και στοιχειοθετούν όλη αυτή την ιερή γεωμετρική συμμετρία που χαρακτηρίζει τον Μινωικό πολιτισμό και την προς βορά εξάπλωσή του.

Επίσης με έρευνες πιστοποιήθηκε και ο χώρος του Αγίου Παντελεήμονα στην Πλάτη όπου ήρθε στο φως η τελευταία αρχαιολογική ανακάλυψη με την σκαπάνη ν’ αποκαλύπτει έναν άγνωστο Μινωικό οικισμό προγενέστερο της εκρήξεως της Σαντορίνης.

Εκατό τάφοι – είπε ο κ. Πουλτσίδης – σημαίνουν την ύπαρξη μιας Αρχαίας Μινωικής πόλης, τμήμα της οποίας αποκαλύφθηκε πρόσφατα στον Άγιο Παντελεήμονα.

Ακούστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Μιχάλη Πουλτσίδης

 

Διαβάστε επίσης:

Κρήτη: Σφοδρές αντιδράσεις για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα στο Λασίθι - Συνεδριάζει η επιτροπή Περιβάλλοντος

Ηράκλειο: Τρεις συλλήψεις για τον θάνατο γυναίκας σε γηροκομείο - Τί κατήγγειλε συγγενής της