Μὲ τὴν εἴσοδό μας στὸν κύκλο τῶν Κυριακῶν τοῦ Λουκᾶ, γίνεται ξανὰ ἀναφορὰ στὸ γεγονὸς τῆς κλήσης τῶν πρώτων μαθητῶν τοῦ Χρι-στοῦ, ποὺ εἴδαμε καὶ κατὰ τὴν Β΄ Κυριακὴ τοῦ Ματθαίου. Ὁ Λουκᾶς δίνει κάποια στοιχεῖα ἐπιπλέον, λέγοντας ὅτι ὁ Χριστὸς κάλεσε τοὺς πρώτους μαθητές, ἀφοῦ πρῶτα φρόντισε νὰ πιάσουν μιὰ ἐντελῶς ἀνέλπιστη ψαριά, τόσο μεγάλη ποὺ τὰ δυὸ πλοῖα τους κινδύνευαν νὰ βυθιστοῦν ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ψαριῶν (Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ).
Οἱ ἀπόστολοι δέχτηκαν τὸ κάλεσμα τοῦ Χριστοῦ ἐγκαταλείποντας χωρὶς δεύτερη κουβέντα τὰ πάντα. Ἐφάρμοσαν ἔτσι πρῶτοι τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ ποὺ ἀκούσαμε τὴν προηγούμενη