Κρήτη: Ένας «θησαυρός» που πωλείται σε μεγάλο βαθμό χύμα

Οπως έχει γράψει το ekriti.gr μέσα στο καλοκαίρι αναμένεται να ξεκινήσουν οι έλεγχοι στην εστίαση για να διαπιστωθεί αν ακολουθούν οι επιχειρηματίες τις οδηγίες και τους κανόνες του νομοσχεδίου που τέθηκε σε ισχύ από την 1 Ιανουαρίου 2018.

Αν και από την 1η Γενάρη 2018 θα έπρεπε σε όλα τα εστιατόρια της Κρήτης και της Ελλάδας γενικότερα να εφαρμοστεί η τοποθέτηση εμφιαλωμένων μπουκαλιών ελαιολάδου στα τραπέζια, εντούτοις το μέτρο αυτό δεν το έχει λαβεί σχεδόν κανείς εστιάτορας υπόψιν του.

Συμφωνα με το νόμο που ψηφίστηκε το Σεπτέμβρη του 2017, ο οποίος έβαλε το λάδι στην εστίαση σε άλλο πλαίσιο, κάθε τραπέζι εστιατορίου θα έπρεπε να έχει πάνω μπουκάλι με ελαιόλαδο, με επώνυμη ετικέτα, σφραγισμένο και με πώμα μιας χρήσης.

Οι εξαγωγές

Την ίδια ώρα συμφωνα με το agropost.gr το ελαιόλαδο είναι ένα από τα πιο εξωστρεφή προϊόντα, με το 88% του τομέα να έχει εξαγωγική δραστηριότητα και να πραγματοποιεί το 57% των πωλήσεών του στο εξωτερικό – γεγονός που στήριξε τις πωλήσεις του κλάδου στην περίοδο της κρίσης (77% του τομέα αύξησε πωλήσεις). Αξιοσημείωτο είναι ότι το 1/3 των πρώτων υλών της βιομηχανίας είναι ιδιοπαραγωγή.

Το περιθώριο λειτουργικής κερδοφορίας των ΜμΕ του κλάδου είναι εξαιρετικά υψηλό (12,5% έναντι 8,3% για τις ευρωπαϊκές ΜμΕ τροφίμων), με το 84% του τομέα να πετυχαίνει υψηλότερα περιθώρια στο εξωτερικό σε σχέση με την εγχώρια αγορά.

Σύμφωνα με τις επιχειρήσεις του κλάδου, η υγιής κερδοφορία αποτελεί αντανάκλαση της υψηλής ανταγωνιστικότητας τόσο του προϊόντος όσο και του δικτύου διανομής. Παράλληλα, τα θετικά λειτουργικά αποτελέσματα κρατούν χαμηλά τη μόχλευση, με το δείκτη ξένων προς ίδια κεφάλαια στο 0,9 έναντι 1,5 κ.μ.ο. σε λοιπές ΜμΕ τροφίμων τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ΕΕ.

Ως μελανό σημείο εμφανίζεται η χαμηλή ταχύτητα κυκλοφορίας ενεργητικού (δηλαδή, η δυνατότητα των απασχολούμενων κεφαλαίων να παράγουν πωλήσεις).

Αυτό σε μεγάλο βαθμό αντανακλά την αδυναμία να εξαχθεί υψηλή προστιθέμενη αξία από το παραγόμενο προϊόν (λόγω του υψηλού ποσοστού διάθεσης σε χύμα μορφή), καθώς και (το μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων (λόγω της διάθεσης των παραγωγών για αυτόνομη ανάπτυξη και της αρνητικής οπτικής για τα clusters).

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της διεύθυνσης οικονομικής ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας, η «χαμένη» προστιθέμενη αξία από την εξαγωγή χύμα ελαιόλαδου (κυρίως στην Ιταλία) είναι της τάξης των €150 εκ. ετησίως.