100.6 FM KnossosFM
09:11 | 24/01/2017
newsroom ekriti.gr
Πεζοπορία στις χιονισμένες πλαγιές της Σελένας πραγματοποίησε ο Ορειβατικός Σύλλογος Λασιθίου την προτελευταία Κυριακή του Γενάρη . Οπως αναφέρουν στην ανακοίνωση τους, ήταν μία αξέχαστη εμπειρία στα χιονισμένα Λασιθιώτικα βουνά. Δυό βδομάδες μετά την τελευταία χιονόπτωση, οι βουνοπλαγιές της Σελένας ήταν κατάλευκες. Και συνεχίζουν στην ανακοίνωση:
Ο ορεινός όγκος της Σελένας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του οροπέδιου Λασιθίου και είναι το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην επαρχία Μεραμπέλου και το οροπέδιο. Λημέρι ανταρτών σε ταραγμένες περιόδους της Κρήτης, η Σελένα με τις αφιλόξενες, άδενδρες, γεμάτες λευκόγκριζους βράχους πλαγιές της, έκρυψε την άγρια ομορφιά της κάτω από ένα παχύ στρώμα χιονιού, και μας καλωσόρισε πανέμορφη, σχεδόν παραμυθένια.
Η διαδρομή μας ξεκίνησε από φιδογυριστό μονοπάτι ανάμεσα από περιβόλια με γυμνά δέντρα, μέσα από το γραφικό ορεινό χωριό των Μέσα Ποτάμων. Με απότομη ανηφορική κλίση κατευθυνθήκαμε προς την κορυφή της οροσειράς (1648μ). Μόλις φτάσαμε στη ρεματιά συναντήσαμε τριζάτο παγωμένο χιόνι, που αν και είχε λιώσει πάνω στα κλαδιά των δέντρων, βρίσκονταν συγκεντρωμένο σε μεγάλες ποσότητες στο μονοπάτι και τις γύρω πλαγιές. ΄Οσο ανηφορίζαμε το χιόνι γίνονταν όλο και περισσότερο, ενώ ο παγωμένος αέρας έκανε πιο έντονη τη χειμωνιάτικη απόδραση μας. Ακολουθούμε κυριολεκτικά ‘κατά πόδας’ τον συνοδοιπόρο που προηγείται, καθώς το χιόνι στο μονοπάτι είναι αρκετό και το περπάτημα είναι λιγότερο δύσκολο αν πατάς ακριβώς πάνω στα ίχνη από τα βήματα του. Οι μπότες μας αφήνουν βαθιά σημάδια πάνω στο χιόνι, που σε αρκετά σημεία έχουν βάθος πάνω από 30 πόντους. Ο κελαριστός ήχος του νερού από το χιόνι που έλιωνε, συνόδευε αρμονικά τα βήματα μας. Μικρά και μεγαλύτερα ρυάκια κατηφόριζουν από τις πλαγιές δίπλα στο μονοπάτι, για να καταλήξουν (αφού διασχίσουν το φαράγγι του Αδριανού) στην πόλη, στο ποταμάκι που χύνεται στη θάλασσα δίπλα στο Κολυμβητήριο.
Συνεχίσαμε -πάντα ανηφορικά- μέχρι το διάσελο, όπου βρίσκεται το μικρό γαλανόλευκο ξωκλήσι του Αϊ Παντελεήμονα. Στην απάνεμη αυλή του σταθήκαμε για ανάπαυση, ήπιαμε την καθιερωμένη ρακή και μοιραστήκαμε ότι νοστιμιές κουβαλούσαμε στα σακίδια μας.
Ανανεωμένοι συνεχίσαμε το ανέβασμα, με τις παγωμένες ριπές του αέρα να ‘τιμωρούν’ όσους τολμούσαν να βγάλουν έστω και για ένα λεπτό γάντια και σκούφους. Προχωρήσαμε ανηφορίζοντας και το οροπέδιο του Λασιθίου καθώς και το μικρότερο οροπέδιο του Νήσιμου ξεπρόβαλαν μέσα στο χειμωνιάτικο σύθαμπο, κάτω από τις χιονισμένες κορφές της Δίκτης. Πάνω από τα κεφάλια μας κάμποσοι βιτσιλοαετοί έκαναν αναγνωριστικές πτήσεις, ενώ το χιόνι ανταγωνίζονταν σε λευκότητα τους άσπρους ριζωμένους βράχους. Η βλάστηση θαμνώδης και αραιή, όμως τα ταλαιπωρημένα θυμάρια και αστοιβίδες έμοιαζαν εξωτικά καθώς λεπτεπίλεπτα στρώματα παγωμένου χιονιού δημιουργούσαν δαντελένια σχέδια πάνω στα κλαδιά τους.
Το χιόνι στα σημεία που είναι εκτεθειμένο σε νοτιάδες έχει λιώσει, όμως στα απάνεμα σημεία σχηματίζει τεράστιες ‘χιονούρες’, με το ύψος τους να ξεπερνά συχνά το 1,5μ. Συνεχίζουμε την ανάβαση με την "αφούρα" (όπως λένε η ντόπιοι την ομίχλη των βουνών) διαρκώς να πυκνώνει, στερώντας μας την πανοραμική θέα στους νομούς Λασιθίου και Ηρακλείου. Η κορυφή της Σελένας είναι εξαφανισμένη πίσω από πυκνά άσπρα σύννεφα, που η λευκότητα τους ενωμένη με την ασπράδα του χιονιού, κάνουν το τοπίο να μοιάζει ακόμη πιο χειμωνιάτικο.
Αποφασίζουμε να μην συνεχίσουμε προς τα πάνω λόγω της ομίχλης, παρόλο που μας χωρίζουν μόνο λίγα μέτρα από την κορυφή. Ακολουθούμε κατηφορικά το ευδιάκριτο γεμάτο πέτρες μονοπάτι που μας οδηγεί (με μια μικρή παράκαμψη) πίσω στην αφετηρία, ενώ η θερμοκρασία έχει πια ανέβει αισθητά.
Μπροστά μας απλώνονται μεγαλόπρεπα οι χιονισμένες πλαγιές, χαρίζοντας μας εικόνες ξεχωριστής ομορφιάς. Ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι χιονοσκέπαστες πεζούλες (αναβαθμίδες), δείγματα του μόχθου των ξωμάχων σε αλλοτινούς καιρούς. Με σκουρόχρωμη την κάθετη τους πλευρά και την επιφάνεια τους σκεπασμένη από ένα κατάλευκο πάπλωμα από χιόνι, ξεδιπλώνονται παράλληλα με ασπρόμαυρες ραβδώσεις, στολίζοντας σαν έργα αφηρημένης τέχνης τις χιονισμένες βουνοπλαγιές.
Μετά από 4ωρη πορεία καταλήξαμε από διαφορετικό μονοπάτι στην άσφαλτο που οδηγεί στους Μέσα Ποτάμους και σύντομα βρεθήκαμε να απολαμβάνουμε τη θαλπωρή και τις νόστιμες συνταγές στην παραδοσιακή ταβέρνα του χωριού.
