Η πρώτη ύλη της ευτυχίας σε ... ανακοστολόγηση

Άκουσα διάφορα εκείνο το βράδυ και καθώς οι συνδαιτημόνες μου ήταν .. εικονοπλάστες, βρέθηκα να μεταφέρομαι σε ... μαιευτήρια (περιμένοντας τον πελαργό) σε παραλίες (περιμένοντας τον ... {Γ}κοντό) και σε κάτι μετόχια (εκεί περιμένεις απλά να σε .. ξεχάσει ο χρόνος).

Μιλήσαμε για πρώτους έρωτες, για ξέγνοιαστες παρέες, για κάτι μαντάτα απρόσμενης αποθεραπείας (που σου θυμίζουν πως η ζωή δεν είναι .. αυτονόητο δικαίωμα) και εν γένη για ένα σωρό πράγματα που δίχως να κοστίζουν τίποτα είναι πολύτιμα.

Εκεί καταλήξαμε τελικά: ότι η ευτυχία (ό,τι χρώμα, σχήμα ή μορφή και να 'χει) δεν ... αγοράζεται. Κανείς μας δεν θεώρησε ευτυχία ένα νέο αυτοκίνητο, την αγορά ενός σπιτιού ή .. μία αύξηση του ήδη κουτσουρεμένου μισθού του. Ακόμη κι αυτά τα έρμα τα "μύρια" βάζω στοίχημα πως θα τα ζηλευάμε για λίγο αλλά στην κατηγορία "ευτυχία" δεν θα τα βάζαμε.

Έτσι έμεινα με το συμπέρασμα πως τα σπουδαία στην ζωή μας είναι τσάμπα. Οπότε η κρίση τίποτα εξ' αυτών δεν μπορεί να μας στερήσει. Ίσως μόνο την ξεγνοιασιά που χρειάζεσαι για να οδηγηθείς σε τέτοια χρήσιμα συμπεράσματα.

Χρόνια Πολλά

Το παρόν άρθρο δημοσιεύεται στο ekriti και υπόκειται στους νόμους περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται ρητά η αναπαραγωγή του καθ’ οιονδήποτε τρόπο χωρίς την απαραίτητη παραπομπή (link) στην ιστοσελίδα που το δημοσίευσε.