Όταν ... δάκρυσε ο Σούπερμαν

Δακρύζει ο ...Σούπερμαν; Βγάζει ο Μπάτμαν βόλτα σε μάρσιπο τον γιο του και του φτιάχνει κουλουράκια; Έχει ανθρώπινες ανάγκες και συνήθειες ένας σούπερ ήρωας, όπως ο Σπάιντερμαν; Διαδηλώνουν η Ποκαχόντας και η Εσμεράλδα για την προστασία του πλανήτη και τα δικαιώματα των παιδιών; Όχι, θα ήταν η αυθόρμητη απάντηση όσων έχουν ταυτίσει τους σούπερ ήρωες με την άτρωτη -ή την ευάλωτη όταν πρόκειται, αντίστοιχα, για πριγκίπισσες- μορφή τους στα καρτούν. Λάθος, τους... διορθώνει η γεννημένη στη Σουηδία -κάτοικος Δανίας πλέον- Linnea Johansson, η οποία υποστηρίζει με σθένος πως και οι υπερήρωες έχουν... αισθήματα!

Καρτουνίστρια, εικονογράφος, μα πάνω απ' όλα μητέρα δύο παιδιών, η Linnea Johansson παρακολουθούσε ενεή, επί ώρα, τον μόλις τριών ετών γιο της να «πνίγει» το κλάμα του, επειδή ο... Σούπερμαν δεν κλαίει. Ήταν τότε, που αποφάσισε να πιάσει το πενάκι της, μια κόλλα χαρτί και να αναλάβει δράση.

«Υπάρχουν δύο κυρίαρχα πρότυπα για τα παιδιά, σήμερα. Οι υπερήρωες, εάν είσαι αγόρι και οι πριγκίπισσες, εάν είσαι κορίτσι, και είναι πραγματικά "παραφουσκωμένα" στερεότυπα. Αντέδρασα στο γεγονός ότι οι υπερήρωες δείχνουν μόνο δύο συναισθήματα: θυμό/επιθετικότητα (ή ουδετερότητα), όταν απευθύνονται σε αγόρια. Μία ημέρα, ο τρίχρονος γιος μου επέστρεψε σπίτι από το νηπιαγωγείο και σταμάτησε να κλαίει, επειδή οι υπερήρωες δεν κλαίνε (άρα ούτε τα αγόρια κλαίνε). Αυτό με εξόργισε, επειδή στα κόμικς για ενήλικες, οι υπερήρωες κλαίνε, αλλά για κάποιον λόγο, για τα παιδιά απεικονίζονται υπερβολικά αρρενωποί, γεγονός που τα παροτρύνει να "καταπίνουν" συναισθήματα όπως η θλίψη» λέει η Linnea Johansson στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

Διαβάστε επίσης: Οι ηρωίδες των παραμυθιών κατά της βίας μέσα στην οικογένεια