«Στα Μονοπάτια της Λαϊκής Ποίησης» - Του Νίκου Χασαπλαδάκη «Καβράκι»

Μαντινιάδες ερωτικές-θαλασσινές

 

 

Στη ζέστη μου είσαι σκιά στο κρύο μου είσαι ήλιος

στη θάλασσα σωσίβιο στη καταιγίδα σπήλιος

 

Πληγή τσ αγάπης δε μπορεί γιατρός να τηνε γιάνει

ως δε μπορεί κι ο ποταμός θάλασσα να γλυκάνει

 

Κουπιές μετρώ τη θάλασσα και χαχαλιές την άμμο

μα τσ ομορφιές σου οντέ θωρώ υπομονή δε κάνω

 

Άπλωσε την αγάπη σου που τη θωρώ και λιώνω

να ναι ρηχή να κολυμπώ να μη πνιγώ στο πόνο

 

Και συ σα το ταχύπλοο περνάς από μπροστά μου

και δε προκάνω να χαρώ τα κάλλη σου κερά μου

 

Στα μάτια σου τα θαλασσιά ξανθομαλλούσα κόρη

ναυάγησα που ήμουνα τρικούβερτο βαπόρι

 

Η μάνα σου σε γέννησε πανέμορφη κοπέλα

και μου ταράζεις το μυαλό σα καραβιού προπέλα

 

Άσε με στο λιμάνι σου τσι κάβους μου να δέσω

και στρώσε το κρεβάτι σου στσ αγκάλες σου να πέσω

 

Τα αγάπης σου τα κύματα εγώ δε τα φοβούμαι

οσα το γλάρο κάθομαι απάνω και κουνιούμαι

 

Ανάλογα με τον καιρό κουνιούνται τα βαπόρια

μα συ κουνιέσαι όντε σε δω χωρίς να χει μποφόρια

 

Στη παραλία τα βυζά θωρώ αραδιασμένα

τηγανιτά αυγά τση μιας και τσ αλληνής βρασμένα

 

Λούζε με με τη θάλασσα με τα φιλιά με κέρνα

και με τα χάδια το κορμί πολλές φορές μου πέρνα

 

Φάε του ορφάκι κεφαλή τση συναγρίδας μέση

φίλησε και μια κοπελιά και πεσ μου τι σ αρέσει

 

Απόχη θέλει η σουπιά καμάκι τ’αχταπόδι

ποτήρι θέλει ο μπεκρής κι ο νέος…γυροπόδι

 

Ήθελα να μαι αγάπη μου μικιό πεταλιδάκι

κι ο πισινός σου να τανε στη θάλασσα χαράκι

 

Το καπετάνιο ήκανα κι εγώ σε μιαν αγάπη

και ήσπασα τη βάρκα μου μαζί και το… κατάρτι

 

Καμάκι κάνω στη ξηρά στη θάλασσα δε μπαίνω

γιατί δεν είμαι ναυτικός και δε τα καταφέρνω

 

Άγιε μου Νικόλαε του Ναυτικού προστάτη

βοήθα με ναυάγιο μη πάθω στην αγάπη

 

*Ο Νίκος Χασαπλαδάκης - "Καβράκι" είναι λαϊκός ποιητής μαντιναδολόγος απο τον Εσταυρωμένο Σητείας