Προσεύχομαι στο Θεό που δεν τον έφτιαξαν άνθρωποι…

Προσεύχομαι στο Θεό που δεν τον έφτιαξαν άνθρωποι.
Σε εκείνον που ζει μέσα στο φως της κάθε άυλης ψυχής και μακριά από το σκοτάδι του κάθε ανθρώπινου μυαλού.
Προσεύχομαι στο Θεό που δεν έζησε μέσα σε βιβλία, ημερομηνίες και τόπους μα ζει μέσα μου και ξημερώνει τα μάτια όλων των πλασμάτων της γης κάθε πρωί με το φως του ήλιου.
Προσεύχομαι στον Θεό που δεν ζητά χρήματα για να μου εμφανιστεί που δεν ζητά περιουσίες για να με στηρίξει μα είναι εκεί μια αόρατη δύναμη που αισθάνομαι την ζεστασιά της στη χαρά μου αλλά και στη δυσκολία μου!
Προσεύχομαι στον Θεό που δεν είναι τιμωρός για να με πονέσει σε κάθε μου κακοτοπιά δεν είναι κριτής να μου βάλει ποινές σε κάθε μου δηλωμένη αμαρτία μα είναι εκεί να μου δίνει δύναμη να συνεχίσω όσο ανηφορικός κιαν είναι ο δρόμος.
Προσεύχομαι στον Θεό που γνωρίζω πως έχει Τη Σοφία της Δημιουργίας και μου έχει δώσει όλα τα εργαλεία στην ζωή μου ετούτη καλώντας με να Τον αγγίξω, να γίνω ένα με Εκείνον.
Γιατί ο Θεός που προσεύχομαι δεν χειραγωγεί, δεν είναι τρομολάγνος, δεν είναι τιμωρός, δεν είναι πολεμοχαρής, δεν είναι τρομοκράτης, δεν είναι φιλάργυρος, δεν είναι δολοπλόκος, δεν επιθυμεί οπαδούς!
Ο Θεός που προσεύχομαι είναι μια άπειρη ενέργεια που υπάρχει και ζωντανεύει μέσα σε κάθε έμβιο ον μέσα στο φυτικό μα και το ορυκτό βασίλειο. Είναι η ουσία των πάντων επάνω σε ετούτη τη γη μα και σε ολάκερο το σύμπαν.
Ο Θεός που προσεύχομαι δεν ζει και δεν έζησε σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, βρίσκεται πέρα από κάθε ανθρώπινη εγκεφαλική ερμηνεία.
Ο Θεός που προσεύχομαι με γεμίζει ευγνομωσύνη, γαλήνη και πίστη πως όλα οδηγούνται εκεί που ανήκουν…
Στο πέρασμα από το σκοτάδι στο φως και στο πέρασμα της ζωής μέσα από τον θάνατο.
Εκεί που η αρχή και το τέλος της ατραπού είναι η αγάπη γιατί μόνο μέσα στην αγάπη υπάρχει η ενότητα!
Σε αυτόν Τον Θεό προσεύχομαι…

 Ρίνα Σερέτη

via