Ο Παλιός φεύγει, ο Νέος έρχεται, τα προβλήματα μένουν. Του Θανάση Παπαμιχαήλ

Και θα είναι ίδια και απαράλλαχτα με τον παλιό χρόνο που φεύγει, γιατί αν δεν αλλάξουμε εμείς, δεν θα αλλάξει τίποτα. Και του χρόνου θα ευχόμαστε να γίνει και ο Νέος χρόνος, παλιός. Να γίνει παρελθόν. Να τον ξεφορτωθούμε από την πλάτη μας. Άλλωστε ο κάθε χρόνος κυλάει γρήγορα και φεύγει, αφήνοντας μόνο ηλικιακά τα σημάδια του σε όλους εμάς, στις ταυτότητες μας.

Ζούμε σε μια πολυπαθούσα κοινωνία, με χιλιάδες προβλήματα που θέλουν λύση. Από την προσωπική μας επιβίωση, μέχρι τη συλλογική, κοινωνική στοχοπροσήλωση μας. Είναι η μόνη αλλαγή, η αλλαγή του χρόνου, που δεν μας τρομάζει, γιατί φέρνει τη λήθη σε κάθε τι δυσάρεστο και άσχημη ανάμνηση, και φέρνει την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Σύμμαχος μιας νέας μεγάλης επανάστασης, που ο καθένας ονειρεύεται για τον εαυτό του.

Ο παλιός χρόνος φεύγει και μαζί του η ανθρώπινη μορφή και υπόσταση που του δώσαμε με ημερομηνία λήξης. Μέσα σε ένα χρόνο μεγάλωσε, πήρε τη μορφή ενός ηλικιωμένου με μακριά γενειάδα και άσπρα μαλλιά και φεύγει χωρίς συνταξιοδότηση! Για πολλούς να πάει στον «αγύριστο»!

Ζήσαμε μαζί του καλές και άσχημες στιγμές. Βιώσαμε συναισθήματα θετικά και αρνητικά. Για κάποιους κύλησε αργά, για άλλους γρήγορα. Ανάλογα με το πόσο έντονα στιγμάτισε τη ζωή του καθενός.

Ο νέος χρόνος έρχεται, γεμάτος ελπίδα, όνειρα, νέες υποσχέσεις.

Τα άλυτα προβλήματα που περιμένουν καρτερικά, ευελπιστούμε ότι θα βρουν τις λύσεις τους.

Ένας νέος κύκλος ανοίγει και θα φέρει και πάλι πρόσφυγες, τρομοκρατία, φτώχεια, λιτότητα και ακόμη ένα χρόνο στην «καμπούρα» μας. Νομοτελειακά, τα ανωτέρω. Τα μεγάλα λόγια που θα ακουστούν στην αρχή του νέου χρόνου, αερολογίες για συρροή επενδύσεων, βερμπαλισμοί για βελτίωση του επιπέδου ζωής των πολιτών, δεν θα είναι παρά πομφόλυγες που θα σβήσουν, όπως άναψαν. Σε λίγο χρόνο. Άλλωστε ο πάνσοφος λαός λέει «όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι»! Η πραγματικότητα και η καθημερινότητα είναι πολύ διαφορετικές από τις κατασκευασμένες ειδήσεις των Μέσων, για λόγους ηθικής τόνωσης και ψυχολογικής στήριξης των πολιτών.

Σε πολλά πράγματα, στην συντριπτική πλειοψηφία τα προβλήματα θα διογκωθούν με το νέο χρόνο, όπως εξαθλίωση μερίδας πολιτών, οικονομική ανέχεια των μικροεπιχειρήσεων, επαγγελματικά αδιέξοδα για δυναμικά κοινά, κλιματική αλλαγή, διεθνής αστάθεια των κοινωνιών.

Τα «φύκια και οι μεταξωτές κορδέλες», τα φούμαρα των εχόντων τα ηνία της εξουσίας θα συνεχίσουν να «συντροφεύουν», για πλατιά κατανάλωση, αφελείς αλλά και απογοητευμένους. Καιροσκόποι, τσαρλατάνοι και υποκριτές, σμίγουν στο σταυροδρόμι του παλιού και του νέου χρόνου.

Κλείνοντας θα ήθελα να θυμίσω ένα στίχο του Κ. Καβάφη «Του μέλλοντος οι μέρες στέκονται μπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμμένα».

Ευχή το 2020, τα κεράκια να μη σβήσουν ποτέ. Να μας φωτίσουν το Νέο Χρόνο δίνοντας χαρά, ευτυχία και ειρήνη. Και σε μας και στην Ελλάδα μας!

Θανάσης Παπαμιχαήλ, Επικοινωνιολόγος