ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ

Ο Καζαντζάκης είπε κάποτε μία "ολοστρόγγυλη" κουβέντα: Αυτή η ζωή αν της έλειπε ο έρωτας κι ο Θεός δεν θα αντεχόταν με τίποτα. (Κι ύστερα λύσσαξαν τα ιερατεία να τον κυνηγούν .. αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης).
Σκέφτομαι συχνά πόσο καλύτερα θα μας κατανοούσαν οι άντρες αν μπορούσαν να "υποκλέψουν" τις συνομιλίες κάθε χαλαρής γυναικοπαρέας. Πιθανότατα βέβαια, το πείραμα να λειτουργούσε και αντίστροφα αν και ως γνωστόν women likes simple things: men...
Πρωινό Σαββάτου. Καιρός μουντός, καφές ζεστός. Στο τραπέζι μας πιάνει στασίδι η κουβέντα περί του .. τέλειου άντρα. Και δεν έρχεται ακάλεστη. Φταίει ο τύπος στο απέναντι τραπέζι. Έχει το έξυπνα πρόστυχο βλέμμα -που είχε ο άντρας του Μαρτίνι- και μας περνάει προς στιγμήν από ακτινογραφία και τις τρεις. Ευτυχώς οι ομοιότητες με τη διαφήμιση σταματούν εκεί. Ο αέρας του ... φωνάζει "έχω τόση αυτοπεποίθηση, που σκέφτομαι να κάνω εξαγωγές". 
Κάτι γκρίζοι κρόταφοι και ένα σώμα καλογυμνασμένο στηρίζουν το όλο .. consept. Διαβάζει την εφημερίδα του,  πίνει τον καφέ του και απορρίπτει σε τακτά χρονικά διαστήματα kλήσεις στο κινητό του.
Η Γωγώ ρίχνει πρώτη την ιδέα:
- Λοιπόν, θα παίξουμε "ταυτότητες".