Μέντης Μποσταντζόγλου: Μία καυστική σατυρική πένα

Μέντης Μποσταντζόγλου. Οι περισσότεροι τον θυμούνται ως Μπόστ. Οι ιστορίες του απολαυστικές. Γαργαλιστικό χιούμορ, καυτή πολιτική σάτιρα, αιχμηρές γελοιογραφίες και σκίτσα. Δεκάδες θεατρικά έργα σε δεκαπεντασύλλαβο. Όπως η εκδοχή του για τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα:
 

Ρωμαίος: 
Στην μακρινή την Μάντουα με στέλνουν εξορία 
να ζω ωσάν κατάδικος με άγρια θηρία. 
Σκορπιοί και φίδια, ύαιναι κυκλοφορούν στα δάση 
εκεί που με σκληρότητα μ' έχουν καταδικάσει 
κι αν μάθης πως με δάγκωσαν ένα ζευγάρι ύαιναι 
εσύ να είσαι υγιής και προπαντώς υγίαινε. 

. . .
Ιουλιέτα: 
Εγώ πιστή θα 'μαι σ' εσέ, ενόρκως σου δηλώνω 
δεν συνηθίζω εύκολα με άνδρες να ξαπλώνω. 
Δεν μοιάζω την Νταιάνα εγώ του Πρίγκηπος Καρόλου 
που φεύγει απ' τ' ανάκτορα χωρίς ντροπή καθόλου 
κι αδιαφορών δια πεθερά και πεθερό Μονάρχη 
πηγαίνει και κυλίεται με κάποιον Ταγματάρχη,
κι αφού βγάζη τα μάτια της, στ' ανάκτορο γυρνάει 
την ώραν που στο Μπάκιγχαμ σερβίρεται το τσάι. 
Ρωμαίος: 
Δεν φταίει αυτή. Φταίν' οι φρουροί με τα ψηλά καπέλα 
που δεν της λεν': Που πας μωρή, αδιάντροπη κοπέλα, 
που ο νους σου είναι εις το σεξ και χάμω να ξαπλώνης 
και ξεύρεις μόνον υψηλά τα πόδια να σηκώνης. 
Δεν σκέφτεσαι τα έξοδα κι ότι τα ραντεβού σου 
βγαίνουν απ' το υστέρημα του δύστυχου λαού σου 
κι ότι κάθε μια σταγών που εσύ καταναλώνεις 
πληρώνει εργαζόμενος όταν εσύ ξαπλώνεις. 
. . . 
Ρωμαίος (στο β΄ μέρος, γέρος πια) 
Τα δυό μου μάτια δυστυχώς με καταρράκτη πάσχουν 
γι' αυτό και πληροφόρησιν καλήν δεν θα παράσχουν 
επίσης έχω πλην αυτών και μια πρεσβυωπία 
και δεν διακρίνω μακρινά και κοντινά τοπία

Άλλες εποχές.