Ψηφίσματα από φορείς της Κρήτης για την Επέτειο του Πολυτεχνείου

Δεκάδες είναι οι φορείς που εκδίδουν ψηφίσματα για την Επέτειο του Πολυτεχνείου. Πρόκειται για την κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση που ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει δικτατορία στη χώρα μας

Το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου
 
Οι εργαζόμενοι κρατούσαν και κρατούν  ζωντανό το αγωνιστικό μήνυμα του Νοέμβρη του ‘ 73 όταν η λαϊκή οργή για την 7χρονη τυραννία βάφτηκε με το αίμα των πρωτοπόρων φοιτητών και των εργαζομένων.
Ο  αγώνας  και τα αιτήματα του Νοέμβρη του ‘73 είναι σήμερα απαιτητά όσο καμία άλλη φορά.
Στην Ελλάδα του 2015 διαλύεται κάθε έννοια αλληλεγγύης και δημοσίου συμφέροντος.
 Η ασκούμενη εδώ και χρόνια περιοριστική πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης ιδιωτικοποίησε τα οφέλη και κοινωνικοποίησε τα βάρη, με αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία με την κατάρρευση των εισοδημάτων να βιώνει δραματικές καταστάσεις.
Περιορίζουν τη δημοκρατία και καταργούν δημοκρατικούς θεσμούς, στην ουσία περιορίζουν και καταργούν το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Περιορίζουν και καταργούν το ίδιο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Ζητάμε εδώ και τώρα Παιδεία , υγεία , δουλειά, κοινωνική  δικαιοσύνη και αλληλεγγύη.
Η ανεργία, τα μέτρα λιτότητας, οι περικοπές οι ανατροπές σε εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη γι’ αυτό και το αίτημα για “ΨΩΜΙ- ΠΑΙΔΕΙΑ- ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” καθίσταται διαχρονικό
γιατί 1,5 εκατομμύριο άνεργοι – συνάδελφοί μας αγωνιούν μέσα στη φτώχεια για ένα κομμάτι ψωμί,
γιατί τα παιδιά μας στερούνται πραγματικής παιδείας σε όλα τα επίπεδα, λόγω των δραματικών περικοπών γιατί η Ελευθερία πνίγεται μέσα από Νόμους - Μνημόνια που ψηφίζονται με εκβιαστικά διλήμματα και μεθοδεύσεις, υποβαθμίζοντας έτσι το ρόλο του Κοινοβουλίου.Λέμε στους νεκρούς μας της περιόδου 1967 – 1974, λέμε στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, ότι με Πίστη, Ενότητα και Αλληλεγγύη κρατάμε την άκρη του νήματος των Αγώνων τους και τους συνεχίζουμε μέχρι τη δικαίωση των οραμάτων του λαού μας.
Τιμώντας τον αγώνα και την επέτειο του Πολυτεχνείου, υπερασπίζουμε και διεκδικούμε τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.
Όλοι εμείς  θα συνεχίσουμε  και  θα εντείνουμε  τους κοινωνικούς και συνδικαλιστικούς αγώνες για την προστασία και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, σύμφωνα με τους στόχους και τα οράματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η Λαϊκή Ενότητα Ηρακλείου

Διαχρονική και άφθαρτη παραμένει η εξέγερση του Πολυτεχνείου της 17ης Νοέμβρη του 1973 και μαζί με αυτήν η μεγάλη πορεία που διεξάγεται κάθε χρόνο προς τιμήν των νεκρών και των εξεγερθέντων του Νοέμβρη για την διεκδίκηση των αιτημάτων και οραμάτων τους, που σήμερα μοιάζουν όσο ποτέ επίκαιρα.
Ιδιαίτερα φέτος τόσο η Παρισινή τραγωδία όσο και τα σκληρά μέτρα του τρίτου μνημονίου, καθιστούν ακόμα πιο ζωντανό και πολύ πιο επίκαιρο το αντιϊμπεριαλιιστικό αντιμιλιταριστικό περιεχόμενο του Πολυτεχνείου και πολύ πιο επίκαιρα τα μεγάλα αιτήματα του για δημοκρατία, εθνική ανεξαρτησία και ''ψωμί – παιδεία – ελευθερία''.
Η πολύνεκρη τραγωδία του Παρισιού μπορεί να γίνει όχημα μιας μεγάλης αντιδραστικής οπισθοδρόμησης, αν δεν βγουν στο προσκήνιο οι ευρωπαϊκοί λαοί για βαθιές δημοκρατικές ανατροπές στην Ευρώπη και πρώτα απ' όλα ο ελληνικός λαός για προοδευτική ανατροπή στην Ελλάδα.
Σήμερα η ευρύτερη περιοχή μας και ιδιαίτερα η Μέση Ανατολή, μπορεί να γίνει θέατρο βρόμικων ιμπεριαλιστικών πολεμικών τυχοδιοκτισμών και επεμβάσεων και κυμάτων ξενοφοβίας και ρατσισμού, ενώ η Ελλάδα, σε μια Ευρώπη, που οι χώρες της κλείνουν τα σύνορα τους και η μια μετά την άλλη σηκώνουν απάνθρωπους φράκτες, μπορεί να πιεσθεί σκληρά από τα κύματα προσφύγων, που δεν θα βρίσκουν διέξοδο  και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Την ίδια ώρα που η καταρρέουσα νεοφιλελεύθερη Ε.Ε. κινδυνεύει να γίνει χώρος ακροδεξιών και νεοφασιστικών εκτροπών, την ίδια ώρα τα κυβερνητικά μνημονιακά μέτρα πνίγουν την ελληνική οικονομία, φτωχοποιούν τα μεσαία στρώματα, εξαθλιώνουν τα κατώτερα και μετατρέπουν σε άνεργους και μετανάστες τους νέους και τις νέες μας.
Σε μια τέτοια φάση, η επέτειος του Πολυτεχνείου, αποχτά ένα νέο πολύ σημαντικό και επίκαιρο αντιπολεμικό, αντιφασιστικό, αντιϊμπεριαλιστικό, αντιμνημονιακό δημοκρατικό νόημα και ένα πιο ζωτικό προοδευτικό ανατρεπτικό περιεχόμενο για την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Το Νομαρχιακό Πολιτικό Συμβούλιο Ηρακλείου της Λαϊκής Ενότητας καλεί όλους τους Ηρακλειώτες να πάρουν μαζικά και δυναμικά μέρος στη συγκέντρωση και πορεία του Πολυτεχνείου στο Ηράκλειο, δίνοντας μια αγωνιστική δημοκρατική απάντηση στην Ευρωπαϊκή αντίδραση και στο ''μαύρο'' ελληνικό μνημονιακό μπλοκ.

Ο Βουλευτής Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ Μανώλης Θραψανιώτης

42 χρόνια μεσολαβούν από την  ηρωική εξέγερση  του Πολυτεχνείου,  με  κυρίαρχα τα αιτήματα " για ψωμί, παιδεία, ελευθερία". Σήμερα, 42 χρόνια μετά,  η χώρα μας βρίσκεται  ξανά σε πολύ κρίσιμη κατάσταση.  Με την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα, να πλήττει ιδιαίτερα την νεολαία. Την οικονομία της χώρας σε άσχημη κατάσταση, να μην είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στοιχειώδεις ανάγκες της κοινωνίας. Η κοινωνική κρίση  βαθαίνει, πλήττοντας τις αδύναμες κοινωνικά ομάδες. Έτσι τα αιτήματα του Πολυτεχνείου εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρα και να ζητούν απαντήσεις. Απαντήσεις σε μια  περίοδο που η χώρα βρίσκεται υπό ιδιότυπη ομηρία και «επιτροπεία»  και σε ένα ασταθές και ιδιαίτερα επικίνδυνο διεθνές περιβάλλον, όπου σωρεύονται ανησυχητικά φαινόμενα. Ιδιαίτερα  μετά τα τελευταία γεγονότα στην Γαλλία  δεν επιτρέπεται κανένας εφησυχασμός. Τα    θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Παρίσι και οι χιλιάδες πνιγμένοι πρόσφυγες στη Μεσόγειο είναι αποτέλεσμα της ίδιας αδιέξοδης εγκληματικής πολιτικής στη Μέση Ανατολή αλλά και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, που δυναμιτίζει την Ειρήνη και χρησιμοποιεί τη βία και τον πόλεμο για την επιβολή της. 
Ο κίνδυνος αποπροσανατολισμού της κοινωνίας,  με την καλλιέργεια της  ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του αυταρχισμού που προωθούν οι δεξιές και ακροδεξιές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ευρώπη ελλοχεύει και κινδυνεύει να οδηγήσει την χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερη κρίση. Και πάλι η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα είναι αυτή που σήμερα θα προστατεύσει τη Δημοκρατία και την Ελευθερία από όσους αναζητούν τρόπους για να την καταργήσουν ή να την περιορίσουν. 

Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών "Δομήνικος Θεοτοκόπουλος".

Έχουν περάσει 42 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την αντίσταση  της νέας γενιάς για Δημοκρατία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, για Ψωμί, Παιδεία και Ελευθερία. 
Κατά τη διάρκεια της επταετούς δικτατορίας η χούντα των συνταγματαρχών φυλάκισε κι εξόρισε χιλιάδες αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης. Απαγόρευσε με νόμο τα Συνδικάτα των Εργαζομένων και τις Απεργίες, κυνήγησε και βασάνισε όσους πάλευαν για τα δικαιώματα των εργαζομένων, της νεολαίας, των μαθητών. Επέβαλε καθεστώς τρομοκρατίας και διώξεων.
Σήμερα, παρά την απόσταση του ιστορικού χρόνου, τα γεγονότα του Πολυτεχνείου παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε λόγω των πρωτόγνωρων συνθηκών που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Ειδικότερα, τα  πέντε  τελευταία χρόνια βιώνουμε την εφαρμογή βαθιά αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών, με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης και τη βοήθεια των μνημονίων και των διεθνών δεσμεύσεων που έχουν συνάψει οι εκάστοτε κυβερνήσεις. Η κοινωνική κατεδάφιση συνεχίζεται με τις ανατροπές στο ασφαλιστικό σύστημα, τις νέες μειώσεις στους συνταξιούχους, την πλήρη διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας και των δομών πρόνοιας και τη συρρίκνωση του Δημόσιου Σχολείου.
Η Ιστορία των αγωνιστών του Πολυτεχνείου μας διδάσκει πως σήμερα οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν. Όπως τότε που η νέα γενιά μετέτρεψε τη διαμαρτυρία σε σύγκρουση, έτσι και σήμερα ο ελληνικός λαός οφείλει να αντισταθεί και να συγκρουστεί με Κυβερνήσεις, Τρόικα και ΔΝΤ, μνημόνια και αντιδραστικές πολιτικές. Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Δ. Θεοτοκόπουλος» και η ΕΛΜΕ Ηρακλείου σας καλούν να συμμετέχουμε στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2015 στην πλατεία Ελευθερίας στις 6:00 το απόγευμα, για να τιμήσουμε τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, για να υπερασπιστούμε τη δημοκρατία, την ελευθερία, τη δημόσια εκπαίδευση και το δικαίωμα στην εργασία.

Νότης Μαριάς
«Σαράντα δύο χρόνια πριν, τον Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση φοιτητών και λαού κατά της χούντας των συνταγματαρχών έγραψε τη δική της ιστορία. Οι Έλληνες, με μπροστάρη τη νεολαία, όρθωσαν το ανάστημά τους στο δικτατορικό καθεστώς, ζητώντας «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία».
Σήμερα η μνημονιακή πολιτική που επιβάλλει η τρόικα στην πατρίδα μας είναι συνώνυμη με την καταπάτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, την  υπονόμευση της δημοκρατίας και την αύξηση της  ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης.
Ο φτωχοποιημένος λαός μας, παλεύει και πάλι για Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Κοινωνική Δικαιοσύνη και δίκαιη κατανομή του παραγόμενου πλούτου της χώρας μας.            
Συνεχίζουμε τον αγώνα για την οριστική κατάργηση του μνημονίου, των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων και τη διαγραφή του επονείδιστου χρέους.
Για να πετάξουμε την τρόικα έξω από την πατρίδα μας και να πάρουμε πίσω την Ελλάδα μας.

Βασίλης Κεγκέρογλου
«Σαράντα δύο χρόνια μετά την εξέγερση της νεολαίας ενάντια στο φασισμό και τους εκφραστές του στη χώρα μας, το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. 
Η συσπείρωση όλων των δημοκρατικών δυνάμεων του τόπου απέναντι στα φαινόμενα του νεοναζισμού, της τυφλής βίας, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να τιμήσουμε αυτούς που πριν από 42 χρόνια θυσιάστηκαν.
Σήμερα, που η νέοι άνθρωποι της χώρας  δοκιμάζονται ξανά, κάτω από τις δύσκολες συνθήκες της κρίσης, ευθύνη όλων μας, τιμώντας τον Νοέμβρη του 73, είναι να αγωνιστούμε σκληρά απέναντι στην ανεργία και την αβεβαιότητα με κάθε δυνατό τρόπο».

ΣΥΡΙΖΑ Λασιθίου
"Η διαρκής επικαιρότητα των αιτημάτων της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου για «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» δεν αφήνει αυτή την επέτειο να πάρει «μουσειακό» χαρακτήρα. Είναι και σήμερα, 42 χρόνια μετά, έμπνευση και παρότρυνση για αγώνα για τη Δημοκρατία, την Εθνική Κυριαρχία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Η πολιτική της αμερικανοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας (η κατάργηση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, η ληστρική για τα λαϊκά εισοδήματα και τους πόρους της χώρας οικονομική της πολιτική και η ανεύθυνη και υπαγορευμένη εξωτερική πολιτική) οδήγησε σε γενική λαϊκή αντίδραση αλλά και στο έγκλημα της Κύπρου που ακόμα αιμορραγεί.
Σήμερα που οι εχθροί της Δημοκρατίας εμφανίζονται ξεδιάντροπα δημόσια, οι θιασώτες του αυταρχισμού, του ρατσισμού και της βίας μασκαρεύονται με «φιλολαϊκό» και «πατριωτικό» προσωπείο, δεν πρέπει στιγμή να ξεχνάμε τις βαθιές πληγές που άφησε στη χώρα και την Κύπρο η επτάχρονη κυριαρχία τους. 
Στη μνήμη μας ο Αντιδικτατορικός αγώνας, με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου, παραμένει ζωντανός και είναι οδηγός μας για την συνέχιση των αγώνων του σήμερα. 
Ιδιαίτερα σήμερα που οι κραυγές του αυταρχισμού και της ξενοφοβίας προσπαθούν σε συνεργασία με το τέρας της τρομοκρατίας να σπείρουν το φόβο στις κοινωνίες μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία, η Ελευθερία και η Δικαιοσύνη είναι η καλύτερη απάντηση στις απειλές και τον τρόμο".

μ-λ ΚΚΕ
Το Πολυτεχνείο διδάσκει και εμπνέει
1.  Το Πολυτεχνείο δεν ήταν γιορτή!  42 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη οι κυρίαρχοι αστικοί κύκλοι προσπαθούν να μειώσουν, να στρεβλώσουν και να συκοφαντήσουν το πραγματικό νόημα του Νο­έμ­βρη ’73.
Ωστόσο το Πολυτε­χνείο -σαν η πιο γνήσια και κορυφαία αντιφασιστική στιγμή ενάντια στην εφτάχρονη  δικτατορία- παραμένει ανέγγιχτο από τους συκοφάντες και διαστρέβλωσες του και αντέχει στο χρόνο όσο καμιά άλλη  επέτειος σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν μπαίνει στο «μουσείο», αλλά συνεχίζει στο δρόμο των ΕΑΜ – ΕΛΑΣ – ΕΠΟΝ, δηλαδή των σημαντικότερων ορόσημων στη σύγχρονη ιστορία.
2.  Το Πολυτεχνείο ήταν η κορύφωση της αντιφασιστικής – αντιιμπεριαλιστικής – αντιαμερικανικής πάλης. Απέναντι στην παντοκρατορία των ΗΠΑ, που φύτευαν στρατιωτικές δικτατορίες σ’ όλο τον κόσμο, το Πολυτεχνείο στάθηκε δίπλα στους αγώνες των λαών  της Ινδοκίνας (Βιετνάμ, Καμπότζη, Λάος), των αραβικών χωρών  και στο εργατικό κίνημα της Δύσης (Γαλλία, Αγγλία, ΗΠΑ). Ήταν η έμπρακτη εφαρμογή της πεποίθησης των κομμουνιστών  στην Κίνα ότι «ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος» και πως «μια σπίθα μπορεί ν’ ανάψει φωτιά σ’ όλο τον κάμπο».
3.  Στη διάρκεια της εξέγερσης, αλλά και σ’ όλη τη διάρκεια της εφτάχρονης στρατιωτικής δικτατορίας, συγκρούστηκαν δύο γραμμές. Από τη μία πλευρά βρίσκονταν ο παλιός πολιτικός κόσμος (Καραμανλής, Ράλλης, Μαύρος) και οι  αναθεωρητές, πρόγονοι του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελαν συμβιβασμό με τη χούντα στ’ όνομα της φιλελευθεροποίησης του Σπ. Μαρ­κεζίνη, και από την άλλη το ανυπότακτο αριστερό κίνημα και οι μαρξιστές – λενινιστές που επεδίωκαν ασυμβίβαστα σύγκρουση με το φασισμό. Είναι γνωστό πως η ηγεσία του ΚΚΕ (βλ. Πανσπουδαστική Νο 8, ΚΟΜΕΠ του 1976) κατάγγειλε το Πολυτεχνείο ως έργο 300 προβοκατόρων της ΚΥΠ και του Ρουφογάλη.
4.  Ο Νοέμβρης 1973 εκτός από την αξία της ρήξης με το φασισμό και τη λαϊκή αλληλεγγύη  αναδεικνύει το ρόλο της οργά­νωσης και της οργανωμένης πάλης. Αρκετοί σήμερα μιλούν και γράφουν για το «θαυμάσιο αυθόρμητο». Η αλήθεια είναι ότι στο Πολυτεχνείο συγχωνεύτηκε το αυθόρμητο με το συνειδητό. Το συμπέρασμα που βγαίνει από όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες της πρόσφατης περιόδου είναι πως χρειάζεται ένας γερός, οργανωμένος, παρατεταμένος αγώνας που θα ‘χει  -ενδεχόμενα- τις εξάρσεις και τις υφέσεις του σε κάθε τόπο ώστε να νικηθεί ή να «πληγωθεί» βαθιά η πολιτική της εξάρτησης, της φτώχειας και της ανεργίας.
5.  Σαράντα δύο χρόνια μετά και το Πολυτεχνείο ’73 εμπνέει και διδάσκει.  Εμπνέει με την πολιτική της σύγκρουσης και του αγώνα κόντρα στους συμβιβασμούς, την ηττοπάθεια και τη μοιρολατρία. Ύψωσε τη σημαία της αντιιμπεριαλιστικής και αντιδικτατορικής πάλης, όταν «θεοί και δαίμονες» πλάσαραν τη διέξοδο της συνεννόησης με τη χούντα, το φασιστικό εκδημοκρατισμό και τη “φιλελευθεροποίηση” μέσα στα στεγανά του φασισμού. Πολλά κινήματα σ’ όλο τον κόσμο οδηγήθηκαν στην ήττα, την υποχώρηση και το σφαγιασμό ,γιατί ανέχτηκαν τις αυταπάτες για το ρόλο και το χαρακτήρα του φασισμού, του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού.
Ο Νοέμβρης -παρά τις αδυναμίες του- χάραξε στο μυαλό και τις καρδιές των αγωνιστών πως πρέπει να τραβήξουν τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον εχθρό και το λαό.
Αυτό δηλαδή που προσπαθούν με κάθε τρόπο να σβήσουν από τη μνήμη μας παλιοί και νέοι κυβερνητικοί υπάλληλοι.
6.  Ο ερχομός του Καραμανλή που όρκισε ο χουντικός πρόεδρος  Φ. Γκιζίκης (Ιούλης 1974) και  το έγκλημα των Ελλήνων φασιστών και των Τούρκων επεμβασιών στην Κύπρο δημιούργησαν μια νέα κατάσταση  για το αριστερό και ριζοσπαστικό κίνημα. Στην πραγματικότητα ο παλιός πολιτικός κόσμος έκλεψε τη νίκη της αριστεράς και των γνήσιων αντιδικτατορικών δυνάμεων ξεπλένοντας το φθαρμένο αστικό σύστημα. Η νέα «μεγάλη ιδέα» της Ευρώπης ήρθε να προστεθεί στο άρμα της εξάρτησης και του αμερικανο-νατοϊσμού. Οι  Καραμανλής – Παπανδρέου (ΝΔ –ΠΑΣΟΚ) αποτέλεσαν το νέο αστικό δίπολο  εγκλωβίζοντας τους αγώνες σε ακίνδυνα για το  σύστημα μονοπάτια.
7.  Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ έχει κάθε λόγο να μουμιοποιήσει το νόημα της εξέγερσης. Έχοντας ήδη ένα βαρύ αντιλαϊκό μνημονιακό κατάλογο μέτρων θανάτου για ολόκληρη την κοινωνία. Έχει ως πυξίδα την Ευρώπη των πολυεθνικών, τις ΗΠΑ του πολέμου, το ΝΑΤΟ, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ. Πρόκειται για μία κυβέρνηση που ουδεμία σχέση  έχει με την αριστερά και τους αγώνες της.
8.  Σαράντα δύο χρόνια μετά τον ματωμένο και ηρωικό Νοέμβρη 1973 λαός και νεολαία βαδίζουν στους δρόμους του αγώνα.
- Ενάντια στην εξάρτηση και τον ιμπεριαλισμό, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ
- Ενάντια στα παλιά και νέα μνημόνια, παλιούς και νέους   διαχειριστές
- Ενάντια στη φτώχεια και την ανεργία για  
ΔΟΥΛΕΙΑ – ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  -ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ