100.6 FM KnossosFM
16:21 | 21/05/2022
newsroom ekriti.gr
Ο πρώτος νεκρός Αξιωματικός στη Μάχη της Κρήτης στον τομέα του Ηρακλείου ήταν ο Ταγματάρχης Μιχαήλ Τζουλάκης από τον Άγιο Μύρωνα, που έπεσε υπέρ Πατρίδος, δεχόμενος πυρά από ομάδα Γερμανών αλεξιπτωτιστών, στη συμβολή των οδών Καλοκαιρινού και Ψαρομιλλίγγων, στον δρόμο που σήμερα έχει πάρει το όνομα του.
Στο τόπο που έπεσε ο Ταγματάρχης και στον δρόμο που πήρε το όνομα του έχει στηθεί από το Δήμο Ηρακλείου μια στήλη με έργο του γλύπτη Μανώλη Ζαχαριουδάκη, με χάλκινο ανάγλυφο το κεφάλι του ηρωικού Ταγματάρχη και αναγράφεται: «Εδώ έπεσε στις 21-5-1941 ο Ταγμ/χης Μιχ. Τζουλάκης πολεμώντας τους Γερμανούς για το Μεγάλο μας Κάστρο».
Ανήμερα της θυσίας του (21/5), πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη επιμνημόσυνη δέηση, παρουσία συγγενών του και τοπικών φορέων.
Το ιστορικό
Στις 21 Μαΐου 1941 και αφού οι αλεξιπτωτιστές είχαν πέσει έξω απ' τη Χανιώπορτα, χωρίσθηκαν σε δυο ομάδες η μια για να προχωρήσει προς το κέντρο του Ηρακλείου και η άλλη προς το λιμάνι. Στόχος της Γερμανικής Ομάδας που κατευθυνόταν στο κέντρο της πόλης ήταν να καταλάβουν το Φρουραρχείο, όμως συνάντησε αντίσταση μπροστά από το κατάστημα «Καβαλάκη» στην οδό Καλοκαιρινού. Τότε ο Ταγματάρχης Μιχαήλ Τζουλάκης, μαζί με μια ομάδα στρατιωτών κινήθηκε προς τους τους αλεξιπτωτιστές, όμως έπεσε νεκρός από τα γερμανικά πυρά.
Την θυσία του Τζουλάκη περιγράφει ο τότε διοικητής Χωροφυλακής Ηρακλείου Μαν. Πιτικάκης:
«...Μάταια τον αποτρέπουν απ' ολόγυρα και του συνιστούν να φυλαχθεί από τους αλεξιπτωτιστές, οι οποίοι μ' ένα πολυβόλο είχαν οχυρωθεί πίσω από ένα σωρό αμμόσακους έξω από το κατάστημα Καβαλάκη. Με μία χειρονομία περιφρονήσεως προς τον κίνδυνο και το θάνατο, προχωρεί ακάλυπτος ακολουθούμενος από μερικούς ένοπλους. Δεν κάνει όμως μερικά βήματα και μια ριπή ρίχνει νεκρό το άξιο παλικάρι».
Με βάση τα ιστορικά στοιχεία που παρέθεσε η οικογένεια του Ταγματάρχη Τζουλάκη στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων και η εγγονή του, Κατερίνα Αποστολάκη, από ομιλία του αείμνηστου δικηγόρου, ιστορικού και ερευνητή Δημήτρη Ξυριτάκη που έγινε το 1996, ο Ταγματάρχης Τζουλάκης έπεσε γαζωμένος από τις ριπές των γερμανικών πολυβόλων τις μεσημβρινές ώρες της 21ης Μαΐου 1941.
«Ας θυμηθούμε λοιπόν κι εμείς, με την ευκαιρία αυτή, τις στιγμές που σφράγισαν μ΄ ένα συγκλονιστικό φινάλε την ενδιαφέρουσα σταδιοδρομία του πρωτομάρτυρα της πόλης μας» τονίζει ο Δ. Ξυριτάκης στην ομιλία του και προσθέτει:
«Η ζωή του Μιχάλη Τζουλάκη, αν και μεστή σε δράση όπως θα δούμε παρακάτω, υπήρξε σύντομη. Σταμάτησε όμως μ' έναν τρόπο που από μόνος του αρκεί να τον κατατάξει στις ιστορικές μορφές του τόπου αυτού. Γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1896 στο Μαλεβιζώτικο κεφαλοχώρι Άγιο Μύρωνα, τότε έδρα Ειρηνοδικείου και Υποθηκοφυλακείου.
Εκεί έβγαλε το Δημοτικό ενώ το Γυμνάσιο στο Ηράκλειο. Η οικογένειά του ήταν αγροτική και πολυμελής, αυτός όμως αναζήτησε διέξοδο στο στρατό, όπου κατατάχθηκε τον Οκτώβριο του 1916. Η Μεγάλη Ιδέα που διαπερνούσε ακόμη την ελληνική κοινωνία με τη θερμουργό πνοή του Ελευθερίου Βενιζέλου τον συνεπήρε ώστε να αποφασίσει να παραμείνει στον ελληνικό στρατό, που ήταν το κύριο όργανο πραγμάτωσής της. Η εξέλιξή του στο στράτευμα, όπως μαρτυρεί το φύλλο μητρώου και τα άλλα τεκμήρια από το αρχείο που φυλάσσει η οικογένειά του, υπήρξε ραγδαία αν και η μόνη στρατιωτική σχολή που παρακολούθησε ήταν εκείνη των κατωτέρων αξιωματικών. Το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής θητείας του μέχρι το 1935, οπότε αποτάχθηκε ως ένας από τους πρωταίτιους του γνωστού αποτυχόντος Κινήματος, αναλώθηκε σε μάχες και επικίνδυνες αποστολές.
Στο προαναφερόμενο φύλλο μητρώου μνημονεύεται η συμμετοχή του σε μάχες της Μακεδονίας και της Μικράς Ασίας κατά κύριο λόγο. Τραυματίσθηκε πολλές φορές για να επιστρέψει στο μέτωπο πριν καλά - καλά κλείσουν οι πληγές του και τιμήθηκε με σημαντικές διακρίσεις όπως το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας (Αύγουστος 1925), δύο φορές τον Πολεμικό Σταυρό(Ιανουάριος και Μάιος 1918), και το Διασυμμαχικό Μετάλλιο»
Δεν ήταν βέβαια δυνατόν, σημειώνει ο Δ. Ξυριτάκης, να αποφύγει τις συνέπειες της πίστης του στο Βενιζέλο και τη Δημοκρατική Ιδέα που τα πλήρωσε με πολύμηνες φυλακίσεις με αποκορύφωμα την καταδίκη του από το Διαρκές Στρατοδικείο Χανίων για τη συμμετοχή του στο Κίνημα του '35 που σήμανε και την απόταξή του από το στράτευμα. Χρειάστηκε δε να κινδυνεύσει η πατρίδα ώστε η πανικόβλητη μεταξική Δικτατορία με τον τότε πρωθυπουργό της καθηγητή Κορυζή να τον ανακαλέσει στα όπλα με το βαθμό του ταγματάρχη ένα μήνα περίπου πριν τη γερμανική επίθεση. Έτσι η Μάχη της Κρήτης τον βρήκε στο Ηράκλειο επιφορτισμένο να υπερασπίσει το Κάστρο μας με ασήμαντα πολεμικά μέσα».
Κατά τις απογευματινές ώρες, αναφέρει ο Δ. Ξυριτάκης, η σορός του Μ. Τζουλάκη θάφθηκε έξω από το ιερό του Αγίου Τίτου μαζί με τον άλλο ήρωα της ημέρας εκείνης, υπολοχαγό Μαρινέλλη, που έπεσε σε οδομαχία στην περιοχή του λιμανιού. Δεν γνωρίζουμε πόσοι παρακολούθησαν τη νεκρώσιμη τελετή. Γνωρίζουμε όμως, ότι δεν την παρακολούθησαν η σύζυγός του Ασπασία το γένος Μπογιατζίδη, (σημ: απεβίωσε στις το 1999) και η κόρη του, Λένα Αποστολάκη, 10 χρονών τότε ( σημ: Έφυγε από τη ζωή το 2008). Ο ηρωικός ταγματάρχης είχε προνοήσει να τις στείλει λίγες ημέρες νωρίτερα στην κωμόπολη των Μοιρών όπου πληροφορήθηκαν το θάνατό του, δύο μέρες αργότερα…
Η ανακομιδή των οστών του
Στις 21 Μαΐου 1947 μεταφέρθηκαν τα οστά του στη γενέτειρα του τον Άγιο Μύρωνα και η εφημερίδα «Η ΔΡΑΣΙΣ» σε εκτενές ρεπορτάζ της στην 1η σελίδα αναφέρεται στη συγκινητική τελετή σημειώνοντας μεταξύ άλλων: «Η πόλις Ηρακλείου, η κωμόπολις Άγιος Μύρων και ολόκληρος ή Εύανδρος Επαρχία Μαλεβυζίου εκήδευσεν χθές εν πρωτοφανεί παλλαϊκώ συναγερμό τον θρυλικόν Tαματάρχην του Πεζικού ΤΖΟΥΛΑΚΗ ΜΙΧΑΗΛ τού Μυρωνος».
Επίσης η εφημερίδα «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ» σε πρωτοσέλιδο άρθρο του έκδοτη της και κορυφαίου αρθρογράφου Αριστοτέλη Γραμματικάκη στις 20 Μαΐου 1951 -δέκα χρόνια από τη Μάχη της Κρήτης- αναφέρεται στην προσωπικότητα του ταγματάρχη και στην προσφορά του,περιγράφοντας γλαφυρά το βαθύτερο νόημα της θυσίας του και επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: «Η Κρήτη -του Μάη του 1941- δεν ήταν ένα άψυχο νησί πεταμένο όπως τόσα νησιά, σε μιαν άκρη της άσπρης θάλασσας. Ήταν ένα είδος ζωντανού συνόλου που αποτελούσαν μερικές χιλιάδες Τζουλάκηδες. Τζουλάκηδες μικροί ή μεγάλοι, στρατιωτικοί ή πολίτες, άνδρες ή γυναίκες και παιδιά ακόμη…».
Μετά από χρόνια και όταν αναγέρθηκε στο Ηράκλειο το μνημείο για τη Μάχη της Κρήτης, τα οστά του, με ιδιαίτερες τιμές μεταφέρθηκαν από τη γενέτειρα του και εναποτέθηκαν σε χώρο κάτω από το μνημείο μαζί με άλλων πεσόντων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Μάχη της Κρήτης: Οι πρωτοετείς Ευέλπιδες πέφτουν στη φωτιά του πολέμου
H Μάχη της Κρήτης: 81 χρόνια από την επική αναμέτρηση στο νησί των Γενναίων (Βίντεο)
Χερσόνησος: Εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τη Μάχη του Κοψά (φώτο)
