Αντίδραση από τα Περιφερειακά Κανάλια για το νομοσχέδιο

Την θεσμική αναγκαιότητα για δημιουργία ξεκάθαρου, σαφούς και λειτουργικού νομοθετικού πλαισίου για το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο της χώρας επισημαίνει η Ενωση Ενημερωτικών Τηλεοράσεων Ελληνικής Περιφέρειας (ΕΕΤΕΠ) εξηγώντας ότι επι 25 χρόνια ζητά από τις εκάστοτε κυβερνήσεις «μόνιμη, βιώσιμη και δίκαιη λύση».

Ωστόσο, για το προωθούμενο νομοσχέδιο επισημαίνουν ότι το αρμόδιο υπουργείο δεν προχώρησε σε διάλογο με τις τις συλλογικότητες του χώρου με αποτέλεσμα να μην λάβει υπόψη του τις ραγδαίες εξελίξεις που έχουν σημειωθεί στο χώρο των τηλεπικοινωνιών. 

«Ο συντάκτης του νομοσχεδίου φαίνεται να αγνοεί ότι είμαστε, ήδη από καιρό, στην εποχή της ψηφιακής τηλεόρασης. Έχουμε προσπεράσει οριστικά την εποχή της αναλογικής τηλεόρασης, που χαρακτηριζόταν από το περιορισμένο της διαθεσιμότητας συχνοτήτων» αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Επίσης, χαρακτηρίζουν «πολιτικά και εθνικά προβληματικό και θεσμικά παράδοξο» το σύστημα πλειοδοσίας για την παραχώρηση των αδειών «όπου άδεια παίρνει αυτός που δίνει τα περισσότερα, αγνοείται πλήρως ή ήδη διαμορφωμένη κατάσταση και δεν λαμβάνονται υπόψη σοβαροί παράγοντες όπως οι επενδύσεις που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα και η δημιουργία δημοσιογραφικού δυναμικού και τεχνικού προσωπικού που καταξιώθηκε μέσα από το κοινό που τα ανέδειξε και τα αναγνωρίζει για πάνω από μια 25ετία. Αγνοείται επίσης και η συμβολή των περιφερειακών σταθμών στην ενημέρωση, τον πολιτισμό την ψυχαγωγία αλλά και την τοπική ανάπτυξη Οι περιφερειακοί σταθμοί που λειτουργούν νόμιμα μέχρι σήμερα θα βρίσκονται έτσι σε δυσμενέστερη θέση απέναντι σε φιλόδοξους επενδυτές, που δεν θα έχουν υποστεί τα πλήγματα μίας πολυετούς οικονομικής κρίσης. Που, χτύπησε, μάλιστα, ιδιαίτερα, τα ΜΜΕ».

Επιπροσθέτως, σημειώνουν ότι οι προωθούμενες διατάξεις αγνοούν «πλήρως και δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη την τεράστια διαχωριστική γραμμή που υπάρχει μεταξύ των τηλεοπτικών σταθμών εθνικής και περιφερειακής εμβέλειας. Είναι όχι μόνο άδικο αλλά και καταφανώς λανθασμένο να «τσουβαλιάζονται» και οι μεν και οι δε αδιακρίτως στο ίδιο πλαίσιο ρυθμίσεων χωρίς καμιά διαφοροποίηση ακόμη και εκεί που αυτή είναι εξόφθαλμα αναγκαία. Τα συμφέροντα της περιφερειακής τηλεόρασης δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των τηλεοράσεων εθνικής εμβέλειας. Ούτε έπονται αυτών. Έχουμε ιδιαιτερότητες. Και ως προς το μέγεθος. Και ως προς το κοινό που τα ελέγχει με μία καθημερινότητα και διαρκή αμεσότητα. Η ρύθμιση των θεμάτων μας δεν μπορεί να μετακινηθεί στο μέλλον». Προσθέτουν ότι παρέχεται εξουσιοδότηση σε μία υπερβολική γκάμα αρμοδιοτήτων στον Υπουργό Επικρατείας «χωρίς προϋποθέσεις. Χωρίς όρους. Χωρίς κριτήρια. Αυτό συνιστά επικίνδυνη και αδικαιολόγητη αυθαιρεσία και σίγουρα είναι αντισυνταγματικό. Αυτή η τακτική είναι εξαιρετικά ενοχλητική και η αοριστία επιτείνεται, όταν οι εξουσιοδοτικές διατάξεις αφορούν μόνο την περιφερειακή τηλεόραση. Δηλαδή, αντιμετωπίζεται για μια ακόμη φορά ως το αποπαίδι των ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης έναντι των σταθμών εθνικής εμβέλειας». Αναφορικά με τις αναγκαίες συνέργειες αναφέρεται ότι «απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στο επιθυμητό και ευκταίο ενδεχόμενο των συνεργειών και συμπράξεων μεταξύ των περιφερειακών Τ/Σ για τη μείωση του υψηλού λειτουργικού κόστους και την πραγματοποίηση οικονομιών κλίμακας μέσα από την από κοινού διαχείριση πόρων, μέσων, εξοπλισμού ή και περιεχομένου (προγράμματος η εκπομπών πολιτισμού , λόγου κλπ.) ή την αξιοποίηση διαφημιστικών δυνατοτήτων υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν παραβιάζονται οι κανόνες περί αθέμιτου ανταγωνισμού».

Υπενθυμίζεται ότι εκτός από τις υποχρεώσεις των περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών υπάρχουν και οι αντίστοιχες της πολιτείας « που η νομοθεσία της επιβάλλει όταν π.χ κατανέμει την κρατική διαφήμιση και «λησμονεί» να εφαρμόσει τις διατάξεις του ΠΔ261/97 και του Ν2328/95 που επιβάλλουν την κατανομή τουλάχιστον του 30% της συνολικής διαφημιστικής δαπάνης κάθε φορέα του δημοσίου στα περιφερειακά ΜΜΕ. Πρέπει στο Ν/Σ να προβλεφθεί ο έλεγχος και η διασφάλιση της εφαρμογής των σχετικών διατάξεων με επιβολή κυρώσεων για όσους την αγνοούν». Αναρωτιούνται επίσης « Γιατί όμως αγνοεί τα περιφερειακά ραδιόφωνα ενώ περιλαμβάνει τους περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς; Στο χώρο αυτό η ανάγκη θεσμικής τάξης είναι ακόμη μεγαλύτερη καθώς πάνω από 1200 Ρ/Σ εκπέμπουν από πάνω από 2000 ελεύθερα και παράνομα κέντρα εκπομπής και παράλληλα το μεγαλύτερο μέρος αυτών δικτυώνονται παράνομα με κεντρικούς Αθηναϊκούς σταθμούς ακόμη και για 24 ώρες, παρεμβαίνοντας μόνο για μετάδοση τοπικών διαφημίσεων κατά αυθαίρετο και παράνομο τρόπο. Χωρίς να έχουν προσωπικό η και εγκαταστάσεις συμμετέχουν στο ραδιοτηλεοπτικό πεδίο κατά παράνομο και ανεξέλεγκτο τρόπο. Αυτό δημιουργεί αθέμιτο ανταγωνισμό εκτός των άλλων, και στους δικούς μας περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς».

Τέλος, οι θέσεις τις ΕΕΤΕΠ, αναλυτικά για τα άρθρα του νομοσχεδίου έχουν ως εξής: 

Επί του άρθρου 1

Διαφωνούμε ρητά και απόλυτα με το επιλεγέν σύστημα «της διαγωνιστικής διαδικασίας μέσω πλειοδοσίας». Προτείνουμε το σύστημα αξιολογικής επιλογής μέσω μοριοδότησης συνδυασμένων ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ. Όπως, επενδύσεις που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί, Εμπειρία και παλαιότητα, προσφορά και συμβολή στην ανάπτυξη της Ελληνικής περιφέρειας σε σχέση με τους στόχους που προβλέπει και επιβάλλει το Σύνταγμα κλπ.

Η παροχή υπηρεσιών επίγειας ψηφιακής τηλεοπτικής ευρυεκπομπής δεν πρέπει να αποτελεί μόνον και αποκλειστικά «υπηρεσία γενικού οικονομικού συμφέροντος». Επίσης και κυρίως συνιστά υπηρεσία υψηλής αξίας και δημοσίου ενδιαφέροντος που αφορά την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας μας.

Η ρύθμιση έρχεται και σε αντίθεση με την διακηρυγμένη σε πολλές συνεντεύξεις θέση του αρμόδιου Υπουργού για την ανάγκη ποιότητας στις τηλεοπτικές υπηρεσίες. Η ποιότητα δεν διασφαλίζεται από τα λεφτά, σε ευρώ ή σε άλλο νόμισμα, που διαθέτει ο πρώτος τυχών επιχειρηματίας αν αυτό είναι το ένα και μοναδικό κριτήριο επιλογής!

Η οριζόμενη κάλυψη του 98% της γεωγραφικής περιοχής μας πρέπει να αφορά και να δεσμεύει συμβατικά τον Πάροχο δικτύου και όχι τους περιφερειακούς σταθμούς.

Επί του άρθρου 2

Οι «ισχύοντες χάρτες συχνοτήτων» παρουσιάζουν σοβαρά λειτουργικά προβλήματα σε αρκετές περιοχές με αποτέλεσμα σε κάποιες να δημιουργούνται τραγελαφικές καταστάσεις ή διαχειριστικά και οικονομικά αδιέξοδα. Απαιτείται η άμεση διόρθωση αυτών των καταστάσεων. Θα ακολουθήσουν συγκεκριμένες προτάσεις μας, ανά περιοχή.
 
Η ανάθεση στην αποκλειστική αρμοδιότητα του αρμόδιου για τα ΜΜΕ Υπουργού της ανεξέλεγκτης εξουσίας να αποφασίζει κυρίαρχα, χωρίς καν την σύμφωνη γνώμη άλλου οργάνου και χωρίς καν την απαίτηση της ύπαρξης σχετικών μελετών ή άλλης
επιστημονικής τεκμηρίωσης, για τον αριθμό των δημοπρατούμενων αδειών αλλά και για την τιμή εκκίνησης ανά κατηγορία αδειών, συνιστά επικίνδυνη και αδικαιολόγητη αυθαιρεσία. Πρέπει τα κορυφαία αυτά ζητήματα να ρυθμίζονται στον ίδιο το νόμο για να μην καταλείπεται περιθώριο παρεξηγήσεων και δυνατότητα του εκάστοτε Υπουργού να «παίζει πολιτικά παιχνίδια» σαν αυτά που χρόνια τώρα καταγγέλλει ως αντιπολίτευση η σημερινή κυβέρνηση! Αν αυτό δεν γίνει τότε το ελάχιστο πρέπει να είναι η απαίτηση της σύμφωνης γνώμης του ΕΣΡ με βάση τεχνοκρατικά κριτήρια.

Η τιμή εκκίνησης δεν μπορεί να είναι «κατά κατηγορία δημοπρατούμενων αδειών» γιατί στην περίπτωση της περιφέρειας υφίστανται τεράστιες διαφοροποιήσεις κάθε είδους μεταξύ των επιμέρους περιφερειών (και όχι μόνο πληθυσμιακές) που ασφαλώς θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.
 
Στο δεύτερο εδάφιο της παρ.7 του άρθρου 2 η «δυνατότητα» του ΕΣΡ να εκδίδει χωριστές προκηρύξεις ανά κατηγορία αδειών, να αντικατασταθεί από σχετική «υποχρέωση», για τους λόγους που έχουν ήδη αναλυθεί.
 
Επί του άρθρου 3

Δεν προβλέπεται η δυνατότητα συγχωνευμένων ή υπό συγχώνευση εταιρειών που ήδη δραστηριοποιούνται στο χώρο να υποβάλλουν σχετική αίτηση όπως προέβλεπε άλλωστε και ο νόμος 3592/07 (άρθρο 6 παρ. 8δ). Έτσι μια επιθυμητή εξέλιξη αντί να ενισχύεται αποθαρρύνεται ακόμη περισσότερο.
 

Και εδώ όπως και στα υπόλοιπα άρθρα που αφορούν τις προϋποθέσεις αδειοδότησης ο νομοθέτης, κινούμενος στην ακριβώς αντίθετη λογική της αξιολόγησης της ήδη υφιστάμενης κατάστασης, διευκολύνει υπέρμετρα και αδικαιολόγητα την διεκδίκηση αδειών και την είσοδο στο χώρο όχι μόνο οντοτήτων παντελώς άσχετων η ακόμη και προβληματικών με το αντικείμενο αλλά ακόμη και ανύπαρκτων! Με βάση τη ρύθμιση του άρθρου αυτού αλλά και των άρθρων 4, 7, 8, 9 μπορεί να διεκδικήσει και να λάβει άδεια εταιρεία που δεν έχει συσταθεί, δεν έχει εξοπλισμό, δεν έχει κτηριακές εγκαταστάσεις, δεν υποβάλλει πρόγραμμα, δεν έχει προσωπικό, με μόνο δικαιολογητικό την υποβολή υπεύθυνης δήλωσης ότι θα τα «διαθέτει όλα αυτά προσεχώς»! Εμείς οι περιφερειακοί σταθμοί για 25 χρόνια τα έχουμε όλα αυτά. Γιατί τόσο επιδεικτικά να αγνοούνται; Πρέπει βασικό στοιχείο των κριτηρίων να είναι η ΕΜΠΕΙΡΙΑ και η ΠΑΛΑΙΟΤΗΤΑ των περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών
 
Επί του άρθρου 4

Και στο σημείο αυτό διαφωνούμε απόλυτα με την ανέλεγκτη δυνατότητα του κάθε αρμόδιου Υπουργού να καθορίζει μονομερώς, αυθαίρετα και χωρίς τη σύμφωνη γνώμη άλλου οργάνου μια από τις σημαντικότερες προϋποθέσεις αδειοδότησης. Το ελάχιστο καταβεβλημένο κεφάλαιο πρέπει να καθορίζεται και στην περίπτωση των περιφερειακών Τ/Σ απευθείας από το νόμο.
 
Είναι άδικη και αυθαίρετη η προβλεπόμενη κατηγοριοποίηση του οριζόμενου ελάχιστου καταβεβλημένου κεφαλαίου ανάλογα με τον πληθυσμό και μόνο της κάθε περιφέρειας. Δεν λαμβάνονται υπόψη σοβαρότατοι παράγοντες όπως το ανάγλυφο της περιφέρειας και οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες.

Η απαίτηση της διατήρησης του ελάχιστου καταβεβλημένου κεφαλαίου και ων ιδίων κεφαλαίων καθ όλη τη διάρκεια ισχύος της άδειας σημαίνει άραγε ότι αποκλείονται οι ζημιογόνες χρήσεις, χωρίς έστω την πρόβλεψη να καλύπτονται από ίδια συμμετοχή οι ζημιές με ένα έτος π.χ. διάστημα θεραπείας;
 
Αφού μιλάμε για Α.Ε δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί και εδώ η σχετική νομοθεσία περί Α.Ε όσον αφορά τη σχέση ίδιων κεφαλαίων και Μ.Κ; Σχετικοί νόμοι υπάρχουν.
 
Επί του άρθρου 5

Δεν λαμβάνονται ουδόλως υπόψη θέματα εθνικής ιδιαιτερότητας και σημασίας, ειδικότερα στις παραμεθόριες περιοχές όσον αφορά την ιδιοκτησία των Τ/Σ . Φτάνει μόνο η ονομαστικοποίηση των μετοχών ή είναι υπόθεση εθνικής σημασίας η γνώση και διασφάλιση ότι οι άδειες δεν θα πάνε σε εταιρείες και πρόσωπα που μπορεί να έχουν «άλλους σκοπούς». Στις παραμεθόριες περιοχές πρέπει να διασφαλιστεί ότι τα ΜΜΕ θα είναι ελληνικών συμφερόντων. Ο τρόπος νομικά μπορεί να βρεθεί. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τους ήδη γνωστούς στην πολιτεία υπάρχοντες και λειτουργούντες περιφερειακούς τηλεοπτικούς σταθμούς

Επί του άρθρου 6

Οι διατυπώσεις περί ασυμβιβάστου πρέπει να έχουν τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια και ακρίβεια ώστε να μην υπάρξουν προβλήματα εναρμόνισης με το δίκαιο της Ε.Ε.

Με την επιφύλαξη της προηγούμενης παραγράφου πρέπει, για λόγους πληρότητας του νομοθετήματος να προβλεφθεί η απαγόρευση συγκέντρωσης των Μέσων ανεξάρτητα από το αν και σε ποιο βαθμό αυτή προβλέπεται από άλλες διατάξεις.

Επί του άρθρου 7

Στο άρθρο αυτό ισχύουν όλες οι γενικές θέσεις μας και ιδίως αυτές που αφορούν την ανάγκη εκτίμησης της ήδη διαμορφωμένης κατάστασης. Είναι δυνατόν να αγνοείται η νόμιμη λειτουργία μας επί 25 έτη; Τα πάγια και ζητούμενα λοιπά οικονομικά στοιχεία των Σταθμών μας υπάρχουν, αξιοποιούνται και ανανεώνονται για 25 συνεχή χρόνια. Η υπάρχουσα υποδομή μας πρέπει να ληφθεί υπόψη. Έχουν ήδη υποβληθεί ακόμη και σε φωτοαντίγραφα των τιμολογίων αγοράς στο ΕΣΡ ( το 1998 και το 2003) και εμφανίζονται στους Ισολογισμούς μας.

Επί των άρθρων 8 και 9

Τα άρθρα αυτά αφορούν το περιεχόμενο του προγράμματος και το απασχολούμενο προσωπικό. Έχουμε βασικές αντιρρήσεις. Αγνοούν την πραγματικότητα των περιφερειακών τηλεοπτικών σταθμών που αποτελούν την αμφίδρομη σχέση ανάμεσα στους σταθμούς και το κοινό. Και φυσικά ξεπερνούν τις οικονομικές δυνατότητες της περιφερειακής τηλεόρασης.

Επί του άρθρου 10

Θεωρούμε υπερβολική και ασφυκτική την ποινή αποκλεισμού και ανάκλησης της άδειας σε σχέση με την εξέλιξη των δανειακών υποχρεώσεων του τηλεοπτικού σταθμού και των μετόχων του. Οι σημερινές δανειακές υποχρεώσεις των περιφερειακών εταιρειών μας είναι ελάχιστες η και αμελητέες. Καμία Τράπεζα δεν μας έδινε δάνεια. Είναι δυνατόν με μία εντολή τραπεζών να κλείνεται ένας τηλεοπτικός σταθμός και να πετιόνται στο δρόμο ένα σωρό εργαζόμενοι; Δεν θα λαμβάνονται υπόψη οι οικονομικές συνθήκες και περιστάσεις, όπως οι σημερινές; Για το δε παράβολο ήδη δυο φορές έχουμε πληρώσει χωρίς να ευοδωθεί η αδειοδοτική διαδικασία. Αυτά τα ήδη πληρωμένα παράβολα πρέπει να συμψηφιστούν αφού η ακύρωση των παλαιών διαδικασιών δεν έγινε με ευθύνη μας.

Επί του άρθρου 11

Στην παράγραφο 3 αναφέρει ότι «τυχόν στοιχεία που έχουν υποβληθεί στο ΕΣΡ στο πλαίσιο παλαιοτέρων διαδικασιών δεν λαμβάνονται υπόψη». Τα ζητούμενα του άρθρου περί διαφάνειας πόθεν έσχες κλπ. είναι πλήρως αποδεκτά. Όμως επί 25 χρόνια εμείς οι περιφερειακοί σταθμοί ελεγχόμαστε πλήρως και σκληρά και από το ΕΣΡ ( κάθε χρόνο υποβάλλουμε πλήρη στοιχεία οικονομικής κατάστασης των μετόχων και των εταιρειών μας) . Οι φάκελοι είναι στο αρχείο του ΕΣΡ. Είναι δυνατόν να αγνοείται όλη αυτή η 25χρονη ελεγκτική σκληρή διαδικασία και να απαιτείται προσκόμιση οικονομικών στοιχείων από το 1990; (από τότε που λειτουργούμε). Είναι δυνατόν να εξομοιώνονται οι εταιρείες μας, που για 25 χρόνια λειτουργούν και ελέγχονται με νεοεισερχόμενους στο χώρο με τις απλές δηλώσεις που απαιτούνται σήμερα; Αυτή η διαδικασία πρέπει να αλλάξει και να ληφθούν υπόψη όλοι οι φάκελοι ελέγχου μας, που υπάρχουν στο ΕΣΡ. Θα βοηθηθεί και η διαδικασία αλλά και το κρατικός ελεγκτικός μηχανισμός.

Επί των άρθρων 12 και 13

Ισχύουν όλες οι γενικές θέσεις μας όσον αφορά το βέλτιστο σύστημα επιλογής των ενδιαφερομένων προς αδειοδότηση. Στην περίπτωση που παραμείνει η διαδικασία δημοπράτησης ως έχει πρέπει τουλάχιστον να τροποποιηθεί η διάταξη περί υποχρεωτικής καταβολής του τιμήματος από τον υπερθεματιστή άμεσα, εντός 15 ημερών και εφάπαξ! Αυτό είναι αδύνατον με τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά, αν μιλάμε βεβαίως για επιχειρηματίες που κινούνται εντός αυτής. Είναι αδύνατον οι περιφερειακοί σταθμοί να προκαταβάλουν το τίμημα δεκαετίας. Αρκεί μια ματιά στους Ισολογισμούς μας για να διαπιστώσει κανείς ότι είναι αντικειμενικά αδύνατη η καταβολή εφ άπαξ οποιουδήποτε τιμήματος.

Επί του άρθρου 14

Σαφώς και επακριβώς πρέπει να προσδιοριστούν δυο ζητήματα:

Το ζήτημα της δικτύωσης και των συνεργασιών όπου στη λογική της ενθάρρυνσης των συνεργειών και συμπράξεων μεταξύ περιφερειακών Τ/Σ στην οποία ήδη αναφερθήκαμε, και ταυτόχρονα να υπάρξει αναλυτική, ακριβής και σαφής περιγραφή στο νόμο, της έννοιας και του περιεχομένου των σχετικών όρων της δικτύωσης και των συνεργασιών, ώστε να αποτραπεί το φαινόμενο καταχρηστικών και αυθαίρετων ερμηνειών και της επιβολής υπέρογκων προστίμων από το ΕΣΡ όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Ήδη στον εν ισχύ Ν4279/2014 άρθρο 6 περιγράφονται ορισμένες παρόμοιες διαδικασίες.
 
Όπως προαναφέρθηκε η οριζόμενη κάλυψη του 98% της γεωγραφικής περιοχής μας πρέπει να αφορά και να δεσμεύει συμβατικά τον Πάροχο δικτύου και ΟΧΙ τους περιφερειακούς σταθμούς.
 
Επί του άρθρου 15

Να προβλεφθεί ως λόγος ανάκλησης της άδειας η μη χρησιμοποίησή της για την λειτουργία του Τ/Σ μέσα σε εύλογο και πάντως σύντομο χρονικό διάστημα. Δεν είναι δυνατόν να ευνοούνται συνεχώς οι προτιθέμενοι να εισέλθουν στο χώρο έναντι των ήδη από 25ετίας λειτουργούντων.
 
Με βάση το ίδιο σκεπτικό πρέπει να προβλεφθεί ως λόγος ανάκλησης της άδειας, η μη υλοποίηση των δεσμεύσεων που αφειδώς αναλαμβάνονται από ενδιαφερόμενους με υπεύθυνες δηλώσεις.
 
ΛΟΙΠΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Η υπάρχουσα πολύχρονη εμπειρία στον χώρο, έχει δείξει ότι διαρκώς μας απασχολούν τα πιο κάτω θέματα που απαιτούν σαφή και εμπεριστατωμένη καταγραφή και επεξήγηση:

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ: Οι ασάφειες, τα εριζόμενα σημεία αλλά και οι υπερβολές της νομοθεσίας περί πνευματικής ιδιοκτησίας όσον αφορά τουλάχιστον τους ενημερωτικούς περιφερειακούς Τ/Σ. Οι εμπορικές εταιρείες διαχείρισης δικαιωμάτων εκμεταλλεύονται, όλες αυτές τις ασάφειες, χρησιμοποιούν περιφερομένους επαγγελματίες μάρτυρες στα δικαστήρια, ακόμη και τον κρατικό μηχανισμό (πχ την Αστυνομία) με μόνο στόχο την αναγκαστική είσπραξη και το κέρδος. Πως το ανέχεται αυτό ένα ευνομούμενο κράτος; Ποια είναι τα αρχικά και συγγενικά δικαιώματα που προστατεύονται, ποιων προσώπων, αν περιλαμβάνονται ή όχι τα έσοδα μας από το ενημερωτικό σκέλος του προγράμματος μας ή όχι (αφού αυτό δεν περιλαμβάνει κανένα πνευματικό δικαίωμα), με πόσους και ποιους φορείς συλλογικής διαχείρισης πρέπει να συμβληθούν οι Τ/Σ κλπ. Επιβάλλεται ακριβής και αναλυτικός καθορισμός των συγκεκριμένων διατυπώσεων και πρέπει να υπάρξει ο αναγκαίος διάλογος για τις διασαφηνίσεις αυτές.

ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΨΗΦΙΑΚΟ ΠΑΡΟΧΟ: Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει πρόβλεψη για τη ρύθμιση των σχέσεων μεταξύ ψηφιακού παρόχου και του παρόχου προγράμματος. H σχέση αυτή πρέπει να είναι ρυθμισμένη διότι ο ψηφιακός πάροχος απολαμβάνει των δυνατοτήτων του μονοπωλιακού ή του ολιγοπωλιακού ελέγχου της αγοράς. Έτσι εμείς, ως περιφερειακή τηλεόραση θα βρεθούμε σε πλήρη αδυναμία να διαπραγματευτούμε δίκαιους και κοινά αποδεκτούς όρους. Τεχνικούς, εμβέλειας και οικονομικούς. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί είτε απευθείας από τον νόμο είτε δια μέσου ανεξάρτητης αρχής, η οποία θα λάβει υπόψη της όλα τα δεδομένα, που σήμερα είναι κατ’ εξοχήν οικονομικά. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κανένα εκ των μελών της Ένωσής μας δεν έχει μερίδιο ή μετοχή στον ενεργό σήμερα ψηφιακό πάροχο. Αντιθέτως όλοι έχουμε υπογράψει 15ετεις δεσμευτικές συμβάσεις μαζί του. Σε περίπτωση αλλαγής πλαισίου του ψηφιακού παρόχου πρέπει να ληφθεί υπόψη και να λυθεί το παραπάνω. Οι περιφερειακοί σταθμοί δεν εισέρχονται ουδόλως στο θέμα σχέσεων της πολιτείας με τον ψηφιακό πάροχο. ΖΗΤΟΥΜΕ όμως από την πολιτεία να επανεξετάσει το σχετικό τύπο με το οποίο πληρώνουμε την DIGEA. Αυτός ο οικονομικός τύπος εκπονήθηκε και επιβλήθηκε από την ΕΕΤΤ με αυθαίρετο τρόπο και χωρίς κανένα διάλογο.
 
Επίσης ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ στην σχέση με τον νυν ψηφιακό πάροχο είναι η συνολική χωρητικότητα σε Μbps ανά περιφερική ζώνη που δίνει στους σταθμούς της Περιφέρειας. Έτσι παρατηρείται ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ σε σχέση με τους σταθμούς Πανελλήνιας εμβέλειας. Σε αυτούς ο ελάχιστος ρυθμός μετάδοσης είναι >3 Μbps σε SD ενώ στην περιφέρεια δίδεται από 1.7 έως 2 Μbps. Έτσι φαίνεται καθαρά η προτίμηση στους μεγάλους σταθμούς εις βάρος μας και μας αφήνει χωρίς προοπτική ανάπτυξης (High Definition κλπ.)

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ

Το υπό διαβούλευση σχέδιο Νόμου, σύμφωνα με τις κυβερνητικές προθέσεις και δηλώσεις, έχει την πρόθεση να διευθετήσει και να λύσει χρόνια ζητήματα του ραδιοτηλεοπτικού πεδίου. Ραδιοτηλεοπτικό πεδίο όμως δεν είναι μόνο η Τηλεόραση αλλά και το Ραδιόφωνο. Κάναμε ήδη λόγο για το γνωστό περιβάλλον αυθαιρεσίας και παρανομίας με την ανεξέλεγκτη εκπομπή εκατοντάδων Ρ/Σ σε όλη τη χώρα. Στις Τηλεοράσεις με την ανάθεση εκπομπής σήματος στον ψηφιακό πάροχο λύθηκε με μιας το πρόβλημα. Στα Ραδιόφωνα της περιφέρειας όμως κυριαρχεί η παρανομία. Είναι απορίας άξιο γιατί ο νομοθέτης τα αγνοεί ενώ είναι απολύτως συνυφασμένα με την γενική ρύθμιση του Ραδιοτηλεοπτικού πεδίου. Την ίδια ώρα ο νομοθέτης περιλαμβάνει την Περιφερειακή τηλεόραση σε διαγωνιστική διαδικασία με τα Εθνικής Εμβέλειας κανάλια. Όχι όμως και τα ραδιόφωνα. Εύλογη και απολύτως δικαιολογημένη η απορία μας.

Την ίδια ώρα τα περισσότερα ραδιόφωνα της επαρχίας είναι παράνομα δικτυωμένα ακόμη και 24 ώρες με τα κεντρικά ραδιόφωνα πολιτικά, μουσικά, αθλητικά και εκπέμπουν το πρόγραμμα χωρίς προσωπικό, χωρίς εγκαταστάσεις χωρίς υποδομές. Εντελώς παράνομα και αυθαίρετα και χωρίς έλεγχο από κανένα. Που είναι εδώ το ΕΣΡ και η ΕΕΤΤ; Αυτά τα ραδιόφωνα παρεμβαίνουν μόνο για εκπομπή διαφημιστικών σε τοπικό επίπεδο και στερώντας τοπικά έσοδα από τους Περιφερειακούς σταθμούς. Πρέπει άμεσα να ρυθμιστεί το όλο ζήτημα και να καθοριστούν κανόνες και στα ραδιόφωνα ιδίως στις παράνομες δικτυώσεις που δημιουργούν παράνομο ανταγωνισμό και βάζουν σε κίνδυνο την λειτουργία μας.

ΙΙΙ. Επίμετρο

Η σαφής και λεπτομερής διατύπωση των γενικών θέσεών μας και των θέσεών μας σε κάθε άρθρο με κανένα τρόπο δεν ακυρώνει μία βασική πρόβλεψη της διαδικασίας της διαβούλευσης. Ζητάμε από την πολιτική εξουσία άμεση επαφή και διάλογο με τον αρμόδιο Υπουργό και τους συντάκτες του νομοσχεδίου.

Διαβούλευση με τίποτα δεν σημαίνει είτε γραπτοί μονόλογοι είτε «σημαδεμένοι» προφορικοί διάλογοι».