Το βάρος της Παιδείας ... στους ώμους των μαθητών

Το ζήτημα της επιβάρυνσης της υγείας των μαθητών από τη μεταφορά της σχολικής τσάντας έθεσαν πρόσφατα τέσσερις βουλευτές του ΚΚΕ, οι Θανάσης Παφίλης, Γιάννης Γκιόκας, Θεοδόσης Κωνσταντινίδης και Γιώργος Λαμπρούλης, με ερώτηση που κατέθεσαν στη Βουλή. Οι βουλευτές επισημαίνουν ότι εδώ και πολλά χρόνια είναι συνεχόμενη η αύξηση του βάρους της σχολικής τσάντας και του φορτίου που σηκώνουν καθημερινά οι μαθητές από και προς το σχολείο, ειδικά στις τάξεις του Δημοτικού, με τη σωματική ικανότητα των παιδιών να μην είναι τέτοια ώστε να μπορεί να αντέξει αυτά τα βάρη, ενώ επιπρόσθετα σε αυτή την ηλικία μπαίνουν οι βάσεις για την αρμονική μυοσκελετική ανάπτυξη των παιδιών.

Οι βουλευτές του ΚΚΕ επικαλούνται μάλιστα και πορίσματα επιστημονικών φορέων, σύμφωνα με τα οποία το συνιστώμενο βάρος για έναν μαθητή της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης πρέπει να είναι ανάλογο του 10% του σωματικού του βάρους, ενώ το μεγάλο βάρος της σχολικής τσάντας σε συνδυασμό με τη λανθασμένη τοποθέτησή της στον ώμο του μαθητή, επιβαρύνει τη σπονδυλική στήλη και μπορεί να προκαλέσει έντονο πόνο στη μέση, και παροδικές παραμορφώσεις, όπως κύφωση και λειτουργική σκολίωση εκ στάσεως.

Σε απάντηση της ερώτησης των βουλευτών του ΚΚΕ, ο υφυπουργός Παιδείας Συμεών Κεδίκογλου επικαλείται την ύπαρξη εγκυκλίου από το 2010, με την οποία δίνονται οδηγίες στις σχολικές μονάδες, στους εκπαιδευτικούς, αλλά και στους μαθητές και τους γονείς τους, σχετικά με όλες τις απαραίτητες ενέργειες στις οποίες οφείλουν να προβαίνουν, ώστε να αποφευχθεί η επιβάρυνση της υγείας των μαθητών από το βάρος της σχολικής τσάντας.

Επίσης, ο υφυπουργός Παιδείας ενημερώνει τους βουλευτές ότι στο πλαίσιο των προγραμμάτων αγωγής υγείας εντάσσονται και ενημερωτικές καμπάνιες σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς σχετικά με τη σχολική τσάντα.

Εξάλλου, με άλλη εγκύκλιο του 2010, έχει προβλεφθεί οι σχολικοί σύμβουλοι κατά τις επισκέψεις τους στα σχολεία να δίνουν τις κατάλληλες οδηγίες, προκειμένου να αποφεύγονται οι πολλές κατ’ οίκον εργασίες, οι οποίες δεν συμβάλλουν στην ποιοτική πρόσληψη της γνώσης, και ως εκ τούτου περιορίζεται σημαντικά ο αριθμός των εντύπων που μεταφέρει καθημερινά ο μαθητής από και προς το σχολείο, καθώς ένα μέρος των σχολικών βιβλίων και τετραδίων παραμένει στην αίθουσα διδασκαλίας.