Μερικές φορές, η επιστροφή ενός αθλητή δεν χρειάζεται φανφάρες. Χρειάζεται αληθινή πρόθεση, καθαρό μυαλό και ψυχική δύναμη. Κι αυτή την ήσυχη, αλλά σπουδαία διαδρομή διανύει φέτος η 25χρονη Βεατρίκη Λοππινέ. Μια αθλήτρια ξεχασμένη, που ήρθε να ξανασυστηθεί στο φίλαθλο κοινό του στίβου, που γύρισε χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά με πράξεις. Όχι για να αναβιώσει το παρελθόν — αλλά για να διεκδικήσει το παρόν!
Γεννημένη και μεγαλωμένη στο Ηράκλειο, είχε συμμετοχές και διακρίσεις στις αναπτυξιακές κατηγορίες, με συμμετοχές σε EYOF, σχολικά πρωταθλήματα και πανελλήνια. Από το 2018, ακολούθησε το δρόμο των σπουδών στη Γαλλία, ολοκληρώνοντας μεταπτυχιακό στο Sports Management, ενώ συνέχισε να εργάζεται και να αθλείται εκεί , μάλιστα, κατέκτησε την 7η θέση στο Πανγαλλικό Πρωτάθλημα Κ23 στα 400μ εμπόδια, ένα επίτευγμα που λίγοι γνωρίζουν.
Τα τελευταία δύο χρόνια χρειάστηκε να σταματήσει λόγω σοβαρού τραυματισμού και χειρουργικής επέμβασης. Όμως, το φθινόπωρο του 2024 επέστρεψε στην Κρήτη και ξεκίνησε προπονήσεις με τον παλιό της προπονητή, τον Αντώνη Τσατσάκη , χωρίς ιδιαίτερα μεγάλες προσδοκίες, μόνο με την ανάγκη να νιώσει ξανά καλά, σωματικά και ψυχικά.
Κι όμως, αυτή η “χαλαρή” επιστροφή μετατράπηκε σε μικρό θαύμα:
Στους Διασυλλογικούς Αγώνες Ανδρών/Γυναικών στον όμιλο του Ηρακλείου, η Λοππινέ συνέτριψε το ατομικό της ρεκόρ, σημειώνοντας 59.30 στα 400μ με εμπόδια — μια επίδοση που την κατατάσσει ήδη στην 20ή θέση όλων των εποχών στην Ελλάδα, με ελάχιστη χρονικά προετοιμασία!
Μπορεί το όνομά της να μην βρίσκεται (ακόμα) στα φώτα της δημοσιότητας, όμως τέτοιες περιπτώσεις αξίζουν θέση στο ενιαίο κάδρο του ελληνικού στίβου. Είναι οι μικρές ανθρώπινες ιστορίες, εκείνες που συχνά περνούν απαρατήρητες, αλλά συνθέτουν την ψυχή του αθλήματος που αγαπάμε.