Τηλεκπαίδευση: Η αριστεία από την αχρηστία, ένα καλώδιο δρόμος. Του Γιώργου Λαμπράκη

Είναι από τις περιπτώσεις που εύκολα αποφασίζεις πως, ανάμεσα στο δίλημμα "να κλαις ή να γελάς", καταλήγεις αβίαστα στο πρώτο, το κλάμα δηλαδή, γιατί έχουμε να κάνουμε με μικρά παιδιά!

Τα μικρά παιδιά και η ψυχοσύνθεσή τους όλους αυτούς τους μήνες που ζούμε την πανδημία, τα lockdown, τις συνεχείς απαγορεύσεις, τα "μη", τα "όχι", τις μάσκες, την απομόνωση, τον φόβο, αποτελεί ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στο βιβλίο του κορωνοϊού, το οποίο θεωρώ πως το προσπεράσαμε στη βιασύνη μας να διαβάσουμε και να κατανοήσουμε (;) τι στο διάβολο είναι αυτό που έχει συμβεί και ποια θα είναι η επόμενη μέρα.

Βλέπετε, έχουμε επικεντρωθεί (όχι άδικα) στα οικονομικά, στα νούμερα αυτής της κρίσης αφήνοντας λίγο παραπίσω τις ψυχές. Το βίωμα αυτής της κατάστασης - όχι από εμάς τους ...χοντρόπετσους και τους φορτωμένους με ένα κάρο προβλήματα μεγάλους αλλά - από τα μικρά μας τα παιδιά, θα έπρεπε να μας απασχολεί περισσότερο.

Δεν θα σας κουράσω με το πρώτο κύμα της πανδημίας και τα όσα έγιναν, αυτά είναι γνωστά σε όλους. Θα ξεκινήσω από το μεσημέρι της περασμένης Παρασκευής, όταν η κόρη μου γύρισε από το σχολείο και η πρώτη της κουβέντα ήταν: "Μπαμπά, θα μας κλείσουν πάλι το σχολείο μας;" Βλέπετε, η πληροφορία είχε διακινηθεί, οι δάσκαλοι το συζήτησαν στις τάξεις και ο προβληματισμός μπήκε μαζί με τα βιβλία στη τσάντα και ηρθε στο σπίτι...

Το απόγευμα της Παρασκευής και ενώ η ίδια η κυβέρνηση των "αρίστων" είχε προαναγγείλει πως θα είχαμε τις ανακοινώσεις από την υπουργό Παιδείας, ακούσαμε πως "η επιτροπή που συνεδρίαζε δεν είχε ακόμα τελειώσει", παραπέμποντάς μας στο Σάββατο. Πράγματι, η υπουργός Νίκη Κεραμέως ανακοίνωσε την επομένη μέρα το νέο lockdown στα σχολεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, από την Δευτέρα 16 Νοεμβρίου. Και με τις εξής ...ιδιαιτερότητες:

1. Τα μαθήματα της τηλεκαπαίδευσης δεν θα ξεκινούσαν την ίδια μέρα (16/11) αλλά την Τετάρτη 18/11. Δύο μέρες ...κάβα κράτησαν οι "άριστοι" για να ...σετάρουν τα συστήματα, καθώς γνώριζαν πως μετά τα προβλήματα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση Γυμνασίων και Λυκείων, υπήρχει κίνδυνος και με τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας.

2. Το ωράριο της τηλεκπαίδευσης δεν θα ήταν το ίδιο με το σχολείου, αλλά 2 το μεσημέρι, ακριβώς για τους ίδιους παραπάνω λόγους! Τις αστειότητες περί ...εξυπηρέτησης των γονέων τις αφήνω ασχολίαστες.

3. Κανείς από τους "άριστους" δεν σκέφτηκε πως τα παιδιά έχουν συνηθίσει σε ένα άλλο ωράριο (πρωϊνό ξύπνημα κλπ), πως μετά το σχολείο ακολουθούν τα αγγλικά τους ή τα άλλα μαθήματά τους, αναγκάζοντας τα φροντιστήρια να αναπροσαρμόσουν ξαφνικά το πρόγραμμά τους.

Κανένας από τους "άριστους" δεν μπήκε στη διαδικασία να σκεφτεί πως ειδικά στις μικρές ηλικίες, ακόμα και μία ημέρα να διέθεταν στους δασκάλους για να μιλήσουν μέσα στις τάξεις στα παιδιά για το επικείμενο lockdown θα είχε ευεργετικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεσή τους, αντί να περιμένουν αποσβολωμένα να μάθουν τι ακριβώς θα έκαναν τις επόμενες ημέρες από τις τηλεοράσεις! 

Και φτάσαμε στο σημερινό απόλυτα "άριστο" ΦΙΑΣΚΟ της τηλεκπαίδευσης. Συστήματα ...κρασαρισμένα (sic), δάσκαλοι και μαθητές να κοιτούν σαν χάνοι τις λευκές οθόνες με το ...connecting να γυρίζει και σταματημό να μην έχει... Ξέρουμε πως "πάλι η πλατφόρμα θα φταίει" (την οποία χρυσοπληρώσαμε) πως οι "άριστοι" το είχαν προβλέψει αλλά ένα ψιψιψίνι με ένα κοκοκόψαρο δεν έκανε καλή επαφή και άλλες τέτοιες φθηνές δικαιολογίες.

Η παραίτηση είναι μια έντιμη πράξη αναγνώρισης της αδυναμίας κάποιου να ανταποκριθεί στις ευθύνες που του έχουν αναθέσει.

Γιατί τελικά, η αριστεία από την αχρηστία, είναι ένα καλώδιο (ή μια οπτική ίνα) δρόμος...

Γιώργος Λαμπράκης - Δημοσιογράφος.