Τα «νομικά των Τούρκων» για το καλάθι των αχρήστων. Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη

Κατά την άποψή μου αναγκαία καθίσταται  μια περαιτέρω συζήτηση, στο πλαίσιο ενός ολοκληρωμένου νομικού και πολιτικού λόγου, που αποδεικνύει πέραν των τελευταίων προκλήσεων για την Αγία Σοφία, ότι η Τουρκία «ιδρύει δικά της νομικά»!  

Επιδιώκει δε να κάνει ένα «ανατολίτικο παζάρι», ψάχνοντας να βρει πρόθυμους προς την κατεύθυνση αυτή. Έτσι στο παζάρι αυτό, επιδιώκει να βάλει τους δικούς της όρους. Και επειδή όλοι οι όροι είναι  νομικοί, κατασκευάζει δικά της νομικά... Μόνο που αυτά δεν κάνουν ούτε για το καλάθι των αχρήστων. Και τούτο γιατί ισχύουν ακριβώς τα παρακάτω:

Με την δημιουργία των γνωστών γεγονότων των Ιμίων (Ιανουάριος 1996), η Τουρκική πλευρά εφηύρε και προέβαλε τον ισχυρισμό περί «γκρίζων ζωνών», με «νομικό επιχείρημα» ότι τα διεθνή κείμενα που δεσμεύουν τις δύο Χώρες (Ελλάδα και Τουρκία) αφήνουν «νομικό κενό» και δεν ρυθμίζουν δήθεν το καθεστώς όλων των νησίδων και βραχονησίδων του Αιγαίου Πελάγους!

ΚΥΡΙΟΙ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ «ΓΚΡΙΖΕΣ ΖΩΝΕΣ»

Η νομική αυτή «ψευδοκατασκευή»(!) της γείτονος Τουρκίας, είναι και ανιστόριτη και νομικώς αβάσιμη. Και τούτο διότι ισχύουν τα εξής:   

1. Με το άρθρο 5 της Συνθήκης Ειρήνης του Λονδίνου του Μαΐου του 1913 οι Μεγάλες Δυνάμεις καθόρισαν την τύχη όλων των Οθωμανικών Νήσων του Αιγαίου Πελάγους.

2. Με το άρθρο 15 της Συνθήκης Ειρήνης των Αθηνών του Νοεμβρίου του έτους 1913, η Ελλάδα και η Τουρκία, δεσμεύθηκαν να αποδεχθούν τις αποφάσεις των Μεγάλων Δυνάμεων.                                                                 

3. Επακολούθησε η  Διακοίνωση Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου 1914 με την οποία όλα τα νησιά του Αιγαίου περιήλθαν στην Ελλάδα, με εξαίρεση την Ίμβρο, την Τένεδο και το Καστελόριζο. (Για το Καστελόριζο γίνεται παρακάτω ειδική αναφορά).

4. Με το άρθρο 12 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του έτους 1923 επικυρώνεται η Κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά της «Ανατολικής Μεσογείου» εκτός από την Ίμβρο, την Τένεδο και τις Λαγούσες. Θεσπίζεται δε ειδικός κανόνας βάσει του οποίου μόνο τα νησιά που ευρίσκονται σε μικρότερη απόσταση των τριών (3) ναυτικών μιλίων από την Ασιατική Ακτή, παραμένουν υπό τουρκική κυριαρχία. Και αυτό αποτελεί κρίσιμο σημείο αναφοράς. ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΣΙΑΤΙΚΗ ΑΚΤΗ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΟ ΟΡΙΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΝΗΣΩΝ ΚΑΙ ΒΡΑΧΟΝΗΣΙΔΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ. 

5. Με το άρθρο 16 της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης η Τουρκία παραιτείται από κάθε τίτλο και οποιοδήποτε δικαίωμα επί όλων των νήσων, χωρίς να δημιουργούνται αμφισβητήσεις ή κενά στα όρια της κυριαρχίας της Τουρκίας και της Ελλάδας.

ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ

6. Με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης, περιέρχονται στην Ιταλία, όλα τα νησιά της Δωδεκανήσου, τα οποία απαριθμούνται λεπτομερώς, ήτοι: Αστυπάλαια, Ρόδος, Χάλκη, Κάρπαθος, Κάσσος, Δήλος, Νίσυρος, Κάλυμνος. Λέρος, Πάτμος, Σύμη, Λιψώς και Κως. Ρητώς δε αναφέρεται ότι υπό την κυριαρχία της Ιταλίας περιέρχεται και η νήσος Καστελόριζο. 

7. Έτσι ακυρώνεται η Διακοίνωση Ιανουαρίου/Φεβρουαρίου 1914 που παραδόθηκε το Καστελόριζο στην Τουρκία!

8. Με τη Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης, η Τουρκία παραιτήθηκε υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματός της επί των νήσων της Δωδεκανήσου και των εξ αυτών εξαρτημένων νησίδων.

9. Με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων του Φεβρουαρίου του έτους 1947, η Δωδεκάνησος παραχωρήθηκε στην Ελλάδα. 

10. Η παραχώρηση αυτή, που αφορά άλλωστε ιστορικά ελληνικές νήσους, ήταν και μια δικαίωση για την προσφορά της Ελλάδας στον αγώνα κατά του φασισμού-ναζισμού κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πόλεμο, στον οποίο μάλιστα η Τουρκία δεν είχε καν εμπλακεί, όταν ο πολιτισμένος κόσμος έκανε αντίσταση και έδιδε το αίμα του. Η Τουρκία δεν πολέμησε ναζισμό και φασισμό!

Η ΑΣΘΕΝΗΣ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

Τέλος (και ειδικότερα ως προς το ζήτημα των Ιμίων), αναγκαίο είναι να υπομνησθεί στην Τουρκία και στους επιφανείς πολιτικούς και επιστήμονές της, ότι στους επίσημους χάρτες της του Υπουργείου Εξωτερικών του 1953 και του 1971, τα Ίμια βρίσκονται εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, ενώ ο επίσημος χάρτης αυτού τούτου του τουρκικού στρατού («βαθύ κράτος») του 1969 αναφέρει τα Ίμια όχι ως Καρντάκ («Kardak») αλλά ως Ίμια («Immia») και τα εντάσσει απολύτως εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων.

Τα προαναφερόμενα είναι αναγκαία να αντιπαρατεθούν στις ανιστόρητες και εξωνομικές προκλήσεις των Τούρκων «νομικών» και «πολιτικών».

ΓΙΑ ΤΟ «CASUS BELLI»

Τελευταία, με πρώτο ασφαλώς τον Τούρκο Πρόεδρο, οι προκλήσεις της γείτονος έχουν υπερβεί κάθε όριο. Ένας αντικειμενικός και σοβαρός παρατηρητής μπορεί να διαπιστώσει ότι οι προκλήσεις (ακόμη και οι φραστικές) έχουν ιταμό περιεχόμενο. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις απαιτείται πρωτίστως ψυχραιμία. Ωστόσο, ουδείς Έλληνας και ουδεμία Ελληνίδα θα δεχθούν «ακρωτηριασμό» της πατρίδας σε στεργιά-θάλασσα και αέρα, και ήττα του έθνους!

Αν η επάρατη χούντα δεν είχε αποσύρει μια ολόκληρη Μεραρχία από την Κύπρο, ο Τούρκος το 1974 δεν θα έκανε καμία «πολεμική επιχείρηση».  Το 1974 δεν υπήρξε απόβαση, αλλά αποβίβαση!

Η απάντηση του Ελληνικού Έθνους στο casus belli της Τουρκίας έχει βάθος αιώνων: Μολών Λαβέ!

Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC - EU).