Εκλογική διαδικασία και περιβαλλοντική επιβάρυνση. του Μανώλη Λέκκα*

Ολοκληρώθηκε άλλος ένας κύκλος εκλογών στη χώρα μας, αυτοδιοικητικών εκλογών αυτή τη φορά με πλήθος συνδυασμών και υποψηφίων. Νικητές και χαμένοι θα κάνουν τον απολογισμό τους, με μοναδικό μέλημα τους την καταμέτρηση των ψήφων τους και ουδείς θα αναλογισθεί το δυσμενές περιβαλλοντικό αποτύπωμα όλης αυτής της διαδικασίας. Στο βωμό όλης αυτής της διαδικασίας, καθόλα Δημοκρατικής, θυσιάστηκαν εκατοντάδες δένδρα για την παραγωγή χιλιάδων τόνων χαρτιού προκειμένου να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των υποψηφίων σε έντυπα προβολής καθώς και στην έκδοση υπερβολικά μεγάλου αριθμού ψηφοδελτίων. Την ίδια ώρα η επιστημονική κοινότητα διαθέτει τα κατάλληλα εργαλεία για να αποτυπώσει την συνολική περιβαλλοντική επιβάρυνση όλης αυτής της διαδικασίας.

Είναι βέβαιο ότι πολλές Περιβαλλοντικές οργανώσεις εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους σε όλη αυτή τη σπατάλη και την περιβαλλοντική επιβάρυνση αλλά την ίδια ώρα πολλές εξ’αυτών μετέχουν στις εκλογικές διεργασίες  ισότιμα με τους λοιπούς εκλογικούς συνδυασμούς.  Πολιτικοί που στους λόγους τους εξάρουν την περιβαλλοντική προστασία ως το υψηλότερο μέλημα τους  ξεχνούν τις όποιες υποσχέσεις τους και δίνονται στο εκλογικό πεδίο της αναμέτρησης υιοθετώντας με τον τρόπο αυτό τη περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Δεν είναι άραγε πρόκληση, για κάθε σκεπτόμενο πολίτη,  αλλά και υποκρισία όλη αυτή η περιβαλλοντική αναισθησία σε αντίθεση με την περιβαλλοντική συνείδηση η οποία θα πρέπει να είναι μόνιμη και διαρκής επιδίωξη όλων μας. Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι απαγορεύθηκαν από προηγούμενα έτη τα πανό οι ασύδοτες αφισοκολλήσεις των συνδυασμών και υποψηφίων ενώ περιορίσθηκε και η διανομή φυλλαδίων, μέτρα που αποσκοπούσαν στη περιβαλλοντική οπτική όχληση αλλά περιόρισαν εν μέρει και την περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Δεν είναι άραγε λογικό στην εποχή της σύγχρονης τεχνολογίας να αλλάξει επιτέλους ο τρόπος διεξαγωγής της κάθε εκλογικής διαδικασίας. 

Η γνώση και η χρήση των νέων τεχνολογικών εργαλείων, καθώς και η διαδικτυακή επικοινωνία έχει φθάσει πλέον και στο πλέον απόμακρο σημείο της χώρας μας.  Η χρήση ενός απλού Τάμπλετ, διασυνδεδεμένου απευθείας με τον υπεύθυνο κρατικό φορέα διεξαγωγής των εκλογών καθώς και με την συμβολή ενός και μόνο δικαστικού αντιπροσώπου, για παροχή τυχόν βοήθειας αλλά και για την εξασφάλιση του αδιάβλητου χαρακτήρα  της εκλογικής διαδικασίας, σε κάθε εκλογικό τμήμα θα ήσαν ικανά να βελτιστοποιήσουν την εκλογική διαδικασία στο μέγιστο βαθμό.

Μείωση εκλογικών τμημάτων λόγω ταχύτερης εκλογικής διεργασίας, άμεση καταγραφή των ψήφων, ταχύτερη και απόλυτα εγκυρότερη ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.  Μία διαδικασία που θα ξεκινάει το πρωί, με πολύ περιορισμένο αριθμό εμπλεκομένων δικαστικών αντιπροσώπων, και θα ολοκληρώνεται με την δύση του ηλίου, χωρίς ξενύχτια χωρίς πολλά σκουπίδια και γρήγορη αποκατάσταση των εκλογικών κέντρων. Για να επιτευχθεί όμως όλο αυτό το εγχείρημα απαιτεί μια γενναία πολιτική απόφαση, μια απόφαση την οποία οφείλει να απαιτήσει με κάθε τρόπο και η ιδία η κοινωνία.

Η Περιβαλλοντική ευαισθησία είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό όλων μας, έστω και αν εκφράζεται πολλές φορές στα λόγια, για την Περιβαλλοντική συνείδηση όμως απαιτείται πολύς δρόμος ακόμη διότι εκφράζεται με πράξεις.

* ο Μανώλης Λέκκας είναι Μετεωρολόγος, MSc

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Τι μας δίδαξαν οι εκλογές για τα social media. Του Θανάση Παπαμιχαήλ*

Σε αυτές τις εκλογές δεν μιλήσαμε για το μέλλον της πόλης μας. του Χάρη Μαμουλάκη*

Άλσος ή Πλατεία Ελευθερίας: Μήπως έχουμε μπερδευτεί; του Μανόλη Σφακιανάκη