Διαφθορά, Πολιτική και Πολιτική Επικοινωνία! του Θανάση Παπαμιχαήλ*

Στα μεταπολιτευτικά χρόνια, η Διαφθορά και η Διαπλοκή κυριάρχησαν στο πολιτικό σώμα της Ελλάδας, εξελισσόμενες και μεταδιδόμενες σαν το μυκοβακτηρίδιο μιας ανίατης νόσου. Αρχικά προσέβαλαν το δέρμα και τα περιφερειακά νεύρα του πολιτικού, με υποσχέσεις για γρήγορη ανέλιξη και χορηγίες για τα πρώτα έξοδα. Και τελικώς, όταν ο πολιτικός ενέδιδε πλήρως στις επιταγές των συμφερόντων, λειτουργώντας εν τοις πράγμασι ως εκπρόσωπός τους, η νόσος παρεισέφρυε και στα ενδότερα της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας, προκαλώντας στο τέλος μία συνολική εικόνα σήψης.

Η Πολιτική Επικοινωνία, όσο κι αν εξελίχθηκε ως επάγγελμα και ως επιστήμη, ήταν αδύνατον από ένα σημείο κι έπειτα να εξωραΐσει ή να βελτιώσει την αποκρουστική παρουσία ενός ασθενούς που είχε πληγεί σε τέτοια μεγάλη έκταση.

Βλέπετε, η Πολιτική Επικοινωνία δεν διαμορφώνει πολιτικούς, αλλά τους προβάλει με βάση τα δικά τους χαρακτηριστικά. Αλλά αν το κορμί αποσυντίθεται, ποιο ρούχο μπορεί να το αναδείξει, να το στολίσει, ή έστω να το καλύψει;
Η πολυεπίπεδη κρίση που μαστίζει τώρα τη χώρα, φαίνεται να επηρεάζει σε δραστικό σημείο τα κριτήρια με τα οποία ο πολίτης επιλέγει πλέον τον πολιτικό. Στοιχεία προσφάτων ερευνών, μυστικές οι περισσότερες για λογαριασμό κομματικών επιτελείων, δείχνουν ότι το πιθανότερο απ’ όλα είναι ότι στις προσεχείς εκλογές (πάντα το ίδιο δείχνουν οι έρευνες, πριν τις εκλογές), να ανανεωθεί η σύνθεση της Βουλής σε ποσοστά που υπερβαίνουν κατά πολύ εκείνα των τελευταίων αναμετρήσεων.

Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρονται ακόμη και σε αλλαγές της τάξης του 50% και παραπάνω. Η ελπίδα που γεννάται λοιπόν, είναι ότι το νέο πολιτικό προσωπικό που θα προκύψει, θα φέρει πολιτικά κύτταρα υγιή και απαλλαγμένα από την πολιτική νόσο της διαπλοκής που όλοι μας ζήσαμε μεταπολιτευτικά.

Και η Πολιτική Επικοινωνία; Πως πρόκειται να εξελιχθεί; Προφανώς, είναι καιρός να απαλλαχτεί και εκείνη από τις παρενέργειες του νοσηρού πάρε-δώσε μεταξύ Πολιτικής και Διαπλοκής, βοηθώντας σε πολλές περιπτώσεις και κείνη με τον τρόπο της να παρουσιάζεται η νύχτα μέρα και το μαύρο άσπρο.

Μοιραία, θα κληθεί και εκείνη να προσαρμοστεί σε νέους, υγιέστερους κώδικες επαγγελματικής λειτουργίας και κυρίως, δεοντολογίας, ενώ ταυτόχρονα, θα υποχρεωθεί από τις ίδιες τις αλλαγές στο επίπεδο μίας νέας συνολικά πολιτικής κουλτούρας να απλοποιήσει τις τεχνικές και τους κανόνες με βάση τους οποίους θα υποστηρίζει τους πελάτες και το προφίλ τους.
Η πολιτική νόσος της διαπλοκής που μας κατέκλυσε για δεκαετίες,  ιαίνεται όταν  η έγερση της κοινωνίας θα επιδράσει ως ένα είδος πανίσχυρης αντιβίωσης. Η Πολιτική Επικοινωνία θα μείνει πίσω από την εξέλιξη αυτή σαν να ήταν τα κουρέλια που φορούσε ο ασθενής;

* Ο Θανάσης Παπαμιχαήλ είναι Επικοινωνιολόγος-Συγγραφέας Οδηγών Πολιτικής  Αυτοβελτίωσης  (Σ.Ο.Π.Α.)

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του ekriti.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Πολίτες και πολιτικοί ζούμε σε έναν αναλογικό κόσμο αλλά επικοινωνούμε ψηφιακά! του Θανάση Παπαμιχαήλ*