Από την Ελπίδα στην ... Αγωνία - Η Ελλάδα στην ώρα της αλήθειας

Πέρασαν πενήντα μέρες από τις εκλογές του Γενάρη κι η ελπίδα έδωσε γρήγορα τη θέση της στην αγωνία. Είναι εντυπωσιακό το πόσο γρήγορα "παίχτηκε" (κι εξαντλήθηκε συνάμα) όλο το φάσμα των θετικών συναισθημάτων: πρώτα η ελπίδα πως η νέα Κυβέρνηση μπορεί να προσφέρει λύσεις που θα ανακουφίσουν την κοινωνία, μετά η προσδοκία πως η χώρα θα "σηκώσει κεφάλι" και θα σταθεί με την προσήκουσα αξιοπρέπεια απέναντι στη λαίλαπα των αγορών, έπειτα η ανυπομονησία να γίνουν γοργά βήματα σε μία διαπραγμάτευση που έμοιαζε διαρκώς να ... κολλάει. 

Η πραγματικότητα αποδείχτηκε "κατώτερη των προσδοκιών" με την απόλυτη κυριολεξία του όρου. Ίσως γιατί στην Ελλάδα της παρακμής των τελευταίων χρόνων οι αλήθειες δεν αντέχονται και ο πολιτικός κόσμος προτιμά να "παίζει" με το συναίσθημα: άλλοτε το φόβο ενός λαού κι άλλοτε την Ελπίδα.

Σήμερα ο νέος πρωθυπουργός της χώρας έχει το δικό του ραντεβού με την Ιστορία. Στις Βρυξέλλες το βράδυ ο κ. Τσίπρας θα σταθεί απέναντι στους ισχυρούς της Ευρώπης, ζητώντας τους να σκεφτούν την "πολιτική" λύση του Ελληνικού ζητήματος. Μόνο που το ... αποψινό του ακροατήριό -καίτοι πολιτικό- δεν φημίζεται για συναισθηματισμούς και δεν διέπεται από τις αξίες όσων ξεκίνησαν την Ένωση του Χάλυβα, που κατέληξε να λέγεται πλέον Ενωμένη Ευρώπη. 

Οι λογικές των αγορών που την τελευταία δεκαετία ορίζουν τη μοίρα του πλανήτη μας έχουν στοχοποιήσει εξ αρχής και η αλήθεια -που δεν αντέχουμε- είναι πως πέτυχαν να απογυμνώσουν την Ελλάδα από κάθε μορφή παραγωγής προϊόντων, υπηρεσιών κι εμπορίου. Η χώρα είναι έρμαιο των τιμών που διαμορφώνουν τα καύσιμα, η ενέργεια, οι εισαγωγές πρώτων υλών και ξοδεύει διαρκώς για να θρέψει το λαό της, ο οποίος δεν παράγει πλέον ούτε τα απαραίτητα. Κι αυτό το τέλμα δεν μπορεί να αλλάξει με ... καλές προθέσεις.

Χρειάζεται πράγματι πολιτική βούληση των δανειστών να επενδύσουν γενναίο χρόνο και χρήμα στην ανοικοδόμηση της Ελληνικής Ανάπτυξης. Θα το κάνουν; Ίσως τα μόνα μας συγκριτικά πλεονεκτήματα για να τους πείσουμε είναι η γεωγραφική μας θέση στο χάρτη, ο ορυκτός πλούτος, τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και οι επενδύσεις στον Τουρισμό μας. Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της διάσκεψης για το ελληνικό ζήτημα όμως, αυτά μας τα πλεονεκτήματα θα είναι κι αύριο εδώ.

Μ.Κ.