Η κατανάλωση υδατανθράκων και η επίπτωση στο συκώτι

Το «λίπος στο συκώτι», ή αλλιώς η μη-αλκοολική λιπώδης διήθηση του ήπατος, χαρακτηρίζεται από αυξημένη συσσώρευση λίπους στα κύτταρα του ήπατος. Πρόκειται για μια κατάσταση που συνήθως συνυπάρχει με την παχυσαρκία, το μεταβολικό σύνδρομο ή άλλους παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου, ενώ αποτελεί τη συχνότερη μορφή χρόνιας ηπατικής νόσου.

Για την αντιμετώπισή της, στις περισσότερες περιπτώσεις συστήνονται αλλαγές στον τρόπο ζωής και τις διατροφικές συνήθειες. Κι ενώ το μυαλό των ασθενών πηγαίνει κυρίως στο λίπος της διατροφής, το οποίο θα πρέπει να περιοριστεί, εξίσου σημαντική είναι και η πρόσληψη υδατανθράκων. Και αυτό, γιατί η αυξημένη πρόσληψη απλών υδατανθράκων μπορεί να αυξήσει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι, επιδεινώνοντας έτσι το πρόβλημα.

Συνεπώς, άτομα με λιπώδη διήθηση του ήπατος θα πρέπει να στοχεύουν σε μείωση της κατανάλωσης απλών υδατανθράκων, περιορίζοντας την κατανάλωση ζάχαρης, μελιού, μαρμελάδων, τροφίμων με υψηλή περιεκτικότητα σε αυτά (όπως γλυκά κουλουράκια, κρουασάν, κέικ, σοκολάτες, παγωτά), ροφημάτων που είναι πλούσια σε ζάχαρη (αναψυκτικά, χυμοί φρούτων εμπορίου με προσθήκη ζάχαρης, νέκταρ, φρουτοποτά, milkshake) και επεξεργασμένων δημητριακών. Εναλλακτικά, θα πρέπει να επιλέγονται πηγές σύνθετων υδατανθράκων, χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, όπως τα λαχανικά, τα όσπρια και τα προϊόντα δημητριακών ολικής άλεσης.

powered by Rubicon Project
Πηγή: neadiatrofis.gr