Σχέδιο διαστημικού ανελκυστήρα κέρδισε βραβείο 10.000 δολαρίων (φωτο)

07:49 | 09/01/2024

newsroom ekriti.gr

Οι διαστημικοί ανελκυστήρες έλκυαν πάντα τη φαντασία των επιστημόνων και των συγγραφέων επιστημονικής φαντασίας, ως ένας τρόπος να φέρουν την επανάσταση στα διαστημικά ταξίδια. Αντί να χρησιμοποιούμε ακριβούς πυραύλους μίας χρήσης για να ξεφύγουμε από τη βαρύτητα της Γης, οι διαστημικοί ανελκυστήρες θα μπορούσαν να μεταφέρουν βαριά φορτία και επιβάτες, δεκάδες χιλιόμετρα στο διάστημα, χρησιμοποιώντας καλώδια που θα είχαν βάση στο έδαφος.

Αν και το εγχείρημα βρίσκεται ακόμα στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, το καινοτόμο όραμα ενός αρχιτέκτονα κατάφερε να κερδίσει το υψηλού κύρους βραβείο Architecture and Innovation for Space Grand Prix Award του Jacques Rogerie Foundation. Μαζί με το βραβείο, ο 30χρονος Άγγλος αρχιτέκτονας Jordan William Hughes κέρδισε και €10.000 για το concept διαστημικού ανελκυστήρα, Ascensio.

Το concept αποτυπώνει ένα σύστημα ανελκυστήρα το οποίο καταλήγει σε ένα διαστημικό σταθμό πέρα από τη γεωστατική τροχιά και συνδέεται μέσω καλωδίων με τη Γη με μία κινητή, θαλάσσια πλατφόρμα που θα κινείται στους ωκεανούς.

Η θαλάσσια πλατφόρμα επιτρέπει τη βέλτιστη τοποθέτηση για εκτόξευση φορτίου, για μείωση των αποστάσεων ανάβασης και για την αύξηση των χρονικών παραθύρων εκτόξευσης. Ο ανελκυστήρας θα χρειαζόταν στερεά, ελαφριά υλικά που να μπορούν να αντέξουν το βάρος υπό πίεση σε τέτοιες μεγάλες αποστάσεις. Ελπίδες σε αυτή τη μηχανική πρόκληση φέρνουν εξελίξεις στην ανάπτυξη νανοσωλήνων άνθρακα ή σωματιδίων γραφενίου.

Η σκέψη ενός διαστημικού ανελκυστήρα δεν είναι νέα. Ακόμα από το 1895, ο Ρώσος επιστήμονας Konstantin Tsiolkovsky είχε εμπνευστεί έναν πύργο σε τροχιά ο οποίος συνδέεται με καλώδιο στο έδαφος και μπορεί να μεταφέρει φορτία στο διάστημα. Έναν αιώνα μετά, ο Αμερικανός επιστήμονας Jerome Pearson, έθεσε τις θεωρητικές βάσεις για ένα τέτοιο εγχείρημα.

Στην καρδιά του εγχειρήματος είναι η χρήση της περιστροφής της Γης για να υποστηριχθούν τα εξωπραγματικά μήκη καλωδίων που χρειάζονται. Καθώς τα αντικείμενα που μεταφέρονται με το καλώδιο ανέρχονται, η βαρυτική δύναμη που τα τραβά προς το έδαφος εξασθενεί, ενώ η φυγόκεντρος δύναμη που τα τραβά προς το διάστημα ενισχύεται. Αυτές οι δυνάμεις ισορροπούν σε ένα ύψος γεωστατικής τροχιάς περίπου 36.000 χιλιόμετρα πάνω από το έδαφος. Οι πανίσχυρες δυνάμεις που αναπτύσσονται χρειάζονται ένα υλικό με πολύ συγκεκριμένη αναλογία αντοχής και βάρους. Κανένα υλικό που γνωρίζουμε σήμερα δεν πληροί τα κριτήρια που χρειάζονται, αλλά οι νανοσωλήνες άνθρακα έχουν προοπτικές, καθώς έχουν 100πλάσια αντοχή από το ατσάλι με μόλις ένα κλάσμα του βάρους του.

''Θα ήταν ένα πανάκριβο, πολύ φιλόδοξο project και δεν είναι κάτι που περιμένω να κατασκευαστεί τα επόμενα 10 χρόνια. Αλλά είμαι σίγουρος πως κάποια στιγμή θα κατασκευαστεί. Όχι το δικό μου project, αλλά ένας διαστημικός ανελκυστήρας. Φαίνεται λίγο τρελό σήμερα αλλά είμαι σίγουρος πως θα συμβεί επειδή είναι ο μόνος τρόπος το διαστημικό ταξίδι και η διαστημική εξερεύνηση να γίνουν αποδοτικά.΄΄τόνισε ο νικητής του διαγωνισμού.