Σκηνή πρωινή στο αστικό λεωφορείο. Τα καθίσματα όλα κατειλημμένα. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι μπαίνει. Εκείνη έχει στο λαιμό εμφανές το σημάδι της τραχειοτομίας. Καταβεβλημένη. Ο σύντροφός της κουβαλάει μία βαλίτσα και προσπαθεί ταυτόχρονα να την στηρίξει. Κοιτάζει γύρω του για κενή θέση. Εν τω μεταξύ, το λεωφορείο ξεκινά και δίπλα τους ακριβώς είναι καθισμένο ένα 10χρονο παιδί. Η μητέρα του στέκει όρθια πλάι.
Το βλέμμα του μικρού διασταυρώνεται φευγαλέα με εκείνο του ηλικιωμένου και το παιδί αυτόματα ετοιμάζεται να σηκωθεί και να παραχωρήσει το κάθισμά του.
Αλλά στην κίνηση επάνω νοιώθει το χέρι της μητέρας του στον ώμο. Τα μάτια της εξακολουθούν να κοιτάζουν έξω από το παράθυρο αλλά το χέρι της καθηλώνει πεισματάρικα τον μικρό στο κάθισμα. Μια στιγμή αμηχανίας.