Χρόνια πολλά σε όλες τις πραγματικές μητέρες, στις γυναίκες που γέννησαν μα περισσότερο στις γυναίκες που δε γέννησαν, μα αγάπησαν… Χρόνια πολλά σε όλες…
Ένιωσα το πρώτο σου χάδι και το πρώτο σου χαμόγελο μέσα στη θαλπωρή της σκοτεινής μήτρας σου κι έμαθα να μη φοβάμαι το σκο
Οικογενειακή τραγωδία σημειώθηκε σε χωριό του Δήμου Διδυμοτείχου Έβρου, όταν 56χρονος...
"Η ευχή της μάνας μου κάθε φορά που πετάω είναι ‘’καλή προσγείωση", είπε ο επισμηναγός Σωτήρης Στράλης, μιλώντας σε πρωινή
"Έφυγε όρθια", με αξιοπρέπεια, λεβεντιά και με μόνο μέλημά της, τη φροντίδα των παιδιών της. Γιατί, της μάνας η ζω
Ενώ μικροί και μεγάλοι στον Πύργο της Ηλείας, προσπαθούσαν να προστατευτούν από τη βροχή και το χαλάζι, μια μητέρα εξοργι
Μια απίστευτη ιστορία δημοσιοποιήθηκε στις ΗΠΑ και έχει προκαλέσει σάλο, καθώς μια μητέρα, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξ
Ποινή ισοβίων, χωρίς την αναγνώριση οποιουδήποτε ελαφρυντικού, επέβαλε το απόγευμα της Δευτέρας το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο
Η Ελληνίδα μάνα είναι μοναδική στο είδος της και με αφορμή την Γιορτή της Μητέρας αξίζει να θυμηθούμε τις
"Υφαίνει τη ζωή" στα σπλάχνα της, δίνει αγάπη απλόχερα, χωρίς να περιμένει ανταπόδοση ,μαλώνει, συγχωρεί,
Οι μάνες είναι η καλύτερη "εφεύρεση" στον πλανήτη μας. Αρκεί να ξέρεις να τις κρατάς σε μία ... απόσταση ασφαλείας. Πρώτα θα σε κυνηγήσουν για χρόνια με εκείνο το ποτήρι το γάλα στα χέρια ή την επιμονή του "ντύσου ζεστά, θα κρυώσεις". Έπειτα θα νιώσεις πόσο άδολα και βαθιά σε νοιάστηκαν. Κάποτε θα συγκρουστείς με τις υπερπροστατευτικές εμμονές τους και θα "πνιγείς" από τα δικά τους κοινωνικά status. Και μετά .. όταν μεγαλώνοντας λοξοδρομήσεις και απομακρυνθείς, τότε θα το συνειδητοποιείς. Πόσο σου λείπουν ... πόσο εύχεσαι να 'ταν ακόμη κοντά ... πάλι με το ίδιο ποτήρι γάλα ... να σε κυνηγούν στα 20 .. στα 30 .. στα 40 .. στα 100 σου. Κι όσο τα χρόνια σε παίρνουν από το χέρι και σε τραβάνε μακρυά τους τόσο τις αποζητάς και αναρωτιέσαι: Ναι, εγώ ξέρω πόσο μ' αγαπάει αλλά πρόλαβα να της το πω ... να της το δείξω ... πόσο την αγαπώ κι εγώ. Όχι, δεν πρόλαβα. Μια μέρα τον χρόνο δεν μου φτάνει. Και τις άλλες ξεχνιέμαι στην καθημερινότητα. Την αποπαίρνω, την πληγώνω, την τυραννώ. Αλλά έτσι ακριβώς την νιώθω πιο δική μου. Πιο "κομμάτι" μου. Και μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ πόση αλήθεια έκρυβε η ρήση του Όσκαρ Ουάιλντ που είπε πως το μεγαλύτερο ξάφνιασμα κάθε γυναίκας είναι ότι μεγαλώνοντας συνειδητοποιεί πόσο έμοιασε στη μητέρα της. Πράγματι τρομακτικό !!! Αν ήδη μοιάζουμε ... τότε ήδη δεν χωρά σε "πατενταρισμένες παγκόσμιες μέρες" ή σε αγκαλιές λουλουδιών που θυσιάστηκαν τόσο ... στημένα. Κι ενώ το νιώθω .. πάλι θα ενδώσω σ' αυτά που επιλέγει η .. αγέλη. Κι ας ξέρω πως ούτε σε εκείνη ούτε σε μένα θα φτάνουν.