ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ

Αλλάζουν -κατά τα τρέχοντα και τα όσα ζούμε- οι ευχές που ανταλλάσσουμε τούτες τις μέρες; Κι όμως αλλάζουν. Κάποτε οι άνθρωποι συναντιώνταν μετά την αλλαγή του χρόνου κι έλεγαν απλώς "ό,τι ποθείς" ή αν είχαν όρεξη για μεγαλύτερη ανάλυση πρόκριναν την "καλή υγεία και την ευτυχία".
Φέτος όμως ακόμη κι οι ευχές άλλαξαν. Νοιώθοντας την ανάγκη να εμψυχώσουμε ο ένας τον άλλο, γράψαμε και είπαμε ευχές που ξέφυγαν από τα ειωθότα. Ανάμεσά τους ξεχώρισα το "σου εύχομαι ολόψυχα να αποκτήσεις το νέο έτος μία καλή δουλειά". Ελαφρώς ανέφικτο καθώς το ψυχανεμιζόμαστε, σε μία χώρα που μόνο λουκέτα βάζει στους εργασιακούς χώρους, επιμένουμε να ξορκίσουμε την δυσάρεστη προοπτική με ευχές για το αντίθετο. Λες και φέτος τα θαύματα θα πυκνώσουν και οι "δουλειές" θα αβγατίσουν,
"Να έχετε την υγεία σας και να μην χρειαστείτε νοσοκομεία και γιατρούς". Κι αυτή η ευχή έχει το ... χάζι της. Διότι σου λέει ο ευχόμενος, αν χρειαστείς νοσοκομείο .. βάσανά σου. Και τα τάλιρα σε ευρώ να δώσεις, και οι γιατροί να μην απεργούν, και το νοσοκομειακό υλικό να 'ναι βρισκούμενο και το βιβλιάριο να κατάφερες να ανανεώσεις, πάλι κάπου μπορεί να σκαλώσει η υπόθεση. 

Ευχή τρίτη και ευρηματική: Άντε και του χρόνου .. σπίτια τους. Ποιοί; Ο Τόμσεν κι η παρέα τους, που μας κατσικώθηκαν και δεν λένε να μας απαρνηθούν. Και καμιά εκατοστή ακόμη ... τοκιστές και σουλατσαδόροι, που περνοδιαβαίνουν τη χώρα και βάζουν στο μικροσκόπιο ό,τι κατά την κρίση τους αξίζει και το ... κοιτάζουν σαν αρπακτικά. Ίσως ενόψει εκλογών η ... μπάλα να παίρνει και μερικούς ακόμη αλλά αυτό θα το δείξουν οι κάλπες.
Ευχή και .. κατάρα συνάμα: Το σπίτι σας και τα μάτια σας ... και να μην προλάβουν τον πλειστηριασμό τα "κοράκια". Αυτό "φορέθηκε" πολύ αφ' ότου μάθαμε πως οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας έπεσαν σε "κενό νόμου" κι ενώ όλοι πρέσβευαν πως δεν θα γίνουν εν τέλη γίνονται. 
"Καλή χρονιά κι ακέραιη .. σύνταξη". Ακούστηκε σε καφενεία παραμονές πληρωμών. Είναι ο τόπος που ανάμεσα σε καφέδες και ρακές οι γέροντες "συγκρίνουν" πόσα ευρώ κόπηκαν από την σύνταξη του καθενός. Άσε που θυμούνται το "δώρο" και μελαγχολούν. Και στο τέλος το ρίχνουν στις ρακές και στο καλαμπούρι κι εύχονται ο ένας στον άλλο να ζήσουν πολλά χρόνια και να .. ρίξουν έξω τον προϋπολογισμό του κράτους.
Κράτησα για το τέλος την ευχή με το πιο ανθρωπιστικό motto, που άκουσα φέτος: Να 'μαστε καλά και να θυμόμαστε το "άνω- θρώσκω". ("συστατικά" της λέξης άνθρωπος). Συνοδευόταν μάλιστα, κι από μαντινάδα που έλεγε:
Αφήστε έξω απ' τις ευχές, των δανειστών την κρίση.
Απου 'χει πλούτο στην καρδιά, χρονιά χρυσή θα ζήσει. 
Μ.Κ.