ΑΔΕΣΠΟΤΟΣ ΣΚΥΛΟΣ

Η Κανέλλα, όπως είναι το όνομά της, ζει μόνιμα στη Φωκίωνος Νέγρη και ο δήμος τοποθέτησε ένα σπιτάκι για να προφυλάσσεται

Απίστευτος εφιάλτης για γυναίκα στα δόντια αδέσποτου σκύλου. Την έσωσαν από τα χειρότερα κάτοικοι της περιοχής

Επιχείρηση στήθηκε σήμερα από τους υπαλλήλους του κυνοκομείου Ηρακλείου προκειμένου να πιάσουν και να μετ

Γειά σας !! Ονομάζομαι "Πλούτο" και είμαι .. δημότης Ηρακλείου. Νιώθω την ανάγκη να ζητήσω την .. προσοχή σας και να σας ξεναγήσω (σύντομα μην ανησυχείτε) στη ζωή μου και στην πόλη μου. Θα κάνω προσπάθεια να αφήσω τους συναισθηματισμούς κατά μέρος και να μιλήσω την στυγνή γλώσσα των γεγονότων. Έμεινα .. άστεγος προ καιρού. Καλά μην τρομάζετε, δεν είναι πια τόσο τραγικό να είσαι άστεγος. Πασχίζω να λέω πως θυμάμαι "αμυδρά" την ζωή στο σπίτι μου, για να προσαρμοστώ στην νέα μου πραγματικότητα. Καμιά φορά βέβαια στα δύσκολα, ασυναίσθητα γεμίζω από "σπιτίσιες" αναμνήσεις. Θυμάμαι το ξύλινο σπιτικό μου στην άκρη του κήπου. Τα χορταστικά γεύματα και τα χαϊδολογήματα, τα γέλια των παιδιών του σπιτιού όταν έτρεχαν γύρω μου. Αλλά μετά συνειδητοποιώ πόσο μακρινό παρελθόν είναι αυτές οι .. ιστορίες και προσγειώνομαι. Πάμε στο σήμερα: Οι μέρες μου είναι πιο δύσκολες λόγω κρίσης. Περιφέρομαι τα πρωϊνά σε δρόμους και πλατείες, αναζητώντας άλλοτε λίγο φαγητό, άλλοτε μία γωνιά να ξαπλώσω στον ήλιο κι άλλοτε ένα απάνεμο μέρος να κοιμηθώ. Παρατηρώ με λύπη πόσο στωικός έγινα εγώ λόγω κρίσης και πόσο οξύθυμοι αντίθετα γίνατε όλοι εσείς. Εισπράττω καθημερινά τον θυμό, τις φωνές σας, κάποιες φορές την εχθρική σας συμπεριφορά ενώ -δεν θέλω να σας το κρύψω- βλέπω συχνά ακόμη και το πως δολοφονείτε τους ομοίους μου εν ψυχρώ. Ξέρετε, κάποτε όταν εγώ και τα φιλαράκια μου περνούσαμε το δρόμο -σαν μία άγραφη συμφωνία να υπήρχε- σταματούσατε με τα αυτοκίνητα και μας δίνατε προτεραιότητα. Ή έστω κόβατε ταχύτητα και προσέχατε μη μας χτυπήσετε. Στα δικά μας μάτια αυτό λεγόταν "ανθρώπινος πολιτισμός": ο τρόπος που σεβόσαστε το δικαίωμά μας να συνυπάρχουμε με σας. Ε λοιπόν, τις προάλλες στο πάρκο τα φιλαράκια μου είπαν: Μάγκα, ανθρώπινος πολιτισμός .. τέλος. Η ρόδα του αυτοκινήτου μαρσάρει και περνάει πάνω σου πριν πεις "κύμινο". Κι ελάτε τώρα στη θέση μου. Μας βάλατε στα ωραία σας σπίτια, μας καλομάθατε σε λουράκια, χάδια και πλούσια σε βιταμίνες γεύματα. Και μόλις άρχισε να πηγαινοέρχεται αυτή η .. Τρόικα, ανοίξατε τις πόρτες και μας πετάξατε στο ...