Διαβάζω σχόλια ολούθε στα social media για το αν και κατά πόσο η ΔΕΗ γνώριζε πως η 56χρονη γυναίκα που πέθανε χθες στα Χανιά, εξαρτούσε τη ζωή της από το ηλεκτρικό ρεύμα. Ανερμάτιστοι διάλογοι εξελίσσονται για τον τρόπο που γνωστοποιείται κάτι τέτοιο στην Δημόσια (κάποτε την λέγαμε κοινωφελή, τώρα το απώλεσε παντοιοτρόπως αυτό και σύντομα δεν θα λέγεται καν ΔΕΗ) Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Διάφοροι επιχειρηματολογούν για το πως ο κάθε ταλαίπωρος Έλληνας που αδυνατεί να πληρώσει τις οφειλές του (δύσκολα κατανοείς ακόμη κι αν είσαι "επιστημονικός αναλυτής" πως βρέθηκαν τόσα πάγια με δυσνόητα αρχικά στον λογαριασμό και "φούσκωσε" έτσι) πρέπει να αποδείξει πως είναι άνεργος, πένητας, δεν έχει ειισόδημα, ασθενεί, λιμοκτονεί και εκλιπαρεί για το αυτονόητο αγαθό της ενέργειας, που θα 'πρεπε να 'ναι προσιτό στον κάθε πολίτη εν έτη 2014.
Κι όλοι αυτοί οι διάλογοι αγνοούν πλέον το αυτονόητο: πως οι φόροι καταλογίζονται με βάση την φοροδοτική ικανότητα του Έλληνα πολίτη, όπως χρόνια τώρα προβλέπει το Σύνταγμα. Άρθρο που σκοπίμως καμώνονται πως ξέχασαν όσοι μετέτρεψαν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ σε ... τρομοκρατικό χτύπημα για κάθε οικογένεια. Κι αν ακόμη πάει παραπέρα η συζήτηση και το Κράτος επιμείνει ότι ... ζορίζεται να γεμίσει τα ταμεία του, ας κόψει το ρεύμα σε όσους του οφείλουν χρόνια εκατομμύρια, ξεκινώντας από τα ίδια του τα παρακλάδια, που "φεσώνουν" ανερυθρίαστα τη ΔΕΗ. Οι δικαιολογίες "δεν ξέραμε πως η άτυχη γυναίκα είχε μηχανική υποστήριξη" προσβάλλουν όχι μόνο τη μνήμη της ίδιας αλλά και την νοημοσύνη κάθε Έλληνα, που πασχίζει να ανταποκριθεί στις φοροκαταιγίδες που δέχεται, ενώ την ίδια ώρα το περιβόητο έλλειμμα του αδηφάγου Κράτους όλο και διογκώνεται.
Χθες στα Χανιά χάθηκε άδικα μία ζωή κι οφείλουμε όλοι να σταθούμε με θλίψη και συντριβή στο γεγονός.
Οφείλουμε ακόμη να αναλογιστούμε πόσο κοστίζει πια στην Ελλάδα μία ανθρώπινη ζωή.
Μ.Κ.