100.6 FM KnossosFM
22:09 | 22/04/2022
newsroom ekriti.gr
Τη σημερινή κατάσταση του σώματος στη μεταβιομηχανική εποχή εξερευνά η έκθεση των Elmgreen & Dragset που φιλοξενείται στο Fondazione Prada στο Μιλάνο. Η έκθεση «Useless Bodies?» φέρνει μαζί μια ευρεία επιλογή γλυπτών και περφόρμανς του καλλιτεχνικού δίδυμου και απλώνεται σε περισσότερα από 3.000 τετραγωνικά μέτρα, σε τέσσερις χώρους και στην αυλή.
«Τα σώματά μας δεν είναι πλέον το βασικό μέσον της ύπαρξής μας» δηλώνουν οι Elmgreen & Dragset. «Στις εξελιγμένες μεθόδους παραγωγής των κοινωνιών μας δεν παράγουν αξία, όπως συνέβαινε στη βιομηχανική εποχή. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι οι εαυτοί μας ως σώματα έχουν καταστεί περισσότερο εμπόδιο αντί πλεονέκτημα. Τον 19ο αιώνα, το σώμα ήταν ο παραγωγός καθημερινών αγαθών ενώ στον 20ό αιώνα ο ρόλος του σώματος έγινε πιο πολύ ο ρόλος του καταναλωτή.
Είκοσι χρόνια μέσα στον 21ο αιώνα, το στάτους του σώματος είναι σήμερα αυτό του προϊόντος – με τα δεδομένα μας να συγκεντρώνονται και να πωλούνται από την Big Tech. Με τη διαθέσιμη δημοσίως γνώση σχετικά με τη συλλογή στοιχείων από τις εταιρείες τεχνολογίας, η οποία είναι τόσο ανόητη και τον ταχύτατα επιταχυνόμενο ρυθμό με τον οποίο τέτοιες εταιρείες επεκτείνονται σε κάθε πλευρά των ζωών μας, μοιάζει λίγο τρομακτικό να σκεφτεί κανείς για τον ρόλο των σωμάτων μας στο μέλλον».
Η έκθεση ξεδιπλώνεται ως διαδρομή που ξεκινά από το Podium του Fondazione Prada, συνεχίζει στην αίθουσα Nord, ακολούθως στη Cisterna και καταλήγει στους εξωτερικούς χώρους. Στο ισόγειο του Podium, τα γλυπτά έργα των Elmgreen & Dragset αντιπαρατίθενται σε κλασικά και νεοκλασικά γλυπτά, αναδεικνύοντας και ομοιότητες αλλά και διαφορές στο πώς οι καλλιτέχνες στοχάστηκαν το ανδρικό σώμα στο διάβα των αιώνων.
Ο δεύτερος όροφος του Podium έχει μετατραπεί σε ένα αχανές τοπίο εγκαταλελειμμένου γραφείου που εξερευνά τον αλλαγμένο ρόλο του σώματος σε εργασιακό περιβάλλον· η εγκατάσταση περιλαμβάνει μια φαινομενικά ατέλειωτη σειρά θέσεων εργασίας με υπολογιστές η οποία ανακαλεί στη μνήμη δυστοπικά σκηνικά από ταινίες σαν το «Playtime» του 1967 του Ζακ Τατί και το «Brazil» του 1985 του Τέρι Γκίλιαμ.
Στην αίθουσα Nord, οι επισκέπτες έρχονται αντιμέτωποι με ένα φουτουριστικό όραμα σκηνικού στο σπίτι, στο οποίο συγχωνεύονται στοιχεία ενός μπούνκερ, ενός διαστημόπλοιου και ενός επιστημονικού εργαστηρίου. Η εδώ εγκατάσταση διερωτάται για τον τρόπο ύπαρξής μας στα σπίτια μας σήμερα, ειδικά τώρα που τα μοιραζόμαστε σε τέτοιο βαθμό με την τεχνολογία.
Διαβάστε επίσης:
Τα Μιτάτα του Ψηλορείτη ως εργαστήρια καλλιτεχνών σύγχρονης τέχνης (φωτο)
